Yetkinlik Gelişimi Eğitimleri

Yetkinlik Gelişimi

https://video.neoskola.net/1738266346537.srt

https://video.neoskola.net/1738266346265.srt

Bu eğitimde duygusal dayanıklılığı konuşacağız.

Tabi önce duygusal dayanıklılığın ne olduğunu netleştirmekte fayda var.

Herhangi bir konuda dayanıklı olmak demek,

dış etkilerden ya da iç etkilerden gelebilecek zararlardan kendimi koruyabilme kapasitesi aslında.

Duygusal dayanıklılığın farklı tanımları olmakla birlikte ben en basit şekilde şunu söyleyebilirim.

İçinde bulunduğumuz ortamda, stresli, kompleks, karışıklıkların çok fazla olduğu ve belirsizliklerin olduğu ortamlarda

duygusal olarak ayakta kalabilme yeteneğimiz, becerimiz ve kapasitemizdir duygusal dayanıklılık.

Bir kişinin duygusal dayanıklılığının olduğunu ya da olmadığını nasıl anlarsınız?

Dışarıdan gelen bir uyarıcı ya da yaşanmış bir olay karşısında

negatif duyguları ortalamanın üzerinde gösteren insanlarda

ya da bu tepkiyi neden bu kadar yüksek oranda gösterdi dediğiniz durumlarda duygusal dayanıklılığın düşük olduğunu düşünebiliriz.

Duygusal dayanıklılığı yüksek olan insanlara baktığınızda dışarıdan gelen bir uyarıcıda

olaya tepki vermek yerine cevap veren o sakin ve vakur duruşu gösterebilme yeteneğini ortaya koyuyorlar.

Ne kadar sakin kalabildiğini, ne kadar rahat olduğunu,

hatta biraz yavaşlayarak o telaşlılık durumundan çıktığını, olayı kucakladığını,

olayları kendi içinde normalize ettiğini, normal hale dönüştürdüğünü,

çözüm üretebilme kapasitesini ve kendi içindeki güçlü yanları devreye sokabildiğini görüyoruz.

Duygusal dayanıklılığın düşük olduğu durumlarda ortaya çıkan en önemli gösterge negatif duyguların açığa çıkması.

Peki negatif duygular en çok karşımıza hangi duygular olarak çıkıyor?

Kızgınlık, öfke, üzüntü, telaş, şaşkınlık gibi duygular.

Duygusal dayanıklılığın tanımı içerisinde peki ne yok?

Mesela ben hiç endişelenmiyorum, hiç korkmuyorum demek duygusal dayanıklılığıyım anlamına gelmiyor.

Duygusal dayanıklılığın içerisinde gelen uyarılar ve olan olaylar karşısında

benim bunu yönetebilme ya da zarar görmeyecek şekilde kontrol altında tutabilme yetim de var.

Herkes endişeleniyor, herkes korkuyor, herkes zaman zaman kızgınlık, öfkeyle tepki verebiliyor.

Bunun ölçüsünü zarar vermeyecek boyutta tutabilmek ve bunu tekrar kontrol altına alarak o kapasiteyi kullanmaktan bahsediyoruz.

Tabii altında bunun ciddi bir öz farkındalık var ve anı yaşamak var.

Ben çocukluğumdan itibaren yaşadığım olaylarla aslında iç benlik işleme sisteminde, hard diskimde bir sürü deneyimi, olayı, yaşanmış anıları kodluyorum.

Çok fazla gelecekle ilgili endişeler duymaya başladıysam, gelecekle ilgili kaygılarım çoksa,

geçmişle ilgili çok fazla hayıflanıyorsam anı yaşamayı bıraktığım için

anı yaşamadığım zamanlarda geleceği çok fazla tasarlayıp oradan kaygı ürettiğim için,

ki çok enteresan, ortalama bir insan günde 70 bin düşünce üretiyormuş

ve bu 70 bin düşüncenin yaklaşık %90'ı bir gün önce düşündüğümüz düşüncelerin aynısıymış.

Ve büyük bir kısmı da negatif düşünceler.

Negatif düşünceler gelecekte başıma gelebilecekleri sürekli tekrarlayarak kaygı ve endişeye dönüşüyor

Böyle durumda başıma hep bu gelir diye bir yaklaşım var.

Biz buna genelde zihinsel otobanlar diyoruz, zihniyet dediğimiz şey, zihnin niyeti oluşuyor.

Bu olduğunda başıma bu gelebilir, bu olursa başıma şu gelecek,

zaten yine gelmişti yine gelecek genellemelere gidip kaygılarımızı ve endişelerimizi artırıyoruz.

Kaygı ve endişeler arttığında o korkuyla birlikte duygusal dayanıklılığımız düşüyor

ve bir şey daha yapıyoruz, duygusal dayanıklılığımız düştüğünde

onu etrafını tekrar köpükleyerek büyütmeye başlıyoruz.

Olabilecek en kötü şeyleri düşünüp üstüne dağıt olabilecek daha kötü düşünceleri de eklemeye başlıyoruz.

Müthiş bir senaryo yazabilme kapasitemiz var

ve zihin, çok enteresan, olumsuzu görebilme konusunda çok daha yetenekli.

Olumsuzu gördüğü için de üretmeye başlıyor.

Ürettiği şeyin bir kısmını da dış dünyayı algılarken gerçekmiş gibi kabul edip

o ürettiğim şeyin bak yine dediğim oldu deyip kendini ikna eden bir prosesi başlatıyoruz.

Şimdi böyle bir yolculuğun içinde benim çocukluktan itibaren yaşadığım

ve belki de öğrendiğim bazı şeyleri unutmak gibi bir kasımı da çalıştırmaya ihtiyacım var.

Çünkü yeryüzüne geldiğimizde varlık durumunda çocukları şöyle bir hayal edin,

çok saf, çok temiz, çok cesur, çok hayata bağlı ve umutlu bir şekilde gelir. Temizdir.

Yaşanan olaylarla o varlık duruşumuz yavaş yavaş şekillenmeye,

olaylar karşısında yaşadığımız deneyimlerle bazı tutumlar oluşturmaya

ve oradan da zihinsel kalıplar oluşturmaya başlarız.

Biz buna zihniyet diyoruz ya da paradigmalar, bakış açıları diyoruz.

Yaşadığımız olaylardan, dışarıdan gelen uyarıcılarla ürettiğimiz bu zihniyet modeli

bizim düşünce sistematiğimizi oluşturuyor. Düşünce sistematiğimiz de duygularımızı tetikliyor.

Çocukluğunuzda yaşadığınız negatif bir olayı düşündüğünüzde genelde negatif duygular oluşur.

Pozitif bir olayı hatırladığınızda düşündüğünüzde de pozitif bir duygu oluşur.

Onun için bu yol haritası için de benim değerler sistemim, güçlü yanlarım, kişiliğim oluşmaya başlıyor.

Ortalama 11 yaşına gelinceye kadar bu sistemin yaklaşık %70'lik kısmının oluştuğunu biliyoruz.

18'li, 20'li yaşlara geldiğimizde %90'a yakın bir kısmı oluşuyor.

Hani 7'sinde neyse 70'inde odur cümlesi aslında biraz buradan geliyor.

Ben 7 yaşına kadar yaklaşık olarak bütün zihinsel formatımın 3'te 2'sini oluşturmuş oluyorum.

Belli bir yaştan sonra bu formatları fark edip bana yarayan ve hizmet edenlerle yaşamaya devam etmek

ve bana yaramayanları değiştirmek tamamen benim öz farkındalığım ve liderliğimle ilgili.

Duygusal dayanıklılık dediğimiz, o kişinin kişiliği böyledir dediğimiz,

ya da olaylara olması gerekenden daha aşırı tepki verir dediğimiz şey

iç benlik işleme sistemimizde çocukluktan itibaren yaşadığımız o kodlamaların sonucu.

Benim orayı değiştirmediğim sürece duygusal dayanıklılıkta kendimi geliştirmem mümkün değil.

Bu eğitimin sonunda aslında 5 aşamalı duygusal dayanıklılığımı güçlendirecek bir formülde sizlerle paylaşacağım.

Onun için benim düşündüğüm şeylerin hangi duyguları oluşturduğunu da keşfetmeye ihtiyacım var.

Bizim kültürümüzde çok enteresandır.

Duyguyu saklama, duyguyu ifade etmeme, duyguyu başka bir duyguyla değiştirme,

duygunu gösterme, bir başkasının duygusunu açığa çıkartma konusunda eşiklerimiz var.

Ben birçok programda, eğitimde katılımcılara soruyorum,

bildiğiniz duyguları sayar mısınız diye.

Çok fazla duygu saymakta becerikli değiliz.

Hangi duyguları yaşıyorsunuz ve bu duygulara verdiğiniz isimler neler?

İçinizde ne olduğunda onun isminin o duygu olduğunun farkındasınız.

Bunu önce bir şöyle listeleyip kendinizdeki duygu repertuarını bir keşfetmenizi rica ediyorum.

Çünkü biraz sonra size bütün bir insanoğlunun yaşayabileceği duygunun toplam listesi gelecek.

Bakalım o listeyle kendi oluşturduğunuz liste arasında ne kadar benzerlikler ve eksiklikler var.

Duygusal Dayanıklılık ve Duygu Repertuarı Oluşturmak

https://video.neoskola.net/subtitles/SsZ6cYhRbgMCFYs47-tr-1745170130644.srt

Bu eğitimde duygusal dayanıklılığı konuşacağız. Tabi önce duygusal dayanıklılığın ne olduğunu netleştirmekte fayda var. Herhangi bir konuda dayanıklı olmak demek, dış etkilerden ya da iç etkilerden gelebilecek zararlardan kendimi koruyabilme kapasitesi aslında. Duygusal dayanıklılığın farklı tanımları olmakla birlikte ben en basit şekilde şunu söyleyebilirim. İçinde bulunduğumuz ortamda, stresli, kompleks, karışıklıkların çok fazla olduğu ve belirsizliklerin olduğu ortamlarda duygusal olarak ayakta kalabilme yeteneğimiz, becerimiz ve kapasitemizdir duygusal dayanıklılık. Bir kişinin duygusal dayanıklılığının olduğunu ya da olmadığını nasıl anlarsınız? Dışarıdan gelen bir uyarıcı ya da yaşanmış bir olay karşısında negatif duyguları ortalamanın üzerinde gösteren insanlarda ya da bu tepkiyi neden bu kadar yüksek oranda gösterdi dediğiniz durumlarda duygusal dayanıklılığın düşük olduğunu düşünebiliriz. Duygusal dayanıklılığı yüksek olan insanlara baktığınızda dışarıdan gelen bir uyarıcıda olaya tepki vermek yerine cevap veren o sakin ve vakur duruşu gösterebilme yeteneğini ortaya koyuyorlar. Ne kadar sakin kalabildiğini, ne kadar rahat olduğunu, hatta biraz yavaşlayarak o telaşlılık durumundan çıktığını, olayı kucakladığını, olayları kendi içinde normalize ettiğini, normal hale dönüştürdüğünü, çözüm üretebilme kapasitesini ve kendi içindeki güçlü yanları devreye sokabildiğini görüyoruz. Duygusal dayanıklılığın düşük olduğu durumlarda ortaya çıkan en önemli gösterge negatif duyguların açığa çıkması. Peki negatif duygular en çok karşımıza hangi duygular olarak çıkıyor? Kızgınlık, öfke, üzüntü, telaş, şaşkınlık gibi duygular. Duygusal dayanıklılığın tanımı içerisinde peki ne yok? Mesela ben hiç endişelenmiyorum, hiç korkmuyorum demek duygusal dayanıklılığıyım anlamına gelmiyor. Duygusal dayanıklılığın içerisinde gelen uyarılar ve olan olaylar karşısında benim bunu yönetebilme ya da zarar görmeyecek şekilde kontrol altında tutabilme yetim de var. Herkes endişeleniyor, herkes korkuyor, herkes zaman zaman kızgınlık, öfkeyle tepki verebiliyor. Bunun ölçüsünü zarar vermeyecek boyutta tutabilmek ve bunu tekrar kontrol altına alarak o kapasiteyi kullanmaktan bahsediyoruz. Tabii altında bunun ciddi bir öz farkındalık var ve anı yaşamak var. Ben çocukluğumdan itibaren yaşadığım olaylarla aslında iç benlik işleme sisteminde, hard diskimde bir sürü deneyimi, olayı, yaşanmış anıları kodluyorum. Çok fazla gelecekle ilgili endişeler duymaya başladıysam, gelecekle ilgili kaygılarım çoksa, geçmişle ilgili çok fazla hayıflanıyorsam anı yaşamayı bıraktığım için anı yaşamadığım zamanlarda geleceği çok fazla tasarlayıp oradan kaygı ürettiğim için, ki çok enteresan, ortalama bir insan günde 70 bin düşünce üretiyormuş ve bu 70 bin düşüncenin yaklaşık %90'ı bir gün önce düşündüğümüz düşüncelerin aynısıymış. Ve büyük bir kısmı da negatif düşünceler. Negatif düşünceler gelecekte başıma gelebilecekleri sürekli tekrarlayarak kaygı ve endişeye dönüşüyor ve bir pattern, bir yol oluşturuyor. Böyle durumda başıma hep bu gelir diye bir yaklaşım var. Biz buna genelde zihinsel otobanlar diyoruz, zihniyet dediğimiz şey, zihnin niyeti oluşuyor. Bu olduğunda başıma bu gelebilir, bu olursa başıma şu gelecek. Zaten yine gelmişti yine gelecek. Genellemelere gidip kaygılarımızı ve endişelerimizi artırıyoruz. Kaygı ve endişeler arttığında o korkuyla birlikte duygusal dayanıklılığımız düşüyor ve bir şey daha yapıyoruz. Duygusal dayanıklılığımız düştüğünde onu etrafını tekrar köpükleyerek büyütmeye başlıyoruz. Olabilecek en kötü şeyleri düşünüp üstüne dağıt olabilecek daha kötü düşünceleri de eklemeye başlıyoruz. Müthiş bir senaryo yazabilme kapasitemiz var ve zihin, çok enteresan, olumsuzu görebilme konusunda çok daha yetenekli. Olumsuzu gördüğü için de üretmeye başlıyor. Ürettiği şeyin bir kısmını da dış dünyayı algılarken gerçekmiş gibi kabul edip o ürettiğim şeyin bak yine dediğim oldu deyip kendini ikna eden bir prosesi başlatıyoruz. Şimdi böyle bir yolculuğun içinde benim çocukluktan itibaren yaşadığım ve belki de öğrendiğim bazı şeyleri unutmak gibi bir kasımı da çalıştırmaya ihtiyacım var. Çünkü yeryüzüne geldiğimizde varlık durumunda çocukları şöyle bir hayal edin, çok saf, çok temiz, çok cesur, çok hayata bağlı ve umutlu bir şekilde gelir, temizdir. Yaşanan olaylarla o varlık duruşumuz yavaş yavaş şekillenmeye, olaylar karşısında yaşadığımız deneyimlerle bazı tutumlar oluşturmaya ve oradan da zihinsel kalıplar oluşturmaya başlarız. Biz buna zihniyet diyoruz ya da paradigmalar, bakış açıları diyoruz. Yaşadığımız olaylardan, dışarıdan gelen uyarıcılarla ürettiğimiz bu zihniyet modeli bizim düşünce sistematiğimizi oluşturuyor. Düşünce sistematiğimiz de duygularımızı tetikliyor. Çocukluğunuzda yaşadığınız negatif bir olayı düşündüğünüzde genelde negatif duygular oluşur. Pozitif bir olayı hatırladığınızda düşündüğünüzde de pozitif bir duygu oluşur. Onun için bu yol haritası için de benim değerler sistemim, güçlü yanlarım, kişiliğim oluşmaya başlıyor. Ortalama 11 yaşına gelinceye kadar bu sistemin yaklaşık %70'lik kısmının oluştuğunu biliyoruz. 18'li, 20'li yaşlara geldiğimizde %90'a yakın bir kısmı oluşuyor. Hani 7'sinde neyse 70'inde odur cümlesi aslında biraz buradan geliyor. Ben 7 yaşına kadar yaklaşık olarak bütün zihinsel formatımın 3'te 2'sini oluşturmuş oluyorum. Belli bir yaştan sonra bu formatları fark edip bana yarayan ve hizmet edenlerle yaşamaya devam etmek ve bana yaramayanları değiştirmek tamamen benim öz farkındalığım ve liderliğimle ilgili. Duygusal dayanıklılık dediğimiz, o kişinin kişiliği böyledir dediğimiz, o olaylardan çabuk etkilenir dediğimiz ya da olaylara olması gerekenden daha aşırı tepki verir dediğimiz şey iç benlik işleme sistemimizde çocukluktan itibaren yaşadığımız o kodlamaların sonucu. Benim orayı değiştirmediğim sürece duygusal dayanıklılıkta kendimi geliştirmem mümkün değil. Bu eğitimin sonunda aslında 5 aşamalı duygusal dayanıklılığımı güçlendirecek bir formülde sizlerle paylaşacağım. Onun için benim düşündüğüm şeylerin hangi duyguları oluşturduğunu da keşfetmeye ihtiyacım var. Bizim kültürümüzde çok enteresandır. Duyguyu saklama, duyguyu ifade etmeme, duyguyu başka bir duyguyla değiştirme, duygunu gösterme, bir başkasının duygusunu açığa çıkartma konusunda eşiklerimiz var. Biraz orada zorlanırız. Ben birçok programda, eğitimde katılımcılara soruyorum, bildiğiniz duyguları sayar mısınız diye. Çok fazla duygu saymakta becerikli değiliz. Sizden ricam şunu bir düşünmeniz. Hangi duyguları yaşıyorsunuz ve bu duygulara verdiğiniz isimler neler? Bunu bir listeleseniz. O duyguyu nasıl anlıyorsunuz? İçinizde ne olduğunda onun isminin o duygu olduğunun farkındasınız. Kaç duyguyu isimlendirebiliyorsunuz? Bunu önce bir şöyle listeleyip kendinizdeki duygu repertuarını bir keşfetmenizi rica ediyorum. Çünkü biraz sonra size bütün bir insanoğlunun yaşayabileceği duygunun toplam listesi gelecek. Bakalım o listeyle kendi oluşturduğunuz liste arasında ne kadar benzerlikler ve eksiklikler var. Bunu da keşfedebilirsiniz.

https://video.neoskola.net/1738266407284.srt

https://video.neoskola.net/1738266406605.srt

Duygusal dayanıklılığın daha iyi anlaşılabilmesi için belki kendi içindeki iki kelimeyi de özellikle birinci kelimeyi duygu kelimesini de konuşmakta fayda var.

Duygu benim iç dünyamda yaşadığım olaylar karşısında ortaya çıkan bir takım reaksiyonların sonucu olan durum.

Ve bildiğimiz altı tane temel duygu var.

Ve bu duyguların altında da bir sürü alt başlıkta başka duygular var.

Bu duyguların her birini duyduğumuzda ne olduğu ile ilgili bir fikrimiz var.

Az çok hepimiz yaşamışızdır ama altı temel duygu hepimizin çok hakim olduğu ve aşina olduğu ve deneyimlediği duygular.

Bunlardan bir tanesi ve belki de duygusal dayanıklılıkta bizi en çok zorlayan duygu korku.

Başımıza herhangi bir şeyin gelebileceğine dair içimizden gelen ürkeklik.

Korku gerçek olabilir, zihnin ürettiği şeyler olabilir.

Kaygı ve endişeler ise olma ihtimali dahi olsa düşündüğümüzde zihnin ürettiği kaygı ve endişelerden bahsediyoruz.

Çok enteresan endişelerimizin, kaygılarımızın %98'i gerçek değilmiş.

Olma ihtimali olan durumlar karşısında içine düşeceğim durumu düşünerek yaşadığım duygudan bahsediyoruz.

Bir diğer duygu ki çoğu zaman korkuyla ortaya çıkan bir duygudur.

Kızgınlık ve arkasında öfke, nefretle devam eden bir duygusal durum.

Tepkisel olarak içinde bulunduğum durumda kendimi savunmaya geçebilmek, üstün hale gelebilmek için

kızgınlık duygusuyla o ben varımı ortaya koyduğumuz duygu.

Tatmin olduğum ve ihtiyaçlarımın karşılandığı anlarda hissettiğim, o doyuma ulaştığım, kendimi iyi hissettiğim durum.

Mutluluk hepimizin özünde var olmak istediği yer.

Beklediğim ve ihtiyaç duyduğum şeyin tam olarak karşılanmadığı ya da sürprizlerle farklı bir yere gittiği,

beklediğimin dışında olan durumlarda oluşan duygu.

Yine ihtiyaçlarımın karşılanmadığında hayal kırıklığıyla karşıma çıkan ve ihtiyaçlarım karşılanmadığı için

tatminsizlik yaşadığım, kendimi yetersiz hissettiğim ya da bir şekilde haksızlığa uğradığımı düşündüğüm durumlarda ortaya çıkan duygu.

Ve son olarak altıncı duygu, iğrenme duygusu.

Bir şeyden haz etmeme, kabul edememe, bir şekilde benim kendi iç sistemimle dış sistem arasındaki boşlukta oluşan o farkın yarattığı ve kabul edememe durumuyla ortaya çıkan duygu.

Altı temel duygunun altındaki alt duyguları ki hepsini hemen hemen her birimiz hayatımız boyunca deneyimliyoruz.

Altı Temel Duygu

https://video.neoskola.net/subtitles/BDFWhcs5xxHtmNqAu-tr-1745179846504.srt

Duygusal dayanıklılığın daha iyi anlaşılabilmesi için belki kendi içindeki iki kelimeyi de özellikle birinci kelimeyi duygu kelimesini de konuşmakta fayda var. Duygu benim iç dünyamda yaşadığım olaylar karşısında ortaya çıkan bir takım reaksiyonların sonucu olan durum. Ve bildiğimiz altı tane temel duygu var. Ve bu duyguların altında da bir sürü alt başlıkta başka duygular var. Bu duyguların her birini duyduğumuzda ne olduğu ile ilgili bir fikrimiz var. Az çok hepimiz yaşamışızdır ama altı temel duygu hepimizin çok hakim olduğu ve aşina olduğu ve deneyimlediği duygular. Bunlardan bir tanesi ve belki de duygusal dayanıklılıkta bizi en çok zorlayan duygu korku. Başımıza herhangi bir şeyin gelebileceğine dair içimizden gelen ürkeklik. Korku gerçek olabilir, zihnin ürettiği şeyler olabilir. Kaygı ve endişeler ise olma ihtimali dahi olsa düşündüğümüzde zihnin ürettiği kaygı ve endişelerden bahsediyoruz. Çok enteresan endişelerimizin, kaygılarımızın %98'i gerçek değilmiş. Zihnin ürettiği şeyler. Olma ihtimali olan durumlar karşısında içine düşeceğim durumu düşünerek yaşadığım duygudan bahsediyoruz. Kaygı ve endişeler. Bir diğer duygu ki çoğu zaman korkuyla ortaya çıkan bir duygudur. Kızgınlık ve arkasında öfke, nefretle devam eden bir duygusal durum. Tepkisel olarak içinde bulunduğum durumda kendimi savunmaya geçebilmek, üstün hale gelebilmek için kızgınlık duygusuyla o ben varımı ortaya koyduğumuz duygu. İki tane negatif duygu söyledim. Bir tane pozitif duygu mutluluk. Tatmin olduğum ve ihtiyaçlarımın karşılandığı anlarda hissettiğim, o doyuma ulaştığım, kendimi iyi hissettiğim durum. Mutluluk hepimizin özünde var olmak istediği yer. Dördüncü bir duygu şaşkınlık. Beklediğim ve ihtiyaç duyduğum şeyin tam olarak karşılanmadığı ya da sürprizlerle farklı bir yere gittiği, beklediğimin dışında olan durumlarda oluşan duygu. Bir başka duygu üzüntü. Yine ihtiyaçlarımın karşılanmadığında hayal kırıklığıyla karşıma çıkan ve ihtiyaçlarım karşılanmadığı için tatminsizlik yaşadığım, kendimi yetersiz hissettiğim ya da bir şekilde haksızlığa uğradığımı düşündüğüm durumlarda ortaya çıkan duygu. Ve son olarak altıncı duygu, İğrenme duygusu, bir şeyden haz etmeme, kabul edememe, bir şekilde benim kendi iç sistemimle dış sistem arasındaki boşlukta oluşan o farkın yarattığı ve kabul edememe durumuyla ortaya çıkan duygu. Altı temel duygunun altındaki alt duyguları ki hepsini hemen hemen her birimiz hayatımız boyunca deneyimliyoruz. Çok uzun bir listeden bahsediyorum. Bu listeyi ders notlarında bulabilirsiniz.

https://video.neoskola.net/1738141114855.srt

https://video.neoskola.net/1738141114561.srt

Korku Duygusu

https://video.neoskola.net/subtitles/wrmG4qQ8tkFdAReCQ-tr-1745180430748.srt

Altı temel duygudan en önemlilerinden bir tanesi, her biri tabi ki kendi içinde çok değerli, kıymetli ama bu duygular... ...en bizim için duygusal dayanıklılıkla ilgili öne çıkartacağımız duygu, korku duygusu. Korku açığa çıktığında ve daha derinde korku olduğunda başka duyguları da tetikliyor. Mesela kızgınlık duygusu, korkunun bir çıktısı. Biz bir şeylerden korktuğumuz için kızgınlıkla ya onu gizlemeye ve kaplamaya çalışırız... ...ya da o korkuyla hayatta kalabilmek, daha güçlü olabilmek adına kızgınlıkla o agresif çıkışı ve tepkiyi veririz ki... ...kendi içinde korktuğumuz şeyden kendimizi korumak için. Sahip olduğumuz korkuların büyük bir kısmı sonradan öğrenilmiş korkular. Yapılan çalışmalar şunu gösteriyor, iki tane temel korku var. Doğuştan dünyaya gelirken bizde olan bunlardan bir tanesi yok olma, ölüm korkusu. Diğeri ise yükseklik korkusu, yüksekten düşebilme. Yani içgüdüsel olarak bu iki korkuyu biz zaten biliyoruz ve bizde var. Ve hayatta kalmak, survive edebilmek için de bu korkulara gerçekten ihtiyacımız var. Bizi çünkü yolda tutuyor ve tedbirli olmamızı sağlıyor. Bunun dışındaki oluşan korkuların büyük bir kısmı zihnimizin ürettiği... ...biraz önceki oturumda anlattığım o zihinsel süreçte bizim yaşadığımız... ...ve eşitlik olarak karşımıza koyduğumuz, kotladığımız korkular. Örnek, arkadaşlarıyla konuşan bir çocuğun diğerleri tarafından aşağılanması ya da ona gülünmesi. Bir başkasıyla konuşurken bana gülünür diye bir korkunun oluşması. Aynı zamanda bu işte mahcubiyete, bir tarafta kendi içinde ürkekliğe... ...kendi içinde özgüven eksikliği gibi diğer duyguları da tetikliyor. Ya da çocukluğunda şiddet görmüş bir çocuğun ya da şiddeti gözlemlemiş bir çocuğun... ...dış dünyadan gelebilecek tehditlere karşı hep kendisini ürkek ve korkak olarak tanımlaması... ...ve bu duyguyu sürekli tetiklemesi de aslında öğrenilmiş bir korku. Sınavlara girerken çocukların okul hayatındaki üzerindeki baskı sonucu sınavdan korkmak. Bir başkası tarafından değerlendirilmek, bir başkası tarafından gözlemlenip onunla ilgili notlama sisteminin olması bile... ...bizde bazı korkuların oluşmasına, başkalarının beni beğenmesi ya da beğenmemesi bende korkuları tetikleyebiliyor. Şimdi bütün bu sistemin içerisinde çocukluktan itibaren oluşturduğum kodlarla oluşan duygular benim peşimi bırakmıyor. Bu korkularla ve bu kaygı ve endişelerle yaşamaya başladığımda yine başıma gelebilir düşüncesiyle... ...gelecekte olabilecek şeyleri kafamda, zihnimde büyüterek duygusal dayanıklılığımı düşürüyorum. Bu kodlaması daha pozitif olan insanların korkuları daha az olduğu için... ...örneğin başına gelen yeni bir şeyi, bu benim için bir öğrenme fırsatı diye bir kodlaması, bir zihniyet modeli var ise... ...o zaman duygusal olarak korku duygusu daha sınırlı, daha kontrol edebilir seviyede oluşuyor. O zaman da duygusal dayanıklılığı bu kişinin güçlü oluyor ve bunu yönetebiliyor.

https://video.neoskola.net/1738141189880.srt

https://video.neoskola.net/1738141189690.srt

Liderlikte Duygusal Dayanıklılık

https://video.neoskola.net/subtitles/arSJCFcMrQHyvWt2t-tr-1745343488655.srt

Liderlik başlığının altında günlük hayatta hepimizin karşı karşıya kaldığı önemli bir yetkinlikten, bir beceri modelinden bahsedeceğiz, duygusal dayanıklılık. Duygusal dayanıklılığa girmeden önce liderliğin neresindedir duygusal dayanıklılık biraz onu konuşmakta fayda var. Bireysel olarak liderliğe baktığınızda ben ikiyi ayırıyorum. Bir tanesi değişim süreci, diğeri ise dönüşüm süreci. Değişim dediğimiz şey yavaş yavaş kendi içimde fark ettiğim ve mevcut durumdan arzuladığım sonuca doğru kendimi attığım yeni bir duruma geçiş halim. Dönüşüm ise içsel olarak artık kanıma karışmış olması, kalıcı, istikrarlı ve tutarlı bir şekilde sürekli olarak, refleks olarak o davranışları gösterebildiğim durum. Farkında olmadığım durumlarda bile bunu yapabilir hale gelmek. Şimdi değişimi liderliğin içinde baktığımızda üçe ayırıyorduk. Kendime liderlik, başkalarına liderlik ve sisteme liderlik. Kendime liderlik, kendi içimdeki güçlü yanları bilmek, öz farkındalığımın yüksekliği, değerlerimi bilmek, ne istediğimi ve ne istemediğimi bilmek, kendimle ilgili olup bitenlerin farkında olmak, duygularımı yakalayabilmek, duygularımın içerisinde bana hizmet eden ve etmeyenleri keşfedebilmek, kendimi dışarıdan bakabilerek görebilme, gözlemleyebilme, analiz edebilme yeteneğinden bahsediyorduk. Şuurluluk, bilinçlilik ve kendi içinde, kendimle olan ilişkinde bağ kurabilme kapasitesi olarak tanımlayabilirsiniz kendime liderliği. İkincisi başkalarına liderliktir değişimin alt başlığı içinde. Başkalarına liderlik ise bir başkasının davranışını, düşüncelerini, duygularını değiştirebilme kapasitesi ve potansiyeli. Onlar üzerinde pozitif etki yaratabilme, onların gelişimine katkıda bulunabilme, neleri öğrenmeleri onlara hizmet eder ve ihtiyaçlarını karşılayacak, derinliğe ulaşmalarını sağlayacak liderlik yaklaşımı. Üçüncüsü ise içinde bulunduğum sistemde, bu bir aile olabilir, kurum içinde bir departman olabilir. Hangi topluluğun içindeysem o içinde bulunduğum sistemin kalıcı olarak benden sonra da tıkır tıkır işlemesini sağlayacak liderlik. Ve ilişkilere o ilişkilerin kalıcı hale gelmesini sağlayan liderlikten bahsediyoruz, sisteme liderlikten. Liderliğin dönüşüm tarafına bakıldığında ise orada da üç başlık var. Bunlardan bir tanesi duygusal dayanıklılık. Duygusal dayanıklılığı bugünkü oturumda aslında çok detaylı bir şekilde konuşacağız. İkincisi çeviklik. Çevik olabilme, aslında var olan potansiyelimizi ve hayal ettiğimiz şeyi gerçekliğe dönüştürebilme kapasitesi ve kendi içimizdeki atak, sonuç odaklı insanlara dokunan o keşfedici lider tarafımızı dönüşüm içerisinde sürekli hale getirebilmek. İnovasyonel bakış açımızı geliştirdiğimiz üçüncü kısım ise dönüşüm için gerekli olan farklı bakış açılarını yaratabilme, başkalarının görmediğini görebilme, iyileştirme, daha iyiye gitmek adına kendi içimizdeki üreticiliği ortaya koyabildiğimiz tarafımız. Duygusal dayanıklılığı birazcık aşacak olursak çok kişisel bir şeyden bahsediyoruz. İnsanlar aynı uyarıcıyla aynı tepkiyi vermiyorlar ya da algıları hepimizin çok farklı. Çok kişisel olmasının sebebi çok derinden gelen ve çocukluğumuzdan itibaren yaşadığımız olayların bizim içimizde nasıl kotlandığı ve zihnimizde nasıl formatlandığıyla ilgili. Onun için herhangi bir olay olduğunda, herhangi bir durumun içine düşüldüğünde duygusal dayanıklılık dediğimiz konu kişiden kişiye farklılık gösteriyor. Aynı evde yaşayan insanların bile bir olayı duygusal bir patlamayla karşılaması mümkünken, aynı evdeki bir başka kişinin aynı olayı çok daha sakin, o duygusal yoğunluk içinde yaşamaması durumunu örnek olarak gösterebiliriz. Onun için çok kişisel ve her bir kişiye özel olduğu için de bu eğitime katılanların, izleyenlerin burada gördüklerini kendi hayatlarına entegre etmeleri ve kendi içlerinde analiz etmelerinde fayda var. Çünkü çok kişisel bir şeyden bahsediyoruz. Konuşulan konuların kişiye özel olduğunu düşünerek dinlemeleri ve oradan kendilerine öğretiler çıkartmanı şiddetle öneririm.

Öğrendiklerinizi ölçmek için bu kısa testi yanıtlayabilirsiniz. Test sonuçları, sertifika durumunuzu etkilemeyecektir.

Ara Test (1)

Duygusal Dayanıklılığın Kökenleri

https://video.neoskola.net/1738141549070.srt

https://video.neoskola.net/1738141548845.srt

Dikkat ve İlgi

https://video.neoskola.net/subtitles/RjBdur72Q22SjXr9P-tr-1745346870403.srt

Dikkat Kavramı Bu noktada karşımıza dikkat kavramı geliyor, ilgi kavramı. Herhangi bir konuda benim dikkatimin nerede olduğu... ...duygularımın da nereden oluşacağıyla ilgili bir yön gösterici oluyor. Her birimizin zihinsel olarak dikkatini verdiği konu başlıkları farklılık gösteriyor. Bir odaya iki kişi, üç kişi girdiğinde herkes aynı noktaya dikkat kesilmiyor. Dikkatimizi ve ilgimizi, attention dediğimiz, o odağımızı verdiğimiz konu... ...herkeste kişisel olarak farklılık gösterebiliyor. Bu arada hangi konuya dikkat kesildiğimiz ve dikkatli olduğumuz konusu da... ...yine çocukluktan itibaren izler oluşturuyor, patternlarımız var. Mesela çevrenizde şöyle insanlar vardır. Genelde olumsuz olanı görür ve dikkati oradadır. Genelde tehlikelere karşı dikkatlidir. Genelde fırsatları görür, fırsata karşı dikkati yüksektir. Genelde riskleri görür, genelde güzel olan şeyleri görür... ...ya da genelde çirkin olan şeyleri görür şeklinde dikkatimizin odaklandığı yerin... ...bizde iz bıraktığının göstergeleridir bunlar. O zaman dikkat dediğimiz şeyin tam olarak ne olduğunu tanımlamaya ihtiyacımız var. Dikkatin şöyle bir tanımı var. Etrafımızda olup bitenlerin sadece bir boyutunu seçerek konsantre olduğumuz... ...diğerlerine göz ardı ettiğimiz bilişsel bir süreç. Beynin bilgiyi özülseme ve eylemi yönetme kapasitesi. Belli bir noktaya odaklanıp zihnin sadece orayı seçme kapasitesine biz dikkat diyoruz. Dikkatiniz her neredeyse bütün enerjinizi ve kaynağınızı oraya yönlendirmeye başlıyorsunuz. Şu anda dikkatiniz bu eğitimde ve beni izlemekte ise başka bir sonuç çıkıyor. Dikkatiniz başka bir konuda ve zihniniz başka bir yerde ise... ...kapasiteyi oraya yönlendiriyorsanız oradan da başka bir sonuç çıkıyor. Dikkatin kendi içinde bazı özellikleri var. Mesela sınırlı. Aynı anda birçok şeye dikkat vermek mümkün değil. Çevrenizde şöyle insanlar olabilir. Ben aynı anda birçok şeyi yapabiliyorum, birçok şeyi aynı anda yürütebiliyorum. Dikkatin kapasitesi çok sınırlı. Aynı anda %100 sadece bir şeye dikkat kesilebiliyoruz. Her neye dikkat kesiliyor iseniz oranın oluşturduğu o enerji ile... ...çıktı olarak bir duygu açığa çıkıyor. Mesela zaman olarak bakıldığında biz üç tane zamandan bahsederiz. An, şu an, gelecek ve geçmiş. Dikkatiniz daha çok hangi zaman diliminde? Anda mı, gelecekte mi, geçmişte mi? Her üçünde de olabilir. Dikkatinizin daha çok olduğu yer enerjinizin oraya gitmesine sebep olur. Mesela ben geçmişime odaklandığımda, dikkatimi oraya verdiğimde... ...orada da dikkatim pozitif olaylarda mı? Yaşadığım beni negatife götüren olaylarda mı? Dikkatimi nereye veriyorsam... ...oradaki duyguyu tetikliyorum. Dikkatimi geleceğe odakladığımda... ...gelecekte olma ihtimali olan negatif olaylara mı dikkatimi veriyorum? Yoksa dikkatimi gelecekte olabilecek, bana umut veren, mutluluk verecek... ...beni kendimi gururlu ve başarılı hissedeceğim pozitif olaylara mı dikkatimi veriyorum? Bunu seçme hakkına sahibim. Bugün ben bu gömleği nasıl giymeyi seçtiysem... ...bu renk ve bu gömlek olsun diyorsam... ...dikkatimi de nereye vereceğim konusunda seçim hakkına sahibim. İşte gerçek liderlik bu. Şimdi dikkatinizi... ...neye verdiğinizde nasıl sonuçlar oluşturabilir... ...bunu deneyimleyeceğiniz bir video izleyeceksiniz. Bu videoyu izledikten sonra... ...tekrar bu videonun arkasındaki ana mesajı sizinle paylaşacağım. Bu, gömleğin. Bu, Hershey'in öpücüğü, bu bardağın altında saklanacağım... ...ve objektifiniz, dikkatinizi verin, takip edin... ...ve sonunda Hershey'in öpücüğü ne bardağının altında olduğunu hayal edin. Dikkat... Bir küçük çantadan çok fazladan checking güzel. Çoğu kelime böyle, bir tarz bile bile bilmiyor. Çok para bu, küçük. Çok küçük var. Eğer biraz baba gibi olduğunu sanıyorsanız kendin köye alman güzeldir ha. Çok küçük. Edip çağır mieux olduktan eminim. En az, en büyük iki kit попадan yakın. Biraz daha karışık. Bir parça daha elimi ekledim. Ve daha fazla renkler ekledim. Ama bu sadece sizi sarhoş etmek için. Prensi kemiklerinden. Prensi kemiklerinden her zaman... Prensi kemiklerinden bir tanesi her zaman Hershey Kiss'in altında olacak. Hadi başlayalım. //Prensi kemiklerinden bir tanesi her zaman Hershey Kiss'in altında olacak. Hershey Kiss'in nerede olduğunu hayal edebilirsiniz mi? //Prensi kemiklerinden bir tanesi her zaman Hershey Kiss'in altında olacak. //Prensi kemiklerinden bir tanesi her zaman Hershey Kiss'in altında olacak. Yeniden mi? Bunu çok iyi yapıyorsun. Evet ama... Tamam. Bu videoda köpekleri gördünüz mü? Hayır. Hayır. Bu videoda bir köpek çıktı. Ah, orada! Hayır, köpeği görmedim. Sanırım çok başta kaybettim. Ama... //Prensi kemiklerinden bir tanesi her zaman Hershey Kiss'in altında olacak. Tamam, kaybettim. Kek kaba www.youtube.com.tr de. Ama köpekleri gördünüz mü? Ne? Ne? Köpekleri görmek istedin mi? Ne? Ne? Bunu yapmaya çalıştığımı biliyordum, köpekler görmek istediğimi biliyordum! Hayır, köpeği görmedim. Her zaman. Videodaki köpekleri gördünüz mü? Ne? Bir dakika... Ne? Ne? N'apıyorsa? Ne? Buradaki artık iki saklı bir el var. Hayır. Hayır. Hangi rationale'yu gördün? elimi gördüm! Elimi gördüm. Ellieden biritive yoktu. Laf. Hayır. Hayır. Dördüncüyü gördüm. asmine surveya geldim, bir dakika. Hayır, görmedim. Evin önünde dört tane uçucu var. Yok. Oh, ne? Dördüncü el var. Fark ettiğim şey, renkler değişti. Tamam. Hangi renk değişti? Buzdan yeşil çıkmış mı, yeşilden yeşil çıkmış mı? Evet, fark ettiğim şey değişti. Dördüncüyü ve dördüncüyü gördüm. Bekleyin. İlk başta yelizler vardı, ama sonunda yeşiller vardı. Sonunda renklerle bir şey yanlış olduğunu biliyordum! Biliyordum. Ne? Ne? Ne? Sonunda renklerle bir şey yanlış olduğunu biliyordum! Ne? Ne? Sorun değil. Teşekkür ederim. Teşekkür ederim. Onun adını vermeliyiz. Evet. O bizim adımız. Bu dikkatin çok kritik özelliklerinden bir tanesi. O zaman bana hizmet eden yere dikkatimi verip vermemekle ilgili sorumluluğu da almam gerekiyor. İkinci dikkatle ilgili dikkat etmemiz gereken konulardan bir tanesi, bazı yardımcı unsurların dikkatimi belli bir noktaya çekme konusunda hatırlatıcı olduğu ya da dikkatimi telafi etmeye yardımcı olabileceği. Mesela doğaya çıktığınızda, gökyüzünü gördüğünüzde, suyu gördüğünüzde, ormanı gördüğünüzde, bunlar çok güçlü yapılardır. Dikkatinizi bir anda kendinize, iç dünyanıza ve pozitifliğe vermeniz daha mümkündür. Çok karışık, karmaşık bir ortamda, kavganın, duyuşun olduğu bir yerde de bu hatırlatıcılar da sizin dikkatinizi olumsuz yerlere vermenize sebep olabilir. Dikkatiniz neredeyse, duygu oradan ürüyor. Üçüncüsü, dikkat çok enteresan bir şekilde otomatikleşebilen bir şey. Yani ben iz bırakıp bir yere girdiğimde, bir olayla karşı karşıya kaldığımda çocukluğumdan itibaren hep aynı şeylere dikkat edebilir hale gelip otomatikleşebiliyorum. Refleks hareketi olarak hep aynı şeye dikkatimi verdiğimde oradaki gördüğüm şeyi daha fazla görme eğilimine. Bu iyi bir şey olabilir, iyi bir şey olmayabilir, çöküşüm de olabilir. Zaman zaman hep aynı eve giderken kullandığınız yolu tercih ederken yeni bir yere taşındıysanız, mesela eski evinize doğru gitmeye devam etmeniz, sapığa kaçırmanız, aslında o otomatikleşmenin ve dikkatinizi orada refleks haline getirmenizin bir çiftlisi. Şimdi bir konu daha var. Dikkatin genel olarak zihinde olumsuza eğilimi daha yüksek. Ben kendimi koruyabilmek ve tehditlere karşı koruyabilmek için olumsuzu daha fazla görme modundayım. Onun için dikkatimin nerede olduğunu ve nerede olmadığını keşfetmem benim için çok kıymetli. Biraz önceki videoda eğer ördeği görmediyseniz ya da oradaki kapların renginin değiştiğini görmediyseniz dikkatinizin başka bir yerde olmasından kaynaklanıyor. Peki bunun duygusal dayanıklılıkla ilişkisi ne? Sizin dikkatinizi verdiğiniz yer, sizi negatif duygulara götüren bir şey ise sizi pozitif duygulara götürecek olan yere dikkatinizi vermemenizden kaynaklanıyor. Onun için ben dikkatimi gerçekten bana hizmet eden yere verme hakkını ve seçimini kullanabilirim bir lider olarak. Bazı insanlar dikkatinin nerede olduğunun bile farkında değildir. Dikkat kavramının bile farkında değildir. Aslında bu programda size fark ettirmek istediğimiz şey şu anda odağım nerede? Nereye zoom yapıyorum? Nereyi daha çok düşünüyorum? Ve bunun bana ödülü ya da maliyeti ne? Sizin canınızı çok sıkacak bir şeye dikkatinizi veriyor iseniz oradan negatif duyguların çıkması ve kaygıların, endişelerin oluşması oradan da duygusal dayanıklılığınızın düşmesi söz konusu olabilir. Siz eğer dikkatinizi olumlu ve pozitif şeylere veriyor iseniz bu sefer de kaygı ve endişe duygunuz azalacağı için duygusal dayanıklılığınızla ilgili sıkıntı yaşamazsınız.

https://video.neoskola.net/1738141737407.srt

https://video.neoskola.net/1738141737191.srt

Aşağı Sarmal ve Yukarı sarmal

https://video.neoskola.net/subtitles/kwMe7iBEw4rsshQP5-tr-1745350076082.srt

Dikkatimi nereye verdiğim ve enerjimi nereye akıttığımla ilgili sarmallarımı da düşünmek zorundayım. Kendi iç dünyamda iki tane sarmalla yaşıyorum. Bir tanesi aşağı sarmal, diğeri ise yukarı sarmal. Aşağı sarmala düştüğünüz anlarda genelde dikkatiniz negatiftedir. Yaşanmış, olumlu olmayan olaylar üzerinde dikkatiniz yoğunlaşmıştır. Ve bunun da size bir geri dönüş olarak negatif duygusu vardır. O negatif duyguların her birisini, korku, kızgınlık, öfke, sinir, kaygı, endişe, hayal kırıklığı, şaşkınlık... Bütün bunları bir arada yaşamaya başladığınızda aşağı sarmalda böyle bir kuyunun dibine düşer gibi düşmeye başlarsınız. Aşağı inen sarmalın sonuçları nelerdir? Ben aşağı sarmala düştüğümde başıma neler gelir? Birincisi, önemli şeylere dikkat edemez bir duruma düşebilirim. İkinci olarak, duygu, durum ve enerji düzeyinin düşmesi. Üçüncü olarak, yersiz kaygı, korku, endişe, kendi içinde çaresizlik duygularına kapılma. Dördüncü olarak, beynin yüksek oranda düşünebilme kapasitesinin bloke olması, durması, içgörü ve yaratıcılığın azalması. Beşinci olarak, iyimserliğin ve umudun azalarak bir şekilde karamsar tabloyu daha çok fazla sergileme ve oradaki üretkenliği azaltma. Ve son olarak da başkalarına bulaştırarak onların da aşağı sarmalına düşmesine sebep oluruz. Şimdi benim dikkatim aşağı sarmaldayken bu çıktılar eğer ortaya çıkıyorsa, böyle bir durum karşısında benim negatif duygularla duygusal dayanıklılığımın düşmesi çok doğal. Peki bunun tam tersini, dikkatimi eğer yukarı sarmala beni götürecek şeylere verebilirsem, o zaman da yukarı sarmalın bazı çıktılarını ve pozitif etkilerini yaşamam mümkün. Yukarı sarmala çıktığımda dikkatimi yukarı sarmalda beni tutacak şeylere verdiğimde de daha açık ve esnek olmak, daha umutlu olmak, geleceğe karşı daha yaratıcı olmak ve üretken olmak mümkün. Bunun yanı sıra olasılıklara ve ne mümküne daha açık olmak, stres ve başarısızlıklarla başa çıkma konusunda daha dayanıklı olmak, olumlu ilişkiler kurma olasılığımızı artırmak ve orada daha dışa dönük olabilme yetisini geliştirmek ve iyimserliğimizi ortaya koymak ve daha iyi fiziksel ve ruhsal sağlığa sahip olmak gibi çıktılar elde ediyoruz. Şimdi benim dikkatimi verdiğim konu aşağı sarmala ya da yukarı sarmala beni çıkartıyor. O zaman bunu da seçme hakkına sahibim ama şunu önce keşfetmeye ihtiyacım var. Neler, kimler, hangi durumlar ya da ne yaptığımda ben aşağı sarmala düşüyorum, o negatif duyguları yakalıyorum ve yaşıyorum. Neler, kimler, hangi durumlar ve ne yaptığımda ben yukarı sarmala çıkıyorum ve oradaki o pozitif etkiyi yaşıyorum. Dikkatimin nerede olduğunu seçme hakkına ancak böyle sahip olabilirim. Ben dikkatimi aşağı sarmala ya da yukarı sarmala verdiğimden emin olduğumda ya da bunun farkında olduğumda o zaman duygularımı yönetebilme şansına sahibim. Örneğin ben yukarı sarmala çıkmak için bana nelerin iyi geldiğini biliyorum. Köpeğimi gezdirdiğimde, köpeğimle oynadığımda, onu sevdiğimde, onun gözlerimin içine baktığımda ben yukarı sarmala çıkıyorum. Çocuğunuz mesela çocuklarıyla ilgilendiğinde, çocuklarıyla birazcık onların mutlu olduğu anları yakaladığında yukarı sarmala çıkar. Beni aşağı sarmala ya da yukarı sarmala götüren şeyler, kimler, durumlar, uyarıcıları bilmem aslında nerede, hayatıma neyi sokmam gerektiğiyle ilgili de kararlar vermemi kolaylaştıracak. Onun için sizden bir şey rica edeceğim. Şimdi videoyu durdurmanızı ve aşağı sarmala sizin gitmenize sebep olan şeyleri, konuları, kişileri, durumları, eylemleri bir listelemenizi rica ediyorum. Bazı örnekler verebilirim bununla ilgili. Mesela beni aşağı sarmala götüren şeyler, randevusuna geç kalan birisi, belki sorumluluğu düşük olan kişiler ya da sorumluluğunu göstermediğini düşündüğüm davranışlar beni aşağı sarmala götürür, kızdırır. Bir kişinin bir başka kişiye yüksek sesle bağırması, bir kişiye fiziksel ya da psikolojik olarak baskı oluşturması, çok böyle patronvari ve üstten konuşması beni aşağı sarmala götürüyor. Şimdi sizden ricam videoyu dondurun ve sizi aşağı sarmala götüren şeyler, kişiler, durumlar, eylemler nelerdir? Kendi listenizi oluşturmanızı rica ediyorum. Teşekkür ederim. Şimdi de tam tersini rica edeceğim. Sizi yukarı sarmala çıkartan şeyler, kişiler, durumlar ya da eylemler nelerdir? Sizi yukarı sarmalada pozitif duyguya götüren, hayatınızda olduğunda kendinizi daha iyi hissettiğiniz bu durumları da bir listeleseydiniz neleri listeleyebilirdiniz? Yine videoyu durdurabilirsiniz ve bunu listeleyebilirsiniz. Mesela benim için beni yukarı sarmala çıkartan şeyler bir işi bitirmek, başarmak, bir dosyayı kapatmak, ne bileyim bir Türk kahvesi içip o kahvenin kokusu ve kahvenin görüntüsünü görmek, derin nefes almak, gökyüzüne bakmak. Mesela ayı her gördüğümde ben yukarı sarmala çıkarım. Güneşli günler beni yukarı sarmala çıkartır. Denizin kenarında olmak beni yukarı sarmala çıkartır. Birilerinin beni takdir etmesi beni yukarı sarmala çıkartır. Dolayısıyla sizi yukarı sarmala çıkartan uyarıcıları da şöyle bir listelemenizi rica ediyorum. Çok teşekkür ediyorum. Umarım hayatınızda sizi yukarı sarmala çıkartacak şeyleri daha fazla seçme kudretine sahipsinizdir. Liderlik burada başlıyor. Onun için size buradaki önerim şu. Siz aşağı sarmala çıkartan listenizdeki o başlıkları mümkün olduğunca hayatınızda azaltın. Çıkartabileceklerinizi çıkartın. Yukarı sarmaldaki unsurları, maddeleri ise hayatınıza daha fazla getirin. Ve bu sizin yukarı sarmalada olmanızı sağlar. Peki yukarı sarmalada olduğunuzda duygusal dayanıklılığınız nasıl etkilenir? Pozitif duygudayken kaygı ve korkularınız azalır. Hatırlarsanız dikkatin kapasitesi sınırlıydı. Nereye dikkatinizi veriyorsanız oradaki duyguyu tetikliyorsunuz. Aynı anda iki duyguyu yaşamanız mümkün değil. Pozitifteyken, olumludayken, yukarı sarmaldayken korku, kaygı ve diğer negatif duyguları yaşamanız mümkün değil. Kaygı ve korkunun olmadığı ya da yeterince yüksek olmadığı durumlarda da duygusal dayanıklılıkla ilgili bir sıkıntı yaşamazsınız. Üzerine senaryo yazma ihtimaliniz azalır. Ve pozitifte kalma sürenizi uzattığınız için de bu da öğrenilen bir şeydir. Ben hep burada şu benzetmeyi kullanırım. Bir kova saf suyun içerisine mürekkebi damlatmak aslında aşağıdaki sarmaldaki listenizdeki maddeleri oraya dökmek gibidir. Saf suyu dökmek ise yukarı sarmaldaki maddeleri daha çok o kovaya doldurmaktır. Şu ana kadar ne doldurduğunuz bilmiyorum. Ama bugünden itibaren o kovayı daha az mürekkeple doldurmanız mümkün değil. O kovayı daha az mürekkeple doldurduğunuzda duygusal dayanıklılığınız azalır. Şu anda dikkatinizi yeşil yukarı sarmaldaki listeye daha çok vermenizi şiddetle öneririm. Oraya ne kadar çok odaklanırsanız duygusal dayanıklılığınız o kadar yüksek olur.

https://video.neoskola.net/1738266500478.srt

https://video.neoskola.net/1738266500176.srt

Bu bölümde, peki ben kaygımı yöneterek, duygusal dayanıklılığımı yükseltebilmek adına bazı alışkanlıklar kazansaydım...

...bu alışkanlıklar beni nasıl duygusal dayanıklılıkta daha iyi bir yere getirirdi, onları konuşmakta fayda var.

Birincisi, bu beş aşamalı bir alışkanlık sistematiği aslında, birincisi içinde bulunduğunuz duyguyu kabul edin.

Tabii duyguyu kabul edebilmek için en başta konuştuğumuz duygumuzu tanıma kısmında da kas yapmamız gerekiyor.

Ben şu anda korkuyorum, ben şu anda kaygılanıyorum, ben şu anda kızgınım, ben şu anda üzülüyorum.

Her neyse o olumsuz duygu, bu duyguyu kabul etmek, duygusal dayanıklılığımız adına aslında bizi yolda tutacak...

...ve kendimizi şöyle bir fener tutup fark edebileceğimiz bir noktaya getirir.

Genelde bunun tersini yapar insan, korkmuyorum.

Halının altına süpürerek yokmuş gibi davranmak ya da o kaygının, o korkunun, o negatif duygunun yerine...

...maske takıp, mış gibi kendimizi iyi gösteren ama için içinde kendimizi yediğimiz bir ruh haline dönüşürüz.

Onun için birinci aşama ve alışkanlık haline getirmek istediğimiz şey, duygunuzu tanımlayın, adını koyun, bunu söyleyin ve bunu kabul edin.

Kabul etmek aslında gerçeklik boyutuna getirip içinde bulunduğum bu duruma adapte olabilmek için gücüm var anlamına da geliyor.

Kabul etmediğinizde ise direnç gösterirsiniz, savaşmaya kalkarsınız, yokmuş gibi davranırsınız,

...mazeretler üretirsiniz, bu sizi daha karışık bir ruh haline götürür.

İçinde bulunduğunuz durumu duygusal olarak ne ise tanımlayın, adını koyun ve kabul edin.

Sonrasında bu birinci maddenin kabul etme kısmının hemen ardından da bu gerçek bir duygu mu...

...yoksa benim zihnimin ürettiği bir duygu mu, bunu kontrol edin.

Yoksa bu toplumun bana öğrettiği bir duygu mu, yoksa gerçekten benim kendi içinde yaşadığım bu duygu gerçek mi?

İnanın insan duygularını, özellikle olumlu olmayan duygularını tanımladığında, bu duygunun kendisinde var olduğunu söylediğinde...

...ve bunu bir başkasıyla da paylaştığında ki yakınınızdaki insanlarla ben şu konuda kaygılıyım, ben şu konuda korkuyorum...

...ben şu konuya çok kızdım şeklinde paylaşımlarda bulunduğunuzda üzerinizden büyük bir yükün kalktığını göreceksiniz.

İkinci olarak kendimizle olan iletişimimizde kuvvet dilini kullanmak.

Kuvvet dilini kullanmadığımız zamanlarda kurban dilini kullanıyoruz genelde.

Kuvvetlendirici dili kullanmak kendimizle olan iletişimimizde çok çok çok önemli bir konu.

Kurban dili dediğim dil şu, ben yapamam, ben güçsüzüm, ben yetersizim, ben zayıfım...

...ya da ben yeterince güçlü değilim, ben beceriksizim, ben yeterli eğitimi almadım deyip...

...kendinizi sürekli aşağı çeken cümlelerden ama zor, imkansız, mümkün değil gibi...

...zihnime negatif mesajlar verdiğim dil kalıplarından bunu yapmam mümkün, ben daha önce daha zorlarını gerçekleştirdim...

...mutlaka yapabilirim, bu konuda yetenekliyim, bilmiyorsam bile öğrenebilirim, ben metanetliyim...

...ben bu konulara dayanıklıyım, ben cesurum, ben bu konuda cömertim, ben bu konuda bunu yapabilecek beceriye sahibim...

...yapabiliyetliyim ve güçlü yanlarım var gibi kuvvet dilini kullandığınızda işinizin biraz daha kolaylaştığını göreceksiniz.

Çünkü bilinçaltına çocukluğumuzdan itibaren genelde negatif kelimelerle hitap ettiğimizde...

...bilinçaltı o en başlarda konuştuğumuz çocukluğumuzdan itibaren oluşan zihniyet kalıbıyla...

...hep yetersizlik ve kurban moduyla bazı yerlerde aciz ve çaresiz kalma güdüsünü bize öğretiyor.

Bunu tekrar tekrar geri çevirip bize gönderiyor.

Onun için bilinçaltına gönderdiğiniz kuvvet dili mesajları bizim orada bazı şeyleri yapabileceğimizle ilgili...

...özgüven ve cesaretimize de katkı sağlayabilir.

Duygusal Dayanıklılığı Yükseltecek Alışkanlıklar

https://video.neoskola.net/subtitles/L3C6oTkbx5iKgCsLY-tr-1745350910242.srt

Bu bölümde, peki ben kaygımı yöneterek, duygusal dayanıklılığımı yükseltebilmek adına bazı alışkanlıklar kazansaydım... ...bu alışkanlıklar beni nasıl duygusal dayanıklılıkta daha iyi bir yere getirirdi, onları konuşmakta fayda var. Birincisi, bu beş aşamalı bir alışkanlık sistematiği aslında, birincisi içinde bulunduğunuz duyguyu kabul edin. Tabii duyguyu kabul edebilmek için en başta konuştuğumuz duygumuzu tanıma kısmında da kas yapmamız gerekiyor. Ben şu anda korkuyorum, ben şu anda kaygılanıyorum, ben şu anda kızgınım, ben şu anda üzülüyorum. Her neyse o olumsuz duygu, bu duyguyu kabul etmek, duygusal dayanıklılığımız adına aslında bizi yolda tutacak... ...ve kendimizi şöyle bir fener tutup fark edebileceğimiz bir noktaya getirir. Genelde bunun tersini yapar insan, korkmuyorum. Halının altına süpürerek yokmuş gibi davranmak ya da o kaygının, o korkunun, o negatif duygunun yerine... ...maske takıp, mış gibi kendimizi iyi gösteren ama için içinde kendimizi yediğimiz bir ruh haline dönüşürüz. Onun için birinci aşama ve alışkanlık haline getirmek istediğimiz şey, duygunuzu tanımlayın, adını koyun, bunu söyleyin ve bunu kabul edin. Kabul etmek aslında gerçeklik boyutuna getirip içinde bulunduğum bu duruma adapte olabilmek için gücüm var anlamına da geliyor. Kabul etmediğinizde ise direnç gösterirsiniz, savaşmaya kalkarsınız, yokmuş gibi davranırsınız, ...mazeretler üretirsiniz, bu sizi daha karışık bir ruh haline götürür. İçinde bulunduğunuz durumu duygusal olarak ne ise tanımlayın, adını koyun ve kabul edin. Sonrasında bu birinci maddenin kabul etme kısmının hemen ardından da bu gerçek bir duygu mu... ...yoksa benim zihnimin ürettiği bir duygu mu, bunu kontrol edin. Yoksa bu toplumun bana öğrettiği bir duygu mu, yoksa gerçekten benim kendi içinde yaşadığım bu duygu gerçek mi? İnanın insan duygularını, özellikle olumlu olmayan duygularını tanımladığında, bu duygunun kendisinde var olduğunu söylediğinde... ...ve bunu bir başkasıyla da paylaştığında ki yakınınızdaki insanlarla ben şu konuda kaygılıyım, ben şu konuda korkuyorum... ...ben şu konuya çok kızdım şeklinde paylaşımlarda bulunduğunuzda üzerinizden büyük bir yükün kalktığını göreceksiniz. İkinci olarak kendimizle olan iletişimimizde kuvvet dilini kullanmak. Kuvvet dilini kullanmadığımız zamanlarda kurban dilini kullanıyoruz genelde. Kuvvetlendirici dili kullanmak kendimizle olan iletişimimizde çok çok çok önemli bir konu. Kurban dili dediğim dil şu, ben yapamam, ben güçsüzüm, ben yetersizim, ben zayıfım... ...ya da ben yeterince güçlü değilim, ben beceriksizim, ben yeterli eğitimi almadım deyip... ...kendinizi sürekli aşağı çeken cümlelerden ama zor, imkansız, mümkün değil gibi... ...zihnime negatif mesajlar verdiğim dil kalıplarından bunu yapmam mümkün, ben daha önce daha zorlarını gerçekleştirdim... ...mutlaka yapabilirim, bu konuda yetenekliyim, bilmiyorsam bile öğrenebilirim, ben metanetliyim... ...ben bu konulara dayanıklıyım, ben cesurum, ben bu konuda cömertim, ben bu konuda bunu yapabilecek beceriye sahibim... ...yapabiliyetliyim ve güçlü yanlarım var gibi kuvvet dilini kullandığınızda işinizin biraz daha kolaylaştığını göreceksiniz. Çünkü bilinçaltına çocukluğumuzdan itibaren genelde negatif kelimelerle hitap ettiğimizde... ...bilinçaltı o en başlarda konuştuğumuz çocukluğumuzdan itibaren oluşan zihniyet kalıbıyla... ...hep yetersizlik ve kurban moduyla bazı yerlerde aciz ve çaresiz kalma güdüsünü bize öğretiyor. Bunu tekrar tekrar geri çevirip bize gönderiyor. Onun için bilinçaltına gönderdiğiniz kuvvet dili mesajları bizim orada bazı şeyleri yapabileceğimizle ilgili... ...özgüven ve cesaretimize de katkı sağlayabilir.

https://video.neoskola.net/1738142168395.srt

https://video.neoskola.net/1738142168168.srt

Kuvvet Dilinin Önemi

https://video.neoskola.net/subtitles/MFzbEPxyW3CrafCYP-tr-1745352651400.srt

Kendimizle konuşurken ve başkalarıyla konuşurken kuvvet dilini kullanabilmek çok kıymetli ve önemli teknik bir konu. Genelde kendimize acımasız, kırbaçlayan bir dil kullanıyoruz. Yetersizliğimizi ifade etmek ve böyle acındıracak bir şekilde kendimize de acımak duygusal dayanıklılığımızı düşürüyor. O arabesk kültürü dediğimiz biraz acıların kendi içinde yoğrulduğunu ifade eden dil kalıbından uzaklaşmaktan bahsediyorum. Ve bunu önce mış gibi yapabilirsiniz. Yani ilk başta kulağınıza suni gelebilir. Fakat bunu yapmaya başladıkça sizin kendi içinizdeki duyguların da pozitife dönüştüğünü göreceksiniz ve deneyimleyeceksiniz. Ve şu andan itibaren şunu öneririm. Hakikaten kendinizle ilgili başarı hikayelerinizi, güçlü yanlarınızı, her neyi çok iyi yapıyorsanız kendinize aferin diyebilecek bu davranış modelini sergilemekten bahsediyorum. Kuvvet diliyle direk ilişkide olan üçüncü alışkanlığımız içsel gücünüzü her gün hayata taşımak ve her gün ayarlamak. Sabah kalktığınız andan itibaren kendinize o olumlamayı yapabilmek. Genelde tam tersini yaparız. Bugün iyi değilim, bugün her yerim ağrıyor, bugün kendimi iyi hissetmiyorum cümleleri yerine. Bugün iyi olacağım, bugün keyifliyim, bugün enerjimi yükselteceğim, bugün şu anda biraz durgunum ama daha yukarıya çıkmayı seçiyorum. Bu konudaki niyetim pozitif. Kendime güveniyorum. Bugün benim için en güzel gün olacak. Kendinizi pozitif anlamda içsel gücünüze güvenecek ve ben iyiyimi, bu evrende pozitif bir yer kaplıyorum ve ben bu iş yerinde vazgeçilmezim. Evde vazgeçilmezim, kıymetli ve değerliyim. Onun için self esteem dediğimiz öz değerinizi sürekli güçlü kılmaktan bahsediyorum. Sizden bir tane daha yok. Onun için eşsizsiniz, kıymetlisiniz ve değerlisiniz. Kendi içinizdeki değerinizi kendi kendinize yükseltmekten ve içsel gücünüzü her sabah, her gün, her an ayarlamaktan bahsediyorum. Aşağı sarmala düşüp enerjinizin düştüğünü fark ettiğiniz anlarda biraz daha gerekirse sesinizi de yükselterek, aynanın karşısına geçerek ben gerçekten iyiyim, mükemmelim, iyi olduğum hatıralarım var. Ve bu hatıraları kendi kendinize anlatın, hatırlayın. Varsa geçmiş videolarınız, resimleriniz, o anları hatırlayacak malzemeleri yapı olarak önünüze daha çok getirin. Farkındaysanız yine dikkatinizin nerede olduğu duyguları yaratırla ilgili kısımda dolaşıyoruz. Eğer içsel gücünüze dikkatinizi verirseniz, içsel güçsüzlüklerinize dikkatinizi vermemiş olursunuz. Dikkatiniz neredeyse bir yerlerde de değil. O olmayan yer sizi zaten duygusal dayanıklıkta aşağı çeken yerdir. Onun için bana iyi gelen yerleri içsel gücünde daha fazla gündemimde tutmaktan bahsediyorum. Dördüncü madde çok kıymetli. İş hayatında da karşımıza çok çıkan bir durumdur. Genelde hedefler büyüktür. Hep büyük hedefler ve ulaşılması zor hedefler konulur. Sonra gerçekleşmediğinde bu hedefler ya da o hedeflerin biraz daha altında kalındığında insanlar kendilerini mutsuz hissederler. Küçük, gerçekleştirilebilir, gönlünüzü okşayacak, başardığınızda kendinizi iyi hissedeceğiniz, evet ya ben yaptım dediğiniz küçük hedefler belirleyin ve onların üzerine gidin. Sadece bir tane küçük hedef belirleyin ve onu gerçekleştirin. Sonra ikinci küçük hedef, sonra üçüncü küçük hedef. Sonra yavaş yavaş bu hedeflerde iyileştikçe hedefinizin boyutunu artırabilirsiniz. Ama hayatınızda küçük küçük hedefler olsun. Bu hedefler iş hayatıyla ilgili de olabilir, özel hayatınızla da ilgili olsun. Yani iki bin parçalık bir puzzle yapmakla başlamayın. Yüz parçalık bir puzzle ile başlayın. İç sesiniz size şunu söyleyebilir, ya bu çocuklar için. Olsun yüz parçayla başlayın, tadını çıkarın ve ben başardım duygusunu yaşayın. Sonra iki yüz parçalığa geçebilirsiniz. Kendinize küçük hedeflerde herkesi mutlu edeceğim diye büyük bir hedef koymak zorunda değilsiniz. Ben bir kişinin bugün yüzünü güldürmek istiyorum dediğinizde bu küçük bir hedeftir. Ve o gün onu gerçekleştirdiğinizde kendinizi iyi hissedersiniz. Yirmi kilo vereceğim diye bir hedef koymayın. Bir ay içerisinde iki kilo vereceğim diye bir hedef koyun. Bir haftada bir kilo vereceğim diye bir hedef koyun. Bir anda yirmi kilometre ya da maraton yürüyeceğim, koşacağım diye bir hedef koymayın. İlk başta yirmi dakika yürüyeceğim ve bu bana yeter deyin. Günde bir kilometre yürümek benim için küçük bir hedeftir. Sizin için beş kilometre belki küçük bir hedeftir, bilmiyorum. Ama kendinizi bilerek, kendinizin çok kolay yapabileceğini ve yaptığında da size iyi gelecek küçük hedefler belirleyin. Hedefsizlik zaten çok ciddi bir sıkıntı çünkü hayatın anlamını aradığımız yer orası. Küçük hedefleri gerçekleştirdikçe, içinde anlam bulduğunuz hayatı da yaşamaya başladığınızı hissettikçe iç motivasyonunuz da yukarı çıkar. Yukarıdayken insanların, pozitif psikolojide çok net bir kural var. Kişi pozitifteyken eyleme geçme eğilimindedir. Tersi de doğru, kişi negatifteyken eyleme geçemez. Eyleme geçmediğiniz anlar duygusal dayanıklılığınızı aşağıya çeker. Bir şeyleri yapmaya başladığınızda, bir şeyleri başardığınızda, ulaşmak istediğiniz, arzuladığınız sonuçları cebinize koyduğunuzda o haz duygusu sizi korku ve kaygılardan uzaklaştırır. Bu da duygusal dayanıklılığınızı pozitif yönde etkiler. Hayatın anlamını, sizin için ne ifade ettiğini, ne uğruna yaşadığınızı keşfetmek, içinde bulunduğunuz ortamda, iş ya da özel hayatınızda her ne yapıyorsanız ona bir anlam yüklediğinizde o yaptığınız iş sizin için çok kıymetli hale gelir. Onun için önemini ve anlamını bulabileceğiniz bir iş yapmak çok kıymetli. Mesela biz bu çekimi yaparken şu anda bana yardımcı olan tüm arkadaşların aslında neye hizmet ettiklerini keşfetmeleri, ki bunu bildiklerini biliyorum, yükledikleri anlamla bu işi yorulmadan yapabilme enerjisini elde etmelerine sağlıyor. Çünkü yüzlerce, binlerce kişiye ulaşabilecek bir öğrenme sistematiğini ortama koyabilecek, yıllarca insanların izleyip aydınlanabileceği bu kadar bilgiyi bir araya getirecek bir iş yapıyorum, insanların öğrenmesine hizmet ediyorum diyeceği bir anlam o işi keyifle yapmasına yardımcı olur. Keyifle yapılan işler ve anlam yükleyerek yaptığımız işler varsa hayatımızda o zaman kaygı ve endişelerden uzaklaşıyoruz. İşe yarıyorum duygusu benim duygusal dayanıklılıkta geriye düşmemi engelliyor. Yani ben şu anda işe yarıyorum ve bir şeyler yapıyorum. Başka bir şeyle uğraşmama gerek yok. Beni geriye çekecek, aşağı sarmala indirecek şeylerle şu anda işim yok. Bulunduğum yerde değerliyim, hizmet ediyorum ve birilerine yardımcı oluyorum duygusu içinde bulunduğum hayata bir anlam yüklemek. Kendi güçlü yanlarımı şu anda başka insanların ve evrenin ihtiyaçlarıyla buluşturduğum yerde ben zaten en iyi halimdeyim. En iyi halimdeyken duygusal dayanıklılığımın düşük olması mümkün değil. Ve son olarak beşincisi farkına varın şu an kendinizi daha iyi hissedip evet ya ben bunu yapabilir ve bir yerden başlayabilirim noktasına getirin. Her şeyi bir anda bir seferde yapacağım kaygısı ya da yüzde yüz yapacağım değil. Kusursuzluğu aramayın, başlayın ve sizin için kıymetli olan bir adımı atın. Yaptığınız şeyle gurur duyun, başlayın ve onun başlamasının size verdiği duyguyu yakalayın. Bu pozitif duygu bir şeyi yaparken kendinizi yakaladığınızda o ürettiğiniz anda sizi aşağı çekecek, duygusal dayanıklılığınızı düşürecek kaygı ve korkularla uğraşmadığınızı dikkatinizin orada olmadığını fark edeceksiniz. Ve bunu hissetmek için en uygun zaman şu andaki zaman, şu an. Ertelemeyin, şu anda başlayın ve tadını çıkarın. Tadını çıkartıp kutlayın, kutladığınız şeyle gurur duyun. Yaptığınız her şeyin bir şeye hizmet ettiğini keşfedin, boşa gitmediğini yakalayın. Bununla gurur duyun, kutlayın, kendinizi de kutlayın ve kendinizin ne kadar değerli olduğunu keşfederek şimdi başlayın ve eylemek için. Ufacık ama önemli sonuçlar doğuracak adımlar olduğunun farkına vararak.

Ara Test (2)

Duygusal Dayanıklılığı Artıracak Faktörler

https://video.neoskola.net/1738266684166.srt

https://video.neoskola.net/1738266683912.srt

Duygusal dayanıklılık kavramı günümüze son yıllarda çok fazla gelmiş ve artık bizim duymaya başladığımız bir kavram.

Duygusal dayanıklılığı düşük olan insanların içine düştüğü durum negatif duyguları daha şiddetli ve daha sık ortaya koymaları.

Dolayısıyla günlük hayatta, evde ya da işte, kurumsal hayatın içerisinde de duygularını olması gerekenden fazla ve abartılı bir şekilde ortaya koyan insanlarla karşı karşıya kalıyoruz.

Biz tabii bu insanlara duygusal dayanıklılığı düşük insanlar diye tarif etmiyoruz.

Stres altında bununla mücadele etmekte zorlanıyor diyoruz.

Resilience dediğimiz yani duyguların kendi içindeki dayanıklılığını sağlayacak şey stresi yönetmekle de çok ilişkili.

Stresin Kaynakları ve Değişim

https://video.neoskola.net/subtitles/tRQACvx9tz7K5MTaT-tr-1745356296695.srt

Duygusal dayanıklılık kavramı günümüze son yıllarda çok fazla gelmiş ve artık bizim duymaya başladığımız bir kavram. Duygusal dayanıklılığı düşük olan insanların içine düştüğü durum negatif duyguları daha şiddetli ve daha sık ortaya koymaları. Dolayısıyla günlük hayatta, evde ya da işte, kurumsal hayatın içerisinde de duygularını olması gerekenden fazla ve abartılı bir şekilde ortaya koyan insanlarla karşı karşıya kalıyoruz. Biz tabii bu insanlara duygusal dayanıklılığı düşük insanlar diye tarif etmiyoruz. Şu anda stresli diyoruz. Strese fazla dayanamıyor diyoruz. Stresini yönetemiyor diyoruz. Stres altında bununla mücadele etmekte zorlanıyor diyoruz. Resilience dediğimiz yani duyguların kendi içindeki dayanıklılığını sağlayacak şey stresi yönetmekle de çok ilişkili. Onun için bu eğitimde duygusal dayanıklılığımın alt sebepleri nereden oluşuyor ve bunu nasıl çözerim kısmına değineceğiz ama günlük hayatın içerisinde stresi çok yüksek olan insanların stresli olmasının arkasında duygusal dayanıklılıkların düşük olması da bir sebep olarak ortaya çıktığı için stres yönetimi dediğimiz şeyi yapabilmek için duygusal dayanıklılık konusunda bazı şeyleri öğrenmeye ve bunu nasıl yönetebileceğimizi kavramaya ihtiyaç var. Onun için ben duygusal dayanıklılık ve stres yönetimi arasında çok direkt bir ilişki görüyorum. Eğer ben duygusal dayanıklılığımı yükseltir ve geliştirirsem ki bu sonradan öğrenilebilen bir şey o zaman stresi de yönetebilme şansına sahibim. Kavramsal olarak eğitim boyunca duygusal dayanıklılığımı geliştirmek, duygusal dayanıklılık üzerinde yoğunlaşırken aslında stresli anlarımı nasıl azaltırım buna da ipuçları bulabileceğiniz bir eğitim olsun istiyorum. Duygusal dayanıklılıkla değişim arasında çok doğrudan bir ilişki var. Duygusal dayanıklılığımızın düştüğü anlara bakarsanız değişim yaşadığımız anlarda bunu daha çok yaşıyoruz. Peki değişim ne demek? Aslında aynı kalmama özelliğimiz yani bir insanın, bir durumun, bir nesnenin aynı kalmama özelliği. İnsan doğasında kendinize de baktığınızda hiçbir zaman aynı kalmamak için çaba harcıyoruz. Ben daha iyiye daha beni mutlu edecek bir duruma doğru bir hareket halindeyim. Bunu bazen planlı bazen de plansız yapıyoruz. Tabi değişim dediğimiz şey içinde bulunduğum durumdan geleceğe doğru planlı olarak yaptığım her türlü hareketin bana gelecekte katma değer sağlamasını istediğim değişimler. Peki değişim dediğim şey duygusal dayanıklılığımı nasıl etkiliyor? Konfor alanında kaldığım her yerde değişmeden ve öğrenmeden kalabilirim. Yeni bir öğrenme ve değişim fırsatı çıktığında bilmediğimle karşı karşıya kaldığımda o belirsizlik beni geriyor. Beni rezone ediyor, beni heyecanlandırıyor. Eğer bunu abartırsam da beni korkutuyor, kaygılandırıyor, endişelendiriyor. Bilmediğimize karşı bir duruşumuz var. Değişimin her karşımıza çıktığı durumda duygusal olarak kendimi güvende hissetmediğim için duygusal dayanıklılığımı aşağı çekebiliyorum. Çok fazla değişim yaşayan insanlar eşikleri zaman içerisinde düştüğü için değişimle dans etmeye başlıyorlar. Değişimi kucaklıyorlar, değişimle barışık oluyorlar. Fakat değişimin her yaşandığında sorun yaşayan, biraz bundan zarar gören ya da ızdırap çeken insanlar değişime karşı mesafeli olup her değişim ortamında kendilerini duygusal dayanıklılıkta aşağıda hissediyorlar. O negatif duyguları yaşıyorlar. Değişimin kendi içinde dört tane gerçek prensibi var. Bunlardan bir tanesi, bir kere değişimden öğreniyoruz. Değişim bana bir şeyler öğretiyor bakış açısı duygusal dayanıklılığımı yükseltir. Değişim bana zarar veriyor bakış açısı duygusal dayanıklılığımı düşürür. Değişim benim için bir öğrenme fırsatı dediğimde değişimle olan her karşılaşmam benim için keyifli bir andır, bir fırsattır. Farklı ve yeni bir şeyler ve değişimle karşılaştığımda bu benim için zorlayıcı ve zarar veriyor düşüncesi ise beni negatif duygulara ve aşağıya sarmala indirdiği için de duygusal dayanıklılığımı aşağıya çekebilir, korku ve kaygılarımı tetikleyebilir. Değişimle ilgili öğrenmenin dışında ikinci prensip, biz her halükarda, her türlü değişime bir karşılık veririz. Değişim hepimiz için farklıdır ve verdiğimiz karşılık da farklıdır. Bir çoğumuzun otomatik olarak değişime verdiği cevap dirençtir. Direnç gösteririz. Çünkü sabit ve alışık olduğumuz bir şeyin dışına çıkma durumu olduğu için bu direnci göstermemiz çok doğaldır. Fakat bu direncin şiddeti çok kıymetli. Duygusal dayanıklılığı düşük olan insanlar korkuları yüksek olduğu için gösterdikleri direnç daha yüksek. Duygusal dayanıklılıkları optimum ya da biraz yukarıda olanların ise bu direnci ilk başta evet zor olacak ama bunu halledebiliriz bakış açısıdır. Her halükarda biz değişime bir şekilde karşılık veririz. Kucaklarız ya da tamamen reddederiz. Bu tamamen benim değişimle olan ilişkim ve ona bakış açımla ilişkili. Üçüncüsü, üçüncü prensip değişimle ilgili kısımda değişimi kendimiz yaratırız. Dış dünyanın bana mecbur kıldığı değişim değil. Benim bizzat isteyerek karar verdiğim değişimden bahsediyorum. Ve değerlerimi karşıladığım, değerlerimi yaşadığım ki değerlere biraz sonra tekrar değineceğiz. Değişimi kendi yarattığım değişimler üzerinden düşünmemiz gerekiyor. Bir başkasının içinde bulunduğum sistemde başkalarının bana zorla yaptırdığı değişimlerden bahsetmiyoruz burada. Karar verdiğim, hür irademle evet dediğim ve değişmek istiyorum dediğim konularda değişimi bizzat seçtiğim durumları ve yarattığım durumları ben belirleyebilirim. Dördüncü olarak değişimle ilgili ana prensip kendimizi değiştirmeyi seçeriz ya da seçmeyiz. Duygusal dayanıklılığımız yüksekse değişimi seçme konusunda daha güçlüyüzdür. Duygusal dayanıklılığımızın düşük olduğu durumlarda ise konfor alanında kalıp kendimizi daha çok güvende hissedeceğimiz için değişimi seçmemeyi seçeriz. Bu dört prensip bizim değişimle olan ilişkimizi şekillendirir. Birçok varsayımımız var değişimle ilgili ve bunu günlük hayatta çocukluğumuzdan itibaren çok duyarız. Bunların bazıları pozitif varsayımlardır, bazıları da bizi geriye çeken varsayımlardır. İşte değişim sancılıdır, değişim acıyla gelir, değişim acılıdır, değişiyorsun ama neler kaybediyorsun, değişmeyen tek şey değişimdir gibi aslında kalıplaşmış cümlelerin arkasında değişimle ilgili olan ilişkimi de ortaya koyan zihniyet modellerini görebilirsiniz. Değişip de ne olacaksın, değişip de başına iş mi açacaksın gibi kalıplarınız var ise statikoyu koruyan o gelenekçi yapıda olup eskiyle ve yeniye gitmeden bu zaten güvenli alan dediğiniz yerde kalmayı seçebilirsiniz. Fakat bunun bir bedeli var, gelişme ve öğrenme duruyor değişmediğiniz yerde. Bir de öğrenme motive edici bir şeydir, kendinizi genleştirmek, büyütmek, kendinizi yeni bir formata dönüştürmek, bulunduğunuz yerden daha iyiye gitmek, sonra arkaya şöyle bir bakıp da nereden nereye geldim o gurur duyucu tabloyu görebilmek, değişimde bizi cesaretlendiren, bunu yapabildiysem daha nicelerini yapabilirim özgüvenini veren bir şeydir de aynı zamanda. Onun için değişimle ilgili olan ilişkim benim duygusal dayanıklılığımı çok etkiler. Eğer ben değişimle flört edebiliyorsam, değişimi benim için pozitif bir şey olarak görüyor isem içinde bulunduğumuz VUCA dünyasında o karmaşık dünyanın içinde ve bu kadar hızlı değişen dünyada duygusal dayanıklılığı güçlü bir birey olarak değişimin hayatın bir gerekliliği ve benim için bir kural olduğunu görerek hareket ederim. Ve değişim benim için bir olmazsa olmaz hatta bana keyif veren, benim hayatımı heyecanlandıran ve canlandıran bir unsur olarak gördüğüm bir unsur haline gelir.