Yetkinlik Gelişimi Eğitimleri

Yetkinlik Gelişimi

https://video.neoskola.net/1738252722871.srt

Bilimsel olarak mutluluk, Virginia Üniversitesi’nden Prof. Ed Diener tarafından ‘öznel iyi olma hali’ olarak tanımlanmış; ‘yaşamında mutlu olma’ ve ‘yaşamından mutlu olma’ durumu olmak üzere ikiye ayrılmıştır.

‘Yaşamında mutlu olma’ durumu duygusal denge ve duygularda dengeyi bulmak olarak tanımlanırken, ‘yaşamından mutlu olma’ durumu ise kişinin hayatının kendi değerleriyle uyumlu bir şekilde ilerlemesi olarak açıklanabilir.

Endüstri Devrimi ile verimliliği artırmak adına çalışma hayatı otomasyon ve tekrarlı hareketler ile sınırlandırılmış, kişiler yaptıkları işin sonucunu görememeye başlamış ve iş yerinin mutsuzluk yaratan bir alan olduğu algısı şekillenmiştir.

Günümüzde iş kollarının çeşitlenmesi, teknoloji sayesinde oluşan uzak mesafeden insanlarla iletişim içinde çalışabilme imkanı, kişilerin iş yerlerinde daha mutlu olmanın yolları hakkında düşünmeye başlamasına sebep olmuştur.

https://video.neoskola.net/1738252722414.srt

Merhabalar, ben bugün size iş yerinde mutluluktan bahsedeceğim.

Şimdi iş yerindeki mutluluğu aslında hayatın diğer alanlarındaki mutluluktan ayırmak mümkün değil.

Ama bir yandan da iş bizim mutlu olmayı çok da beklemediğimiz bir yer.

Dolayısıyla bunun için bir çaba harcamamız gerektiğini düşünüyoruz.

İşin özellikle mutsuzluk yaratan bir şey olduğu ya da mutluluktan çalar bir şey olduğu düşüncesi

aslında özellikle endüstri devrimiyle başlayan bir şey.

Daha önce insanlar işte tarımda veya işte terzi ya da öğretmense

yaptığı işin sonucunu görerek çalışıyorlarmış daha klasik tarım toplumlarında veya kentlerde.

Fakat endüstri devriminden sonra anlaşılmış ki

bir bütünün parçalarını ayrı ayrı insanlar yaparsa

o çıkan ürün çok daha hızlı çıkıyor.

Dolayısıyla bir otomasyonla geçilmiş ve insanlar artık bir işe başlayıp

yani bir elbise yapan bir insanı düşünün, daha klasik bir terziyi düşünün

başlıyor sıfırdan alıyor, o işi sonuna getiriyor.

Veya bir alet bir araç üreten bir kişiyi düşünün, başından sonuna kadar da bunu yapabilir.

Ama insanlar bir band üzerinde özelleşerek bir takım küçük hareketleri tekrar ederek çalışmaya başladıklarında

işyerlerinin verimliliği çok artmış.

Fakat maalesef buna karşılık insanların mutluluğu çok düşmüş.

Çünkü insanlar yaptıkları işin sonucunu göremiyorlar.

Sürekli aynı basit hareketi tekrar etmek zorunda kalıyorlar özellikle bir band işinde çalıştıkları zaman.

Dolayısıyla işlerinde bir anlam da bulamıyorlar.

O zamanlar işin mutlulukla ilgili olabileceği hiç düşünülmüyormuş bile.

Aslında işin karşılığı olarak bize verilen para, işte maaşlarımızın

tam tersine işin yarattığı mutsuzluğun bir telafisi olduğu şeklinde bir his varmış.

Ama şimdi günümüzde hala tabi ki de band işinde çalışan,

işte teksil atölyelerinde çalışan insanlar olmasına rağmen

Ve giderek bu çeşitlenme, işte internetin hayatımıza girmesi,

uzak yerlerden insanlarla iletişim içinde çalışabilmemiz nedeniyle

Dolayısıyla insanlar işi yavaş yavaş daha farklı bir alanda düşünmeye başlıyorlar.

Daha farklı bir yönden düşünmeye başlıyorlar insanlar işi.

Ve iş yerinde neden mutsuz oldukları ve nasıl daha mutlu olabilecekleri konusunda

İşte ben bu eğitimde son 30 yılda çok büyük bir hızla gelişen

mutluluk biliminin bize söylediklerinden faydalanarak

iş yerinde geçen bu zamanımızı nasıl daha güzel, daha anlamlı ve daha mutlu hale getirebiliriz?

Bu konuda sizlere bir takım veriler vermeye ve bir takım ödevlerle

sizin de bunu günlük hayatınıza uygulamanızı sağlamaya çalışacağım.

Mutluluk bir sürü yerde farklı şekillerde tanımlanıyor ama

son bilimsel çalışmalara göre mutluluğun bence en iyi tanımını

Virginia Üniversitesi'nden Mr. Happiness olarak da tanınan Ed Diener yapmış.

Ed Diener mutluluğu subjective well-being yani öznel iyi olma hali olarak tanımlamış.

Birinci kısmı yaşamında mutlu olma hali.

Kişinin hayatında işte sakinlik, sevgi, neşe, merak gibi olumlu duyguların

kıyasla daha fazla olduğu, dengeli bir şekilde yeterince bulunduğunu gösteriyor aslında.

Bir de yaşamından mutlu olma durumu var.

Bu şu demek, yaşamınızın iyi olduğu, sizin değerlerinizle uyuştuğu

ve hayatınızdaki anlamlı şeylere ulaşmaya doğru gittiğiniz yolunda bir his.

Mutluluk Nedir?

https://video.neoskola.net/1738252722151.srt

Merhabalar, ben bugün size iş yerinde mutluluktan bahsedeceğim. Şimdi iş yerindeki mutluluğu aslında hayatın diğer alanlarındaki mutluluktan ayırmak mümkün değil. Ama bir yandan da iş bizim mutlu olmayı çok da beklemediğimiz bir yer. Dolayısıyla bunun için bir çaba harcamamız gerektiğini düşünüyoruz. İşin özellikle mutsuzluk yaratan bir şey olduğu ya da mutluluktan çalar bir şey olduğu düşüncesi aslında özellikle endüstri devrimiyle başlayan bir şey. Daha önce insanlar işte tarımda veya işte terzi ya da öğretmense yaptığı işin sonucunu görerek çalışıyorlarmış daha klasik tarım toplumlarında veya kentlerde. Fakat endüstri devriminden sonra anlaşılmış ki bir bütünün parçalarını ayrı ayrı insanlar yaparsa o çıkan ürün çok daha hızlı çıkıyor. Dolayısıyla bir otomasyonla geçilmiş ve insanlar artık bir işe başlayıp yani bir elbise yapan bir insanı düşünün, daha klasik bir terziyi düşünün başlıyor sıfırdan alıyor, o işi sonuna getiriyor. Veya bir alet bir araç üreten bir kişiyi düşünün, başından sonuna kadar da bunu yapabilir. Ama insanlar bir band üzerinde özelleşerek bir takım küçük hareketleri tekrar ederek çalışmaya başladıklarında işyerlerinin verimliliği çok artmış. Fakat maalesef buna karşılık insanların mutluluğu çok düşmüş. Çünkü insanlar yaptıkları işin sonucunu göremiyorlar. Sürekli aynı basit hareketi tekrar etmek zorunda kalıyorlar özellikle bir band işinde çalıştıkları zaman. Dolayısıyla işlerinde bir anlam da bulamıyorlar. O zamanlar işin mutlulukla ilgili olabileceği hiç düşünülmüyormuş bile. Aslında işin karşılığı olarak bize verilen para, işte maaşlarımızın tam tersine işin yarattığı mutsuzluğun bir telafisi olduğu şeklinde bir his varmış. Ama şimdi günümüzde hala tabi ki de band işinde çalışan, işte teksil atölyelerinde çalışan insanlar olmasına rağmen işlerimiz daha çeşitlendi. Ve giderek bu çeşitlenme, işte internetin hayatımıza girmesi, uzak yerlerden insanlarla iletişim içinde çalışabilmemiz nedeniyle giderek de artıyor. Dolayısıyla insanlar işi yavaş yavaş daha farklı bir alanda düşünmeye başlıyorlar. Daha farklı bir yönden düşünmeye başlıyorlar insanlar işi. Ve iş yerinde neden mutsuz oldukları ve nasıl daha mutlu olabilecekleri konusunda akıl yürütmeye başlıyorlar. İşte ben bu eğitimde son 30 yılda çok büyük bir hızla gelişen mutluluk biliminin bize söylediklerinden faydalanarak iş yerinde geçen bu zamanımızı nasıl daha güzel, daha anlamlı ve daha mutlu hale getirebiliriz? Bu konuda sizlere bir takım veriler vermeye ve bir takım ödevlerle sizin de bunu günlük hayatınıza uygulamanızı sağlamaya çalışacağım. Hadi başlayalım. Mutluluk bir sürü yerde farklı şekillerde tanımlanıyor ama son bilimsel çalışmalara göre mutluluğun bence en iyi tanımını Virginia Üniversitesi'nden Mr. Happiness olarak da tanınan Ed Diener yapmış. Ed Diener mutluluğu subjective well-being yani öznel iyi olma hali olarak tanımlamış. Ve bunu ikiye ayırmış aslında. Birinci kısmı yaşamında mutlu olma hali. Bu ne demek? Buna duygusal denge de deniliyor. Kişinin hayatında işte sakinlik, sevgi, neşe, merak gibi olumlu duyguların kıyasla daha fazla olduğu, dengeli bir şekilde yeterince bulunduğunu gösteriyor aslında. Yaşamında mutlu olma hali. Bir de yaşamından mutlu olma durumu var. Bu şu demek, yaşamınızın iyi olduğu, sizin değerlerinizle uyuştuğu ve hayatınızdaki anlamlı şeylere ulaşmaya doğru gittiğiniz yolunda bir his. Şimdi biz tabii ki de bu eğitimde...

https://video.neoskola.net/1738252856051.srt

Mutluluğun tanımı, sebebi ve nasıl sağlanacağı konusu ilk çağlardan itibaren filozoflar tarafından düşünülmüş, Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi’ne ‘mutluluğu arama hakkı’ temel bir insan hakkı olarak eklenmiştir.

Mutluluk ile ilgili yapılan araştırmalar sonucunda, mutlu insanların daha iyi insan ilişkilerine sahip, daha başarılı, daha sağlıklı, karar verme yeteneği yüksek, yardımsever ve yaratıcı olduğuna dair verilere ulaşılmıştır. 

Bilim insanı Sonja Lyubomirsky tarafından yapılan araştırmaya göre; mutluluğun %50’sini genetik ögeler şekillendirirken yaklaşık %10’u kişinin başına gelenlerle belirleniyor, kişinin kendi rutinleri ve davranışlarıyla etki edebileceği %40’lık bir alan kalıyor.

En güncel araştırmalar, çeşitli tekniklerin de kişilerin genetik yapısı tarafından etkilendiğini ve sonuç olarak kişinin genetik yapısından ve yaşadıklarından bağımsız olarak mutluluğuna etki edebileceği alanın %15-20 söylüyor.

https://video.neoskola.net/1738252855479.srt

Peki, biz neden mutluluk konusuna kafa yoruyoruz? Neden mutlu olmaya çalışıyoruz?

Üstelik bu yeni bir şey de değil. İlk çağdan itibaren filozoflar insanların nasıl mutlu olabileceği,

nasıl mutlu olmaları gerektiği, bunun için nasıl bir hayat yaşamaları üzerine kafa yormuşlar.

Hatta Amerikan anayasasında mutluluğu arama hakkı bir insanın temel haklarından birisi olarak yazılmış.

Ama mutlu olma, neşeli olma aslında bir duygu, neden bir duygu serisini diyelim bu kadar önemsiyoruz

ve bunun için çaba harcıyoruz? Veya neden iş yerleri çalışanlarının mutlu olmasına önemsemeliler?

Mutlulukla ilgili yapılan çalışmalar göstermiş ki, mutlu insanlar daha çok gelir sahibi oluyorlar.

Daha iyi insan ilişkilerine sahip oluyorlar. Gerçi burada bir karşılıklı ilişki var.

İş başarıları daha yüksek oluyor. Daha az hastalanıyorlar. Bu iş verenler için de önemli bir şey.

Hepimiz için de önemli bir şey. Tabi ki de bağışıklık sistemimiz ve hatta mutlu insanlar daha uzun yaşıyorlar.

Dolayısıyla mutlu olmayı istemek ya da iş verenlerin çalışanlarının mutlu olmasını önemsemesi için çok sayıda veri var.

Tabi bunun dışında da şeyler var. Örneğin mutlu insanlar daha iyi kararlar veriyorlar,

daha yardımsever oluyorlar ve daha yaratıcı fikirlerle ortaya çıkabiliyorlar.

Dediğim gibi tabi buradaki bütün çalışmaların karşılıklı bir tarafı var.

Acaba yaratıcı insanlar daha mı mutlu oluyor? Ama bütün bunları kontrol ederek yapılan çalışmalar bile bize şunu gösteriyor.

Yani bir bağlantı tabi ki de her zaman bir sebep-sonuç ilişkisi göstermese de

aynı kişiler içerisinde yapılan uzun dönemli çalışmalar daha mutlu hisseden insanların

günün sonunda daha sağlıklı, daha yaratıcı, daha başarılı insanlar oldukları, daha çok kazandıkları,

dolayısıyla böyle insanların daha çok olduğu iş yerlerinin de bunlar çok faydalandığı yolunda bize bilgi veriyor.

Peki burada önemli bir soru var. Mutluluk kaderimiz midir ve mutluluğumuzu değiştirebilir miyiz?

Biliyoruz ki hepimizin arkadaşları, tanıdıkları, akrabaları arasında doğuştan veya ergenliklerinden itibaren

daha mutlu olan, daha sakin olan, hayatı daha hafife alan, daha neşeli olan, dış koşullardaki streslerden daha az etkilenen insanlar var.

Tabi ki de mutluluğun genetikle bir ilgisi var hatta ciddi bir ilgisi var.

Yani bazı duyguları daha fazla yaşamak üzere doğuyoruz.

Biliyoruz ki işte depresyon gibi, anksiyete gibi insanın genel mutluluk düzeyini değiştirebilen bir takım psikiyatrik hastalıkların da genetik temelleri var.

Kişinin mizacı kısmen doğuştan belirlenen bir şey.

Çeşitli araştırmalar kişinin daha mutluluğa yatkın bir mizacı olup olmamasının genetik belirlenme oranını yaklaşık yüzde elli olarak bulmuş.

Bu ilişkiyi çok güzel anlatan bir grafik var aslında, tablo var.

Bu alanını geliştirmiş Rus asıllı Amerika'da yaşayan bir bilimesin.

Diyor ki bir kişinin şu andaki mutluluğunun yaklaşık yüzde ellisi genetikle belirlenir.

Yaklaşık yüzde onu başımıza gelen şeylerle belirlenir.

İşte başımıza bir kaza geldiyse, bir hastalık geçirdiysek, çocukken kötü bir çocukluk yaşadıysak.

Ama yaklaşık yüzde kırkının bizim elimizde olduğunu söylüyor.

Ve bir takım uygulamalarla ve bir takım tekrarladığımız hareketler ve rutinlerle bunun değiştirilebileceğini söylüyor.

Gerçi bu çok tabii çarpıcı bir tablo.

Ve işte son yirmi yıldır, on beş yirmi yıldır çok kullanılmış.

Son zamanlarda araştırmacılar kişinin başına gelenlerin de şu andaki bir takım teknikleri uygulayıp uygulamamasının da genetikle bir bağlantısı olduğunu.

Yani genetiğin aslında şu anda yapabildiği ve yapamadığı şeyleri belirlemek konusunda bazı şeyleri değiştirebildiğini bulmuşlar.

Ve yani bizim değiştirebileceğimiz genetikten ve başımıza gelen şeylerden bağımsız kısım yüzde kırktır iddiasının.

Ama yine de bizim değiştirebileceğimiz yaklaşık bu genetiğin karşılıklı etkileşiminden bağımsız olarak yüzde on beş yirmilik bir kısım olduğunu iddia ediyorlar.

Şimdi üzerinde oynayabileceğimiz mutluluk düzeyimizi temel genlerimizle ve çocukluğumuzdan getirdiğimiz mutluluğumuz ne olursa olsun daha çok daha iyiye götürebileceğimiz yüzde yirmilik bir hareket alanımızın olması çok önemli.

Dolayısıyla mutluluk aslında bir alışkanlıklar silsilesinin bize daha çok yaşattığı bir duygu olabilir.

İşte aslında bütün bu eğitimler ve benim bu eğitimde söyleyebileceğim birçok şey de bu alana oynuyor.

Yani bu alanda ben neleri değiştirebilirim?

Değiştiremeyeceğim şeyler var ama sahip olduğum koşullarda kendi mutluluğumu biraz daha ileriye götürebilirim.

Bu da benim hayatımda biraz önce söz ettiğimiz gibi sağlığımdan başarıma, gelirimden insan ilişkilerime bir sürü şeyi iyiye götürebilir.

Dolayısıyla biz bugün bu alanı nasıl daha güçlü hale getirebiliriz?

Bu alanda nasıl değişiklikler yapabiliriz? Bunları konuşacağız.

Mutluluk Genetik Mi?

https://video.neoskola.net/1738252855128.srt

Peki, biz neden mutluluk konusuna kafa yoruyoruz? Neden mutlu olmaya çalışıyoruz? Üstelik bu yeni bir şey de değil. İlk çağdan itibaren filozoflar insanların nasıl mutlu olabileceği, nasıl mutlu olmaları gerektiği, bunun için nasıl bir hayat yaşamaları üzerine kafa yormuşlar. Hatta Amerikan anayasasında mutluluğu arama hakkı bir insanın temel haklarından birisi olarak yazılmış. Ama mutlu olma, neşeli olma aslında bir duygu, neden bir duygu serisini diyelim bu kadar önemsiyoruz ve bunun için çaba harcıyoruz? Veya neden iş yerleri çalışanlarının mutlu olmasına önemsemeliler? Mutlulukla ilgili yapılan çalışmalar göstermiş ki, mutlu insanlar daha çok gelir sahibi oluyorlar. Daha iyi insan ilişkilerine sahip oluyorlar. Gerçi burada bir karşılıklı ilişki var. İş başarıları daha yüksek oluyor. Daha az hastalanıyorlar. Bu iş verenler için de önemli bir şey. Hepimiz için de önemli bir şey. Tabi ki de bağışıklık sistemimiz ve hatta mutlu insanlar daha uzun yaşıyorlar. Dolayısıyla mutlu olmayı istemek ya da iş verenlerin çalışanlarının mutlu olmasını önemsemesi için çok sayıda veri var. Tabi bunun dışında da şeyler var. Örneğin mutlu insanlar daha iyi kararlar veriyorlar, daha yardımsever oluyorlar ve daha yaratıcı fikirlerle ortaya çıkabiliyorlar. Dediğim gibi tabi buradaki bütün çalışmaların karşılıklı bir tarafı var. Acaba yaratıcı insanlar daha mı mutlu oluyor? Ama bütün bunları kontrol ederek yapılan çalışmalar bile bize şunu gösteriyor. Yani bir bağlantı tabi ki de her zaman bir sebep-sonuç ilişkisi göstermese de aynı kişiler içerisinde yapılan uzun dönemli çalışmalar daha mutlu hisseden insanların günün sonunda daha sağlıklı, daha yaratıcı, daha başarılı insanlar oldukları, daha çok kazandıkları, dolayısıyla böyle insanların daha çok olduğu iş yerlerinin de bunlar çok faydalandığı yolunda bize bilgi veriyor. Peki burada önemli bir soru var. Mutluluk kaderimiz midir ve mutluluğumuzu değiştirebilir miyiz? Biliyoruz ki hepimizin arkadaşları, tanıdıkları, akrabaları arasında doğuştan veya ergenliklerinden itibaren daha mutlu olan, daha sakin olan, hayatı daha hafife alan, daha neşeli olan, dış koşullardaki streslerden daha az etkilenen insanlar var. Tabi ki de mutluluğun genetikle bir ilgisi var hatta ciddi bir ilgisi var. Yani bazı duyguları daha fazla yaşamak üzere doğuyoruz. Biliyoruz ki işte depresyon gibi, anksiyete gibi insanın genel mutluluk düzeyini değiştirebilen bir takım psikiyatrik hastalıkların da genetik temelleri var. Kişinin mizacı kısmen doğuştan belirlenen bir şey. Çeşitli araştırmalar kişinin daha mutluluğa yatkın bir mizacı olup olmamasının genetik belirlenme oranını yaklaşık yüzde elli olarak bulmuş. Bu ilişkiyi çok güzel anlatan bir grafik var aslında, tablo var. Sonia Lubomorski bu alanda çok önemli. Bu alanını geliştirmiş Rus asıllı Amerika'da yaşayan bir bilimesin. Onun ve arkadaşlarının yaptığı. Diyor ki bir kişinin şu andaki mutluluğunun yaklaşık yüzde ellisi genetikle belirlenir. Biraz önce de söylediğimiz gibi. Yaklaşık yüzde onu başımıza gelen şeylerle belirlenir. İşte başımıza bir kaza geldiyse, bir hastalık geçirdiysek, çocukken kötü bir çocukluk yaşadıysak. Ama yaklaşık yüzde kırkının bizim elimizde olduğunu söylüyor. Ve bir takım uygulamalarla ve bir takım tekrarladığımız hareketler ve rutinlerle bunun değiştirilebileceğini söylüyor. Gerçi bu çok tabii çarpıcı bir tablo. Ve işte son yirmi yıldır, on beş yirmi yıldır çok kullanılmış. Son zamanlarda araştırmacılar kişinin başına gelenlerin de şu andaki bir takım teknikleri uygulayıp uygulamamasının da genetikle bir bağlantısı olduğunu. Yani genetiğin aslında şu anda yapabildiği ve yapamadığı şeyleri belirlemek konusunda bazı şeyleri değiştirebildiğini bulmuşlar. Ve yani bizim değiştirebileceğimiz genetikten ve başımıza gelen şeylerden bağımsız kısım yüzde kırktır iddiasının. Biraz iddialı olduğunu söylüyorlar. Ama yine de bizim değiştirebileceğimiz yaklaşık bu genetiğin karşılıklı etkileşiminden bağımsız olarak yüzde on beş yirmilik bir kısım olduğunu iddia ediyorlar. Şimdi üzerinde oynayabileceğimiz mutluluk düzeyimizi temel genlerimizle ve çocukluğumuzdan getirdiğimiz mutluluğumuz ne olursa olsun daha çok daha iyiye götürebileceğimiz yüzde yirmilik bir hareket alanımızın olması çok önemli. Dolayısıyla mutluluk aslında bir alışkanlıklar silsilesinin bize daha çok yaşattığı bir duygu olabilir. İşte aslında bütün bu eğitimler ve benim bu eğitimde söyleyebileceğim birçok şey de bu alana oynuyor. Yani bu alanda ben neleri değiştirebilirim? Değiştiremeyeceğim şeyler var ama sahip olduğum koşullarda kendi mutluluğumu biraz daha ileriye götürebilirim. Bu da benim hayatımda biraz önce söz ettiğimiz gibi sağlığımdan başarıma, gelirimden insan ilişkilerime bir sürü şeyi iyiye götürebilir. Dolayısıyla biz bugün bu alanı nasıl daha güçlü hale getirebiliriz? Bu alanda nasıl değişiklikler yapabiliriz? Bunları konuşacağız. Altyazı M.K.

https://video.neoskola.net/1738251618427.srt

Batı toplumlarında 1900’lü yılların başından günümüze kadar insanların refah düzeyi sürekli bir artış gösterirken, 1940’lardan itibaren ölçülen mutluluk düzeyleri de tahmin edilenin aksine düşüş göstermiştir. 

Kadınların evlilik öncesi dönemde mutluluklarının giderek arttığı ve ancak daha sonra yükselen mutluluk düzeyleri düşüp eski haline döndüğü gözlemlenmiştir. 

Evlilik ve maddi gelir gibi mutluluk için gerekli görülen gelişmeler, gerçekleştiği dönemde mutluluk üzerinde olumlu bir etki yaratsa dahi yeniliğini kaybeder ve kişiyi daha fazla mutlu etmez.

Mutluluğun estetik işlemler gibi dış görünüş değişikliklerine bağlı olduğuna inanan kişilerin, hedeflenen ve ulaşılan değişimlerin ardından daha mutsuz olma olasılığı oldukça fazladır.

https://video.neoskola.net/1738251618112.srt

Şimdi ufak bir egzersiz yapalım, birazcık durup düşünmenizi rica ediyorum.

Şu anda mutlu olmam için benim ne gerekir?

Yani şimdi hayatımda ne değişseydi ben kendimi bunun sonunda daha mutlu hissederdim.

Bu sorunun sonunda çok büyük bir olasılıkla öncelikle paradan bahsedeceksiniz.

Sonra iş başarısından, işte yükselmekten bahsetmiş olabilirsiniz.

Belki ilişkilerden ve aşktan bahsetmiş olabilirsiniz.

Bir kısmınızda belki güzellikten bahsetmiş olabilir.

Ama maalesef ben sizi burada birazcık hayal kırıklığına uğratacağım.

Çünkü bu söz ettiğiniz, sizin mutlu olmanız için gerekli olduğunu düşündüğünüz şeylerin çok büyük bir çoğunluğu aslında sizi daha mutlu etmiyor ve etmeyecek.

Şimdi bizi mutlu edeceğini düşündüğümüz şeyleri teker teker ele alalım.

Hani klasik Türk filmlerinde vardır parayla saadet olmaz denir.

İnsanların çok büyük bir çoğunluğu neye sahip olursan daha mutlu olursun diye sorulduğunda öncelikle paradan söz ediyorlar.

Fakat biliyoruz ki, örneğin Amerika toplumu için söyleyelim, bu bence Türkiye için de aşağı yukarı aynıdır.

1940'lardan ya da 1900'lü yılların başından bugüne kadar insanların refah düzeyi, kazandıkları para sürekli artmış.

Fakat mutluluk düzeylerinin ölçülmeye başlandığı 1940'lı yıllardan itibaren,

örneğin Amerikan toplumunda bu birçok batı toplumunda da böyle, insanların çok daha mutsuz olduklarını görüyoruz.

Yani toplumun genel mutluluk düzeyini bir defa kesinlikle para ve refah arttırmıyor.

Şimdi tabii ki de siz örneğin birdenbire yarın daha yüksek bir maaş sahibi olsaydınız

ya da işte piyangodan size büyük bir para çıksaydı, hep istediğiniz kadar bir para, bir süre için mutlu olurdunuz.

Hele hele bu böyle size sürpriz olarak gelen bir para olsaydı daha da mutlu olurdunuz.

Fakat birkaç ay sonra zaten bu parayı, özellikle maaş artışı şeklinde gelmiş bir paraysa bu, hak ettiğinizi düşünürdünüz.

Ve bu para sizi daha fazla mutlu etmezdi.

Yapılan çalışmalar gösteriyor ki parayla mutluluk oluyor aslında bir noktaya kadar.

Tabii ki de temel ihtiyaçlarınızı karşılayamayacak, başınızın üzerinde bir çatı ya da yiyebileceğiniz bir yemek bulamayacak düzeyde fakirseniz

paranın yokluğu sizi mutsuz ediyor ve bunları sağlayacak, sizi güvende hissettirecek, eğitiminizi sağlayacak bir para bir noktaya kadar sizi mutlu ediyor.

Ama o noktadan sonra bu değişik uluslar için, değişik ekonomiler için değişik bir miktar.

Örneğin Amerika için bunun yıllık 50-60 bin dolar olduğundan söz ediliyor.

Bu noktadan sonra artık para daha fazla mutluluk getirmiyor.

Örneğin piyango kazanan insanların daha sonra hayatlarının, mutluluk düzeylerinin nasıl olduğu,

bu kişilerin depresyon düzeylerinin ne olduğu, intihar düzeylerinin ne olduğu şeklinde yapılan çalışmalar da

yani maaşınızda bir artışı bırakın ani sizi böyle çok şaşırtacak şekilde bir para kazandığınız durumda da

bir yerden sonra daha fazla mutlu olmadığınızı gösteriyor.

Yani az para kazanıyorsanız canınızı çok sıkmayın.

Zaten belli bir yerden sonra daha fazla para kazansaydınız da daha mutlu olmayacaktınız.

Mutluluk için gerekli gördüğümüz şeylerden bir tanesi de evlilik ve aşk.

Kimimiz işte ayrıldığımız kişiyle tekrar birleşirsek, günün birinde evlenirsek

ya da çok büyük bir aşkla birini seversek sonunda evlenirsek de evlenmesek de daha mutlu olacağımıza inanıyoruz.

Gerçekten evlilik insanların mutluluk düzeyini bir miktar arttırıyor.

Özellikle sevdiğiniz, iyi anlaştığınız, ailelerin anlaştığı bir evlilik yapmışsanız.

Örneğin burada Alman kadınlarıyla ilgili yapılmış bir grafik var.

Birçok farklı ülkede de tekrarları var.

Kadınların evlilikten hemen önceki dönemde mutluluklarının giderek arttığı

ve o tam evlendikleri yaşta kendilerini en mutlu hissettikleri gösterilmiş.

Bu mutluluk düzeyleri düşüp eski haline dönüyor.

Tabi diyebilirsiniz ki belki evlilikte kadınlar mutsuz oluyorlar, erkekler daha mutlu oluyorlar.

Çünkü evlilik erkeklere daha çok yarayan, onların konforunu arttıran bir şey.

Ufak tefek farklılıklar olabilir ama bu aynı şeyin erkekler için de olduğuna dair veriler var.

Görüyoruz ki evlilik ve aşk ilk başta bizim mutluluk düzeyimizi arttırsa bile

bir noktadan sonra yeniliğini kaybediyor ve iyi de olsa bizi daha mutlu etmiyor.

Tabi evli olmanın insanın sürekli yanında birisinin olmasının getirdiği bir takım sosyal avantajlar var.

İnsanlara yakın olma, çocuk sahibi olma, bir takım hedefler sağlama kişiye gibi bir takım olumlu yönleri var.

Ama genel mutluluk düzeyimiz tamamen önceki haline dönüyor günün sonunda.

Mutluluk için istediğimiz başka bir şey de daha fit olma.

Örneğin kiloluysak daha zayıf olma ya da daha güzel olma.

Eğer vücudumuzda beğenmediğimiz bir taraf varsa bunun gitmesi.

İnsanlar bunu sağlamak için biliyorsunuz estetik endüstrisine, ameliyatlara,

kozmetik maddelere, diyet endüstrisine büyük bir para harcıyorlar.

Ve bunu sağlayabilseler mutlu olacaklarına canı gönülden inanıyorlar.

Ama maalesef biliyoruz ki estetik ameliyat olan kişiler örneğin bir süre için kendilerini iyi hissetseler de

bir noktadan sonra hatta daha mutsuz oluyorlar.

Çünkü hani dış görünüşünü değiştirebilen insanların

daha mutsuz olma ihtimali biraz daha fazla.

Ya da fit olmakla, ideal kiloda olmakla, mutluluğun sağlıkla bir ilişkisi olsa bile

bunların mutlulukla kesinlikle bir ilişkisi yok.

İnsanlar istedikleri vücuda ulaşsalar bile kendilerini daha mutlu hissetmiyorlar.

Bunun dışında mutlulukla ilgili olabileceğini düşündüğümüz zekanın da

örneğin ılıman bir iklimde yaşamanın,

başını alıp bir Ege köyüne gitmenin örneğinde

Ege köyüyle ilgili özel bir çalışma yapılmamış ama

ılıman iklimlerle ilgili yapılan çalışmalar da var.

Ya da yüksek notlar almanında, iyi okullar kazanmanında

bizi mutlu etmediğini bilimsel çalışmalarla biliyoruz.

Hatta belki bilirsiniz, Türkiye'de bunun bir versiyonu yok zannediyorum

ama Amerika'da çok ünlü öğrenciler üniversite sınav sonucunu aldıkları anın videosunu çekiyorlar

İşte açıyor ve Princeton çıkıyor, Yale çıkıyor falan.

O anda ne kadar mutlu olduklarını, ne kadar şaşırdıklarını,

kendileriyle ne kadar gurur duyduklarını o videolardan görebiliyorsunuz.

Ama biliyoruz ki özellikle en yüksek üniversitelerde, Amerika'da,

gençlerde mutsuzluk oranları ve depresyon oranları çok yüksek

ve bu başarılarından da tamamen bağımsız.

Yani not başarılarından da tamamen bağımsız.

Belirlenen Koşullar ve Mutluluk

https://video.neoskola.net/1738251617600.srt

Şimdi ufak bir egzersiz yapalım, birazcık durup düşünmenizi rica ediyorum. Şu anda mutlu olmam için benim ne gerekir? Hatta bunları yazabilirsiniz bile. Yani şimdi hayatımda ne değişseydi ben kendimi bunun sonunda daha mutlu hissederdim. Bu sorunun sonunda çok büyük bir olasılıkla öncelikle paradan bahsedeceksiniz. Sonra iş başarısından, işte yükselmekten bahsetmiş olabilirsiniz. Belki ilişkilerden ve aşktan bahsetmiş olabilirsiniz. Bir kısmınızda belki güzellikten bahsetmiş olabilir. Ama maalesef ben sizi burada birazcık hayal kırıklığına uğratacağım. Çünkü bu söz ettiğiniz, sizin mutlu olmanız için gerekli olduğunu düşündüğünüz şeylerin çok büyük bir çoğunluğu aslında sizi daha mutlu etmiyor ve etmeyecek. İsterseniz biraz ayrıntılara girelim. Şimdi bizi mutlu edeceğini düşündüğümüz şeyleri teker teker ele alalım. Öncelikle para. Hani klasik Türk filmlerinde vardır parayla saadet olmaz denir. Bu bilgi gerçekten de doğru. İnsanların çok büyük bir çoğunluğu neye sahip olursan daha mutlu olursun diye sorulduğunda öncelikle paradan söz ediyorlar. Fakat biliyoruz ki, örneğin Amerika toplumu için söyleyelim, bu bence Türkiye için de aşağı yukarı aynıdır. 1940'lardan ya da 1900'lü yılların başından bugüne kadar insanların refah düzeyi, kazandıkları para sürekli artmış. Fakat mutluluk düzeylerinin ölçülmeye başlandığı 1940'lı yıllardan itibaren, örneğin Amerikan toplumunda bu birçok batı toplumunda da böyle, insanların çok daha mutsuz olduklarını görüyoruz. Yani toplumun genel mutluluk düzeyini bir defa kesinlikle para ve refah arttırmıyor. Peki bireysel mutluluklar nasıl? Şimdi tabii ki de siz örneğin birdenbire yarın daha yüksek bir maaş sahibi olsaydınız ya da işte piyangodan size büyük bir para çıksaydı, hep istediğiniz kadar bir para, bir süre için mutlu olurdunuz. Hele hele bu böyle size sürpriz olarak gelen bir para olsaydı daha da mutlu olurdunuz. Fakat birkaç ay sonra zaten bu parayı, özellikle maaş artışı şeklinde gelmiş bir paraysa bu, hak ettiğinizi düşünürdünüz. Ve bu para sizi daha fazla mutlu etmezdi. Yapılan çalışmalar gösteriyor ki parayla mutluluk oluyor aslında bir noktaya kadar. Tabii ki de temel ihtiyaçlarınızı karşılayamayacak, başınızın üzerinde bir çatı ya da yiyebileceğiniz bir yemek bulamayacak düzeyde fakirseniz paranın yokluğu sizi mutsuz ediyor ve bunları sağlayacak, sizi güvende hissettirecek, eğitiminizi sağlayacak bir para bir noktaya kadar sizi mutlu ediyor. Ama o noktadan sonra bu değişik uluslar için, değişik ekonomiler için değişik bir miktar. Örneğin Amerika için bunun yıllık 50-60 bin dolar olduğundan söz ediliyor. Bu noktadan sonra artık para daha fazla mutluluk getirmiyor. Çok ilginç çalışmalar var. Örneğin piyango kazanan insanların daha sonra hayatlarının, mutluluk düzeylerinin nasıl olduğu, bu kişilerin depresyon düzeylerinin ne olduğu, intihar düzeylerinin ne olduğu şeklinde yapılan çalışmalar da yani maaşınızda bir artışı bırakın ani sizi böyle çok şaşırtacak şekilde bir para kazandığınız durumda da bir yerden sonra daha fazla mutlu olmadığınızı gösteriyor. Yani az para kazanıyorsanız canınızı çok sıkmayın. Zaten belli bir yerden sonra daha fazla para kazansaydınız da daha mutlu olmayacaktınız. Mutluluk için gerekli gördüğümüz şeylerden bir tanesi de evlilik ve aşk. Kimimiz işte ayrıldığımız kişiyle tekrar birleşirsek, günün birinde evlenirsek ya da çok büyük bir aşkla birini seversek sonunda evlenirsek de evlenmesek de daha mutlu olacağımıza inanıyoruz. Maalesef burada da haberler kötü. Gerçekten evlilik insanların mutluluk düzeyini bir miktar arttırıyor. Özellikle sevdiğiniz, iyi anlaştığınız, ailelerin anlaştığı bir evlilik yapmışsanız. Örneğin burada Alman kadınlarıyla ilgili yapılmış bir grafik var. Birçok farklı ülkede de tekrarları var. Kadınların evlilikten hemen önceki dönemde mutluluklarının giderek arttığı ve o tam evlendikleri yaşta kendilerini en mutlu hissettikleri gösterilmiş. Fakat daha sonra bu şeyler düşüyor. Bu mutluluk düzeyleri düşüp eski haline dönüyor. Tabi diyebilirsiniz ki belki evlilikte kadınlar mutsuz oluyorlar, erkekler daha mutlu oluyorlar. Çünkü evlilik erkeklere daha çok yarayan, onların konforunu arttıran bir şey. Ufak tefek farklılıklar olabilir ama bu aynı şeyin erkekler için de olduğuna dair veriler var. Görüyoruz ki evlilik ve aşk ilk başta bizim mutluluk düzeyimizi arttırsa bile bir noktadan sonra yeniliğini kaybediyor ve iyi de olsa bizi daha mutlu etmiyor. Tabi evli olmanın insanın sürekli yanında birisinin olmasının getirdiği bir takım sosyal avantajlar var. İnsanlara yakın olma, çocuk sahibi olma, bir takım hedefler sağlama kişiye gibi bir takım olumlu yönleri var. Ama genel mutluluk düzeyimiz tamamen önceki haline dönüyor günün sonunda. Mutluluk için istediğimiz başka bir şey de daha fit olma. Örneğin kiloluysak daha zayıf olma ya da daha güzel olma. Eğer vücudumuzda beğenmediğimiz bir taraf varsa bunun gitmesi. İnsanlar bunu sağlamak için biliyorsunuz estetik endüstrisine, ameliyatlara, kozmetik maddelere, diyet endüstrisine büyük bir para harcıyorlar. Ve bunu sağlayabilseler mutlu olacaklarına canı gönülden inanıyorlar. Ama maalesef biliyoruz ki estetik ameliyat olan kişiler örneğin bir süre için kendilerini iyi hissetseler de bir noktadan sonra hatta daha mutsuz oluyorlar. Çünkü hani dış görünüşünü değiştirebilen insanların daha mutsuz olma ihtimali biraz daha fazla. Ya da fit olmakla, ideal kiloda olmakla, mutluluğun sağlıkla bir ilişkisi olsa bile bunların mutlulukla kesinlikle bir ilişkisi yok. İnsanlar istedikleri vücuda ulaşsalar bile kendilerini daha mutlu hissetmiyorlar. Bunun dışında mutlulukla ilgili olabileceğini düşündüğümüz zekanın da örneğin ılıman bir iklimde yaşamanın, başını alıp bir Ege köyüne gitmenin örneğinde Ege köyüyle ilgili özel bir çalışma yapılmamış ama ılıman iklimlerle ilgili yapılan çalışmalar da var. Ege köyüyle ilgili özel bir çalışma yapılmamış ama ılıman iklimlerle ilgili yapılan çalışmalar da var. Ya da yüksek notlar almanında, iyi okullar kazanmanında bizi mutlu etmediğini bilimsel çalışmalarla biliyoruz. Hatta belki bilirsiniz, Türkiye'de bunun bir versiyonu yok zannediyorum ama Amerika'da çok ünlü öğrenciler üniversite sınav sonucunu aldıkları anın videosunu çekiyorlar ve bunu post ediyorlar internette. İşte açıyor ve Princeton çıkıyor, Yale çıkıyor falan. O anda ne kadar mutlu olduklarını, ne kadar şaşırdıklarını, kendileriyle ne kadar gurur duyduklarını o videolardan görebiliyorsunuz. Ama biliyoruz ki özellikle en yüksek üniversitelerde, Amerika'da, gençlerde mutsuzluk oranları ve depresyon oranları çok yüksek ve bu başarılarından da tamamen bağımsız. Yani not başarılarından da tamamen bağımsız.

Öğrendiklerinizi ölçmek için bu kısa testi yanıtlayabilirsiniz. Test sonuçları, sertifika durumunuzu etkilemeyecektir.

Ara Test (1)

Mutluluğun Tanımı ve Koşulları

https://video.neoskola.net/1738252993197.srt

Mutluluk hissine etki eden unsurlar arasında kişilerin mizacının oluşturduğu temel göz ardı edilemez fakat temel mutluluk düzeyi, mutluluk biliminin sağladığı verileri ve pratiklerle artırılabilir.

Kişiler çoğunlukla bir konuyla ilgili olumlu ya da olumsuz olgularını, o konuyla ilgili sahip oldukları hisler doğrultusunda şekillendirir, ancak bu sistem günlük hayattaki çoğu zorlukta doğru sonucu vermez.

Mutlu insanların, içerisinde bulundukları durumla ilgili değişiklik yapma cesareti de yüksektir. Bu sebeple kişiler sağlıksız iş ya da özel ilişkiler içerisindeyken de genel mutluluk düzeyine dikkat etmelidir.

https://video.neoskola.net/1738252992832.srt

Mutluluk Pratikleri

https://video.neoskola.net/1738252992503.srt

MÜZİK Peki şimdi biraz önce ben ne yapsam mutlu olurum ya da neye sahip olsam mutlu olurum diye düşündüğünüzde yaptığınız listeyi veya kafanızdan yaptığınız listeyi bir gözden geçirin. Büyük bir olasılıkla orada saydığınız şeylerin birçoğunu biraz önce konuştuk ve onların size ilk anda bir mutluluk sağlasa bile bir yerden sonra mutluluk getirmeyeceğini biliyoruz. Peki o zaman mutsuzluk bizim kaderimiz mi? Üstelik biliyoruz ki başka şeyler de var yani örneğin medyada insanların arasında güzel şeylerin değil kötü haberlerin daha çok konuşulduğunu biliyoruz. Dünyada aynı anda bir sürü güzel şey oluyor işte çok ağır bir hastalıkla uğraştı bu sene dünya ama aslında bir sene içinde bir aşı geliştirdi. Bir sürü insan hastalandı ama iyileşti. Ama biz bu sene kaybettiğimiz bir sürü şeyi düşünüyoruz doğal olarak. Zihnimiz bunu düşünmeye programlı. Veya başımıza kötü bir şey geldiğinde bunu fark etmiyoruz zaten. Bize mutluluk getireceğini düşündüğümüz şeylerin de birçoğu bize mutluluk getirmiyorsa ya da en azından kalıcı bir mutluluk getirmiyorsa o zaman bizim normal durumumuz mutsuzluk mu acaba? Ve mutluluk konusunda yapılacak hiçbir şey mi yok? Tabii ki de böyle olsaydı biz şimdi bu eğitimi çekiyor olmazdık. Tekrar başa dönersek evet bizim mizacımızın bir temel kısmı var. Baseline'ı var yani. Ama onun üzerinde nasıl fit olmak için, sağlıklı bir kiloda olmak için bazı stratejileri düzenli kullanmak, hayatımıza uyarlamak bizi daha iyiye götürüyorsa aslında mutluluk hissini ya da olumlu hisleri daha fazla yaşamak için bazı pratik şeyleri mutluluk biliminin bize verdiği verileri kullanarak uygulamanın temel mutluluk düzeyimizden bizi daha ileriye götürebileceğini biliyoruz. İşte şimdi önce mutluluk biliminin bize mutlulukla ilgili söylediği bir takım önemli kavramları konuşacağım. Sonra da bunlar göz önünde bulundurulduğunda biz işte ve hayatta düşünün bakın iş ve hayatı bile ayırıyorum aslında. Sanki iş hayatın bir parçası değilmiş gibi. Üstelik ben işte mutlulukla ilgilenen bir psikiyatristim. İş ve iş dışı hayatımız dahil hayatımızın tamamında birazcık daha mutluluk hissini yaşamak için neler yapabileceğimiz konusunda bazı önerilerde bulunacağım. Tabii bu arada önemli bir şeyden söz edeceğim. Birçoğumuz ya da hepimiz belki de bir şeyle ilgili nasıl hissediyorsak o şeyin öyle olduğunu düşünüyoruz. Yani aslında bir şeyin bizim için iyi olup olmadığını onunla ilgili duygularımızdan yola çıkarak anlıyoruz. Anlamaya çalışıyoruz. Ama tabii bu zorluğu olan şeyler düşünüldüğünde doğru sonuç vermiyor. Örneğin işte bir dişçiye gittiğinizde orada acı hissediyorsunuz, korku hissediyorsunuz. Ama dişçiye gitmek sizin sağlığınız için gerekli bir şey. Aynı şekilde günlük hayatın içinde biraz önce de gördük. Bir sürü mutluluk yaratacağını düşündüğümüz şey bizi mutlu etmiyor. Veya günlük hayatın içinde çok doğal bir şekilde duygusal iniş çıkışlar var. Ve iş yerinde zamanımızın çok büyük bir çoğunluğunu geçiriyoruz. Ve de o zamanın bir kısmı gerçekten de çok mutlu geçmiyor. İnsanın duasının bir parçası olarak. Ama biraz önce söylediklerimizden yola çıkarak şunu düşünebilirsiniz. Bir yerde veya hayatımın bir döneminde çok mutlu olmamam, daha doğrusu böyle sevinçten havalara uçmuyor olmam, bu aynı şekilde bir evlilik ilişkisi içinde geçerli olabilir, mutlu olmadığım anlamına gelmez. Ya da bunun mutlaka bitmesi gerektiği anlamına gelmez. Tabii ki de ben burada size mutluluğu nasıl bulabileceğinizden söz ederken, kötü bir evlilik, kötü bir iş hayatınızda varken ona rağmen mutlu olun, onun kötü taraflarını görmeyin demek istemiyorum. Tam tersine örneğin biz kötü insanların mobinga uğradığı iş yerleriyle ilgili danışanlarımıza çalışırken veya kötü ilişkilerle boğuşan insanlara yardım etmeye çalışırken bazen onların üzüntülerini, öfkelerini, sıkıntılarını da görebilmelerini istiyoruz ki hayatlarında bir değişim yapabilsinler. Dolayısıyla işte mutluluğunuzu arttıracak ya da genel olarak hayatınızın tüm alanlarında mutluluğunuzu arttıracak bu tekniklerden söz ederken genel olarak işinizin ya da hayatınızdaki ilişkinin, o anda bulunduğunuz yerin, belki ülkenizin, yaşadığınız ülkenin kötü taraflarını görmeyin, kendi mutluluğunuzu arttırın ve onları düşünmeyin demek kesinlikle istemiyorum. Herkesin hayatının amacı farklı, önemsediği şeyler farklı ki istismar edici iş yerlerinde, istismar edici ilişkilerde zor da olsa bir değişim yapmak gerekiyor. Ama bunu yaparken bile aslında genel mutluluk düzeyinizi birazcık yükseltebilirseniz o yerin kötü taraflarını unutmadan aslında daha cesaretli olabilirsiniz. Çünkü mutlu insanların aslında değişiklik yapma cesaretlerinin de daha fazla olduğu gösterilmiş. Ama kalmak mı, gitmek mi? Hayatınızın bundan sonraki dönemini başka bir evlilikte, başka bir yerde, başka bir işte geçirmek mi kararını verirken tabii ki de sizi neyin mutsuz ettiğini anlamaya çalışacaksınız. Ve de koşullar ne olursa olsun ben işte genel moodumu yüksek tutayım, idare edeyim burada demeyeceksiniz. Eğer idare edilemeyecek kadar kötü bir şey değilse o.