Girişimcilik Eğitimleri

Girişimcilik

https://video.neoskola.net/1738105573153.srt

https://video.neoskola.net/1738105572822.srt

Eğitimin Amacı

https://video.neoskola.net/subtitles/FAqhbMf9DimxukGhF-tr-1745958058796.srt

Bu eğitimle ana amaç, sizlerin inovasyonla ilgili algınızı biraz daha netleştirmek ve uyumlamak. Herkesin inovasyon denince ve inovasyon kültürü denince aynı şeyi anlayabileceği bir noktada buluşabilmek. Günlük hayatın içerisinde inovasyon çok bazen çekinilen, kaygı duyulan, benim yapamayacağım bir şey diye düşünülen bir kavram haline gelebiliyor. Çok özel insanların yapabileceği şeyler ya da bununla ilgili derin eğitimlerden geçmek gerektiğine dair bir yanlış algı var. Birazcık bu konuda cesaretinizi artırabilmek. Günlük hayatın içinde zaten farkında olmadan birçok inovasyonel yaklaşım ve davranış sergiliyorsunuz. Bu cesareti artırırken inovasyon yapmaya karşı motivasyonunuzu artırmak. Bu motivasyonu ortaya koyarken günlük hayatın içerisinde inovasyon yapmanın keyfini yaşarken, günlük hayatta kendinize ve başkalarına yaşamı nasıl kolaylaştırdığınızı görmenize hizmet edecek ve çocukluktan itibaren inovasyonla ilgili öğrenilmiş bazı yanlış öğrenmelerden de kurtulmanızı amaçlıyoruz. Kısaca inovasyon kültürü eğitimi ile ana amacımız sizlerin inovasyonla ilgili yanlış bilinen şeylerden arınıp, zihninizin berraklaşması ve günlük hayatta inovatif yaklaşım ve davranışları gösterebilecek öz motivasyonu sağlayarak cesaretlendirmek.

https://video.neoskola.net/1738106451610.srt

https://video.neoskola.net/1738106451393.srt

İnovasyon Nedir?

https://video.neoskola.net/subtitles/WMpGMMMdS9tnhPqXt-tr-1745958071554.srt

Bazı kelimeler Türkçe'de, Türkçe'ye çevrildiğinde aynı etkiyi yaratmayabiliyor. Türk Dil Kurumu'na göre, inovasyon kelimesinin Türkçe'deki tam karşılığı yenileşim. Fakat günlük hayata baktığınızda yenileşim kelimesi yerine, özellikle kurumsal hayatta inovasyon kelimesi çok daha fazla kullanılıyor. Kökenine bakıldığında inovasyon kelimesinin, Latince'de inovare kelimesinden geliyor. Inovare, yenilemek, yenileşmek anlamında bir kelime. Inovare kelimesi ise, novare kelimesi ile aynı anlamda bir kelime. O da yenilemek anlamında. Bir şeyi ilk defa yapmak, yenilenmek anlamında, novare kelimesinin köküne bakıldığında ise, novus kelimesinden geliyor. Novus kelimesi de Latince'de yeni demek. Yeni bir şeyi yapmak. Bu arada bir şeye dikkatinizi çekmek isterim. İlk kelimesi ile hiç alakası yok. Çünkü ilk defa yapılıyor ise, buna biz icat diyoruz. Ya da bir şeyi keşfetmek diyoruz, icat etmek diyoruz. Oysa yeni bir şeyi yapmak, var olan bir şeyin üzerinde yenileşmek ve iyileşmekle de alakalı. Bu tanım çok kıymetli. Bir şeyi yenileştirmek, yenilemek, üzerine bir şey katmak, iyileştirmenin içinde inovasyon var. Onun için her inovasyon bir icat olmak zorunda değil. Biz inovasyon kelimesinde var olan bir şeyin üzerine yeni bir şeyler ekleyerek ve iyileştirerek, onu daha iyi bir hale getirmek ve insanların daha kolay kullanabileceği, yaşam kolaylaştırıcı, hayatı kolaylaştırıcı bir unsura dönüştürme şansına sahibiz. Bu bazen bir ürün olabilir, bazen ise bir fikir olabilir, bazen bir süreç olabilir. Farklı bakış açılarını ortaya koymak da aslında bir inovasyon. İnovasyonun tanımı içerisinde net olarak ortaya konulan kavram ihtiyaç. İhtiyaçların ya da gereksinimlerin içinde bulunduğumuz toplumda sentezlenerek, bu ihtiyacı karşılayacak çözümleri üretme işine biz inovasyon diyoruz. Ben günlük hayatın içerisinde buna en kolay, en hepimizin yaşadığı örnek olarak sakızları verebilirim. Çocukluğumuzdaki sakızları hatırlayacak olursanız, sadece para üstü olarak kullanılan ve tatlı, şekerli ve şekersiz olarak ikiye ayrılan, her biri tek bir paket içinde bir adet olan sakızları hatırlıyoruz. Fakat geçmiş 15-20 yıla baktığınızda sakız gibi bir ürünün nereden nereye geldiği ile ilgili çok müthiş bir inovatif yaklaşım var. Bugün fiyatı belki 20 katına çıkmış ve inovasyon dediğimiz unsurun içerisinde katma değer sağlayan, inovasyonun kendi tanımı içerisinde yeniliği de kapsayan, çeşitliliği içine koyan ve bir inovasyonda olmazsa olmaz üç tane unsuru barındıran bir yaklaşımdan bahsediyoruz. Bu üç tane unsur nedir? Birincisi, inovasyon olarak yaptığımız şey hayatı kolaylaştırmalı. İkincisi, mutlaka insanların mevcut bir ihtiyacını karşılamalı. Üçüncüsü ise, üreten için maddi bir getirisi almalı. Paraya çevrilir olması ya da karşılığında bir şey elde edebilme çıktısını ortaya koyabilmeli. İkinci bir örnek, her yıl çıkan yeni model arabalar. 2019 model bir araca baktığınızda 2020 model bir araçla mukayese edildiğinde üzerine yeni bir şeylerin konulduğunu görürsünüz. Her model araçta inovatif bir yaklaşım vardır. Aracın belki %0.5 ile %0.7 değiştiğini görürsünüz. Yeni bir şey ekler ve o ilk ufak eklemeler inovatif olarak bakıldığında çok küçük değişiklikler gibi gözükebilir. Fakat 10 yıllık bir geçmişine baktığınızda, örneğin 1990 model bir arabayla 2000 model bir arabaya baktığınızda aradaki fark çok büyüktür. Her bir yeni modelin bir önceki modelle olan ilişkilendirilmesinde inovatif yaklaşımları orada görebilirsiniz. Çok ufak değişikliklerdir. Fakat kendi içinde müthiş etkilidir. Çok uzağa gitmeye gerek yok. Anadolu'da annelerimiz, büyük annelerimiz, anneannelerimiz eskimiş kumaşları kesip mesela seccade yaparlar. Kare kare kesilmiş yorganlar yaparlar. Bu da bir inovatif yaklaşım. Bir marul örneği var mesela inovasyonda çok sık kullanılır. Bugün pazara gittiğinizde bir marulu herhalde bugünün rakamlarıyla 2-3 liraya satın almak mümkün. Fakat inovatif bir yaklaşımla farklı düşünen birisi aynı marulu 8-10 porsiyona dönüştürerek ve bir paketin içine koyarak aynı marulu belki 3 katına 4 katına satabilir hale getirebiliyor. Aynı maruldan daha fazla getiri sağlayabilecek bir inovatif yaklaşımdan bahsediyoruz. Hatta inovasyonun sonu yoktur kavramının iyi bir örneği olarak bununla da yetinmeyip marulun yanına birkaç dilim havucu ekleyip yanına küçük bir poşette zeytinyağı ve limonu koyup hızlı bir şekilde pratik yapılabilecek bir salataya dönüştürüp bunu da sadece doğranmış maruldan 3 kat 4 kat daha fazla fiyata satabiliyor. Şimdi pazarda marulu satan bir esnafla inovatif düşünmüş ve bunu paketlenmiş bir salata formatına çeviren kişi arasındaki en büyük fark farklı bakış açısı ve bunu inovatif olarak üzerine yeni ne ekleyerek insanların ihtiyaçlarını karşılayabilirim haline getiren yaklaşımın içinde inovasyon kültürü var. Peki böyle bir ürün hangi ihtiyacı karşılıyor? Kimler böyle bir ürünü tercih eder ya da kimler böyle bir ürünün eksikliğini hissettiği için satın alır dediğinizde mesela tek başına yaşayan öğrenciler tek başına yaşayan insanlar bir defada bunu tüketemeyip bir şekilde atmak zorunda olan insanlar eve geç gelip zamanı daha efektif kullanmak isteyen çalışan kadınlar eve geç geldiği için hızlı bir şekilde efordan zaman kazanmak isteyen ve efordan verimlilik sağlamak isteyen her türlü çalışan insan hatta günlük hayatın içinde evinde yaşayıp evinde olduğu halde kolaylık olarak bunu tanımladığı için ve steril olduğunu düşündüğü için daha temiz ürüne kavuşabileceğini düşündüğü için bunu tercih eden bir ihtiyaç profilinden bahsediyoruz. Eğer bu ihtiyacı gören kişi siz iseniz ve o ihtiyacı karşılayacak yeni bir yaklaşımla yeni bir bakış açısıyla yaklaşıyorsanız o zaman rekabetli müthiş bir avantaj sağlıyorsunuz. Bunun bir getiriye dönüşmesi o zaman mümkün oluyor. Bir başka örnek cep telefonları ben yaklaşık 20 yıl önce ilk cep telefonumu aldığımda sadece telefon olarak kullanıyordum. Çok bariz bildiğimiz bir örnekte bugün akıllı telefon dediğimiz telefonlarda telefonun ne kadar çekip çekmediğine bakmıyoruz. Fotoğraf makinesinin megapikseline ya da hangi aplikasyonları kullanabildiğine telefonla telefon dışında ne yapılabilirliğine bakıyoruz. Ben telefonlara sadece telefon niyetiyle bakmayan telefonun içerisine fotoğraf makinesi nasıl konur? Telefonun içerisine bir kamera nasıl konur? Telefonun içerisine bir hesap makinesi nasıl konur? Telefonun içerisine bir navigasyon cihazı nasıl konur? Ve aklıma gelmeyecek daha nice aparatı içine koyarak tek bir cihaz haline getiren zihniyetin içerisinde inovasyon bakış açısının olduğunu da paylaşmak isterim. Peki ihtiyaç ne? Bütün bunları ayrı ayrı taşımak yerine tek bir telefonla hepsini halledebilmek. Peki günlük hayatımızda başka örnekler verecek olsak biraz daha basitleştirecek olsak Örneğin pencereyi açtığımızda pencerenin çarpmaması için birçoğumuz çok iptidai yöntemlerle bazı inovatif yaklaşımlar sergileriz. O pervazın arasına bir yastık koyarız, bir şişe koyarız, bir bardak koyarız. Yumşak bir malzeme koyarak o camın çarpmasını engelleyecek mekanizma. Bunu yapmak aslında inovatif bir yaklaşım. Yeni bir şey yaparak hayatımızı kolaylaştırıyoruz. Belki camın kırılmasını engelliyoruz. Hatta bunu bir ürün üretme niyetiyle yaptığımızda sadece camlar çarpmasın diye üretilen bir küçük yastık üretsek camları çarpmamak için kullanılır desek ve camın oradaki açısını sağlayabilecek o açıya uygun bir yastık üretsek bu inovatif bir yaklaşım. Bu ihtiyacı karşıladığınızı fark ettiğiniz her ortamda bu inovatif yaklaşım tekrar finansal bir getiriye dönüşebilir.

https://video.neoskola.net/1738106242994.srt

https://video.neoskola.net/1738106242710.srt

İnovasyon Kültürü Nasıl Gelişir?

https://video.neoskola.net/subtitles/RfnvhsWcrm7P75X6C-tr-1745958085141.srt

İnovasyon kültürünün oluşabilmesi için birbirini takip eden bir yol haritasına ihtiyaç var aslında. Şimdi sizlerle bu yol haritasını paylaşmak isterim ve birinci aşamada... ...inovasyon kültürünü oluşturma konusundaki niyet kavramının altını özellikle çizmek isterim. Birinci aşama niyet. Benim inovasyonla ilgili niyetim ne? İnsanın doğasına baktığınızda bir şeyi isteme konusundaki içten gelen kararlı enerjiye niyet deniyor. Benim herhangi bir konuda niyetim var ise... ...positif bir eğilimle o konunun üzerine eğilip enerji yaratıyorum. Eğer o konudaki enerjim düşük ise... ...niyetsizlik olarak ortaya çıkıp ya da o konuyla ilgili eyleme geçmiyorum. Olumlu olmayan ya da bizi rahatsız eden bir durumu çözüm üretmek adına... ...yeni bir bakış açısıyla inovasyon yaratmak aslında bizim niyetimiz. Olumlu olmayan bir şeyi iyileştirmek olabilir bu. Bazen olumludur fakat bunu daha olumlu kılmak adına da bir şeyler yapmamız gerekiyordur. Orada iyileştirme ve kalite odaklı yaklaşmak da benim niyetimle ilişkili. Hep şu söylenir ya, iyi mükemmelin düşmanıdır. Bir şekilde ben zaten bununla yetiniyorum ve buna razıyım dediğinizde... ...olumlu bir tablonun içinde kalıp o statikoyu koruyup... ...ve yeni bir şeyleri üzerine katmadan yıllarca yaşayabilirsiniz. İş hayatında içinde bulunduğu konjüktüre razı... ...ve zaten yıllardır bu şekilde yapıyoruz, bu şekilde üretiyoruz. Bu da iş görüyor deyip üzerine yeni bir şeyler katmadan ilerleyebilme zihniyetine sahip birçok insan var. Arkada yatan niyeti şu, zaten bu olumlu ve işe yarıyor. Ya da niyeti şu, işe yaramayan olumsuz bir durumla karşılaştığında da... ...bunu değiştirecek olan kişi ben değilim. Bunu yapması gereken kişi ben olmadığım için şu anda eyleme geçmeme gerek yok niyetiyle de... ...edilgenleşip bir şekilde taşın altına elini koymayabiliyor. İnovasyonla ilgili niyetiniz eğer pozitif değil ise rutine alışıksınızdır... ...ve zaten böyle iyi gidiyor ve burada bu şekilde devam edelim yaklaşımını sergilersiniz. İnsanın doğası gereği doğuştan itibaren oluşturduğu üç tane gaye üzerine biz hayatımızı kuruyoruz. Bunlardan bir tanesi yeni bir şeyler üretmek. Yeni bir şeyi üretme niyetiniz var ise bu gayeye hizmet etmek adına... ...inovasyonel bakış açısını hayata daha çok getiriyorsunuz. İkincisi bir başkasının hayatına katkıda bulunmak ve kolaylaştırmak. Bu da doğuştan kodlarımızda var olan bir gaye. Eğer ben bir başkasının hayatına katkıda bulunmak... ...ve hayatı kolaylaştırma gayesiyle yaşıyor isem... ...niyetim yine inovasyon yaratmak üzerine şekilleniyor ve o enerjiyle hareket ediyorum. Üçüncüsü ise gaye olarak... ...ben kendi içinde bulunduğum sistemde bir sisteme ait olmak... ...oraya kendimi adamak ve oradaki içinde bulunduğum topluluğa... ...faydalı bir birey olma gayesiyle yaşıyorum. Bu üç gaye benim niyetimi sürekli besliyor. Fakat bu üç gaye çocukluğumuzdan itibaren farklı sebeplerle bozulduğunda... ...ya da içinde bulunduğumuz sistemde yaşadığımız deneyimlerle bir şekilde etkilendiğinde... ...niyetimizde değişiklikler olabiliyor. Üretmek yerine suskun kalmak... ...fark etmek yerine üstüne yatmak... ...yeni bir şeyleri ortaya koymak yerine eskiyle idare etmek... ...ya da yeni bir şeylerle bakış açılarını geliştirmek, başkalarına hizmet etmek yerine... ...kendine saklama niyetleri ortaya çıkabiliyor. İnovasyonla ilgili eğer niyet kısmında net isek... ...yani ben ortaya çıkan ihtiyaçları... ...ya da bir şeyi iyileştirmek adına yeni bir şeyleri ortaya koyma niyetinde isem... ...ikinci aşamada karşımıza bunları yapabileceğimiz iklimin kalitesi gündeme geliyor. İklimden neyi kastediyoruz? İnovasyonu yaratacağımız, inovasyonu ortama çıkaracağımız atmosfer nasıl? İçinde bulunduğumuz ortamda kimler nasıl yaklaşıyor ve davranıyor? Ortamdaki insanların yarattığı duygular nasıl? O iklimin içerisinde bir korku üzerine dayalı bir iklim mi var... ...yoksa insanlar gerçekten birbirine güveniyor, birbirine bir şekilde saygı duyuyor... ...derin demokrasinin yoğun olarak yaşandığı bir iklimden mi bahsediyoruz? İnsanlar kendilerini rahat, güvende ve saygı duyulduğunu hissettiği samimi iklimlerde... ...daha üretici ve daha inovasyona açık hissediyorlar. Bir çocuk düşünün, anne babasına bir şeyi söylemekten ve yeni fikirler üretmekten korkuyor ve çekiniyor... ...ya da kurumsal hayatın içerisinde bir çalışan düşünün, inovatif bir yaklaşım sergilediğinde... ...kurumun içindeki yönetim tarafından eleştiriliyor, suçlanıyor, azarlanıyor... ...ya da daha sonrasında yolsu elektrik olarak ona döneceğine dair kaygıları var. Böyle bir iklimin içerisinde inovasyonun üremesi mümkün değil. Onun için içinde bulunduğunuz iklimin derin demokrasiyle güvene, saygıya, samimiyete... ...ve kendisini rahat hissettirebilecek bir iklim olmaya ihtiyacı var. Derin demokrasi kavramından neyi kastediyorum? Aslında iletişimin içerisinde ve ilişkilerde insanların kendilerini söylediklerinden dolayı rahat hissettikleri... ...söylediklerinden dolayı yargılanmayacaklarını bildikleri, güvenin, saygının... ...ve kendi içinde o derinliğin içerisinde karşılıklı etkileşime herkesin razı olduğu... ...adalet ve eşitlik duygusunun hissedildiği, söylersem hiç kimse beni yadırgamaz... ...hiç kimse bana katılmayabilirler ama hiç kimse bundan dolayı beni suçlamaz denilecek iklimden bahsediyoruz. Derin demokrasiyle. Şimdi size şunu sormak istiyorum. Evden başlayarak sizin evinizde iklim nasıl? Sizinle birlikte olan insanlar gerçekten inovatif bir şey ürettiğinde o iklim bunu destekliyor mu? Yoksa engel mi oluyor? İş yerinizde iklim nasıl? Sizin etki alanınızdaki bütün iklimlere baktığınızda siz nasıl bir iklim yaratıyorsunuz? Üçüncü aşamaya gelindiğinde... ...inovasyon kültürünün oluşabilmesi için eğer niyet çok net ve pozitifse... ...iklim... ...inovasyonu ortaya çıkartabilecek standartlara sahip ise... ...o zaman karşımıza her bir bireyin hem inovasyonu üreten... ...hem de inovasyonu duyacak olan kişilerin, dış faktörlerin... ...zihninin duruşunun da burada çok kıymetli bir hale geldiğini görüyoruz. Zihnin kodlaması, bizim düşünce kalıplarımız. Eğer şöyle bir zihniyetiniz varsa... ...ben inovasyon ürettiğimde, inovasyonu ortaya çıkardığımda... ...kimse beni dinlemez. Bu bir kodlamadır ve bir zihniyettir. Bu şirkette ya da bu ortamda, bu ülkede ben inovasyon üretsem bile... ...değerini kimse anlamaz. Ya da böyle bir şeyi, farklı bir bakış açısını ben ortaya koyduğumda... ...bir şekilde dışlanabilirim, alay edilebilirim. Ya da bugüne kadar yaptıklarımdan bana ne faydası oldu ki diye bir zihniyetiniz varsa... ...o zaman inovasyonel bakış açılarını üretmekte... ...o kadar da cömert davranıyoruz. Hep negatiften bahsettim, biraz pozitiften zihniyetler üretsek. Valla sonuçta ben farklı üretmeyi seviyorum ve kendimi zenginleştiriyorum. Bu da bir zihniyet. İnovasyon beni canlı tutuyor. Her inovasyon ille kabul görmek zorunda değil... ...ama mutlaka içinden bir tanesi dahi kabul görse... ...bu sistemi çok etkiler diyorsanız bu da bir zihniyet. Ben inovatif yaklaştığımda kendimi gerçekleştiriyorum ve... ...faydalı hissediyorum dediğinizde... ...bu da bir yaklaşım. Ya da burada ben rol model olup inovasyon ürettiğimde... ...diğer insanlar da benden ilham alacaklar. Onun için rol model olmalıyım dediğinizde... ...bu da inovasyonla ilgili pozitif bir zihniyet. İnovasyon eşittir benim için ne diyorsanız... ...orada zihniyetinizin kalıplarını yakalayabilirsiniz. Ve kurumsal hayatta... ...sizin kendi kültürünüze baktığınızda... ...inovasyonla ilgili düşünce kalıpları neler? İnovasyon eşittir zaman kaybı. İnovasyon eşittir büyümek. İnovasyon eşittir fırsatlar yaratmak. İnovasyon eşittir hayatta kalmanın ön koşulu. Bunların hepsi birer zihniyet. Sizin kültürünüzde... ...zihniyet olarak inovasyona bakış açınız neyse... ...inovasyon kültürü de o şekilde oluşuyor. Aslında inovasyona hangi lensle baktığınızı... ...tanımlayan bir şeyden bahsediyoruz zihniyetle. Zihniyetten sonra zihniyetle direkt ilişkili olması anlamında... ...dördüncü aşamada karşımıza odak geliyor. İlgimizin nerede olduğu, zihniyet modelimize... ...düşünce kalıbımıza göre dikkatimizi ve ilgimizi... ...nereye verdiğimize, nereye odaklandığımıza karar veriyoruz. Onun için eğer ben... ...bu kurumda, bu yapının içinde, bu sistemde... ...insanlara hizmet edecek, onların ihtiyacını karşılayacak... ...ve yeni bir şeyleri üreterek büyüyeceğim diye bir zihniyete sahipseniz... ...o zaman o fırsatları kollayacak odağınızı geliştiriyorsunuz. Nereye bakacağınız ve neleri görmeniz gerektiğiyle ilgili... ...algınız daha açık oluyor. Odağımız neredeyse enerjimiz de oraya doğru yoğunlaşıyor. Ben odağımı nereye veriyorsam... ...bütün kaynaklarımı oraya kullanmaya başlıyorum. Ve düşünsel olarak da daha kaliteli düşünen... ...daha verimli çıktıların elde edileceği noktada odaklandığım için... ...enerjimi ve diğer kaynaklarımı israf etmiyorum. Odağım netleştiğinde... ...en çok odağımı verdiğim yer ise içinde bulunduğum sistemde... ...benim ve diğer insanların ihtiyaçlarının neler olduğu. İhtiyaç ise beşinci aşamada karşımıza çıkıyor. Gerçekten şu anda içinde bulunduğumuz ortamın ihtiyacı ne? Bu ihtiyacın en çok insanlar tarafından hangi eksiklik olarak karşımıza çıkıyor? İnsanlar nelerden rahatsız oluyor? Ve içinde bulunduğu durumdan daha iyi bir duruma gitmek için... ...o boşlukta nelerin eksikliğini hissediyorlar? İhtiyacın çok net bir tanımı var. Eksikliğini hissettiğimiz her şey. Ya da rahatsızlık duyduğumuz herhangi bir konuda... ...o rahatsızlık duyduğumuz şeyi karşılayan her unsur bizim ihtiyacımız olarak tanımlanabilir. O zaman ben ihtiyacı gördükten sonra içinde bulunduğum ortamın... ...ya da çevremdeki insanların neye ihtiyacı olduğunu fark ettiğimde... ...içimden o ihtiyacı karşılamaya yönelik bir inovasyonu yaratma motivasyonu doğuyor. İhtiyacın olmadığı yerde ya da bir şeylerin eksikliğini hissetmediğimiz hiçbir durumda... ...inovasyon yaratmak için bir motivasyona sahip olmuyoruz. Onun için benim net olarak etrafımdaki insanların potansiyel ihtiyaçlarını görmem, bu ihtiyaçları öngörmem, bu ihtiyaçlara yönelik çözüm önerilerini ortaya koyabilecek... ...inovatif yaklaşımı gündeme getirmem gerekiyor. Bu arada ihtiyaç kavramını da kendi içinde ikiye ayırmak gerekiyor kurumsal hayatın içerisinde. Bir tanesi gerçekten herkesin farkında olduğu ihtiyaçlar... ...ve o eksikliğinden dolayı bundan rahatsızlık duyduğu ihtiyaçlar. Bir diğeri ise ki bu pazarlamada çok kullanılan bir yaklaşım... ...gerçekten kişinin farkında olmadığı ama böyle bir ihtiyacının olabileceğini... ...terkin yoluyla karşı tarafa fark ettirecek yaklaşım.

Öğrendiklerinizi ölçmek için bu kısa testi yanıtlayabilirsiniz. Test sonuçları, sertifika durumunuzu etkilemeyecektir.

Ara Test (1)

İnovasyon Kültürünün Gelişimi

https://video.neoskola.net/1738106747973.srt

https://video.neoskola.net/1738106747740.srt

İnovasyon Yapmak Neden Gereklidir?

https://video.neoskola.net/subtitles/kDawckrxdX58Laj3H-tr-1745958098618.srt

İnovasyon kültüründe belki de en çok düşünülecek sorulardan bir tanesi, neden inovasyon yapma gerekliliği var? Buna verebileceğim tek bir cevap var, pozitif değişim. Pozitif değişimi yakalayabilmek. Daha önceki bölümlerde mevcut durumdan ideal bir duruma gelmek diye kavramlardan bahsetmiştim. O metodolojinin içerisinde aslında insanın doğası gereği daha iyiye doğru gitme ve pozitif bir değişimi yaşama enerjisi var. Dolayısıyla bu değişimi yaşayabilmek için inovasyon ikliminin bir kurumda, bir ailede içinde bulunduğunuz herhangi bir sistemde iklimin ideal bir koşulda olması gerekiyor. O pozitif değişimi yaşayabilmek için. Peki benim bu değişimi yaşayabilmek için nasıl bir iklim yapısına ve zihniyet felsefesine sahip olmam gerekir diye düşündüğümüzde, yeryüzündeki majör iki tane zihniyeti bilme gerekliliği ortaya çıkıyor. Ben bunlara eski C ve yeni C kavramları olarak ifade ediyorum. Buradaki C harfi Change'in C'si. İngilizce'de değişim dediğimiz Change'in C'si. Eski C biraz daha çocukluğumuzdan itibaren biz aslında böyle büyütüldük. Böyle anne babalar büyüttü bizi ve koşullar gereği çok da işe yarayan bir metodolojiydi. Böyle bir eğitim sisteminden geçtik. Biraz eski C'nin içerisinde talimat veren, kontrol eden, bir şekilde düzeltme ihtiyacı hisseden, karşı tarafı hafif zorlayan, itaat etmeye yönelik olan bir yaklaşım. Biraz daha gelenekçi, biraz daha ben senin yerine karar verdim sen de buna uy yaklaşımının içinde olduğu durum. Tek başına kötü bir şey değildir. Acil durumlarda, kriz anlarında, yaşanmış tecrübeleri hızlı bir şekilde aktarmak adına, kaotik durumlarda, ortamda yangın var ise hızlı sonuca gitmek için kullanılabilecek bir bakış açısı ve değişimi hızlandıran bir zihniyet modelidir. Yeni C'de ise biraz daha ben yerine biz kavramının olduğu bir zihniyet modelinden bahsediyoruz. Yeni C'nin içerisinde iş birliği var, birlikte kutlama var, katkıda bulunmak var, bireysel olarak gelişimi sağlayacak koçluk yaklaşımı var, iş bölümü var. Bütün bunların içinde ben yerine biraz daha biz kavramı var. Karşı tarafa biraz daha alan açmak var. İş yerindeyseniz bu konuda sen ne düşünüyorsun var. Evdeyseniz çocuğunuza ya da eşinize bu konuda senin fikrin ne, senin bakış açın ne var? Eski C ve yeni C'de bu iki bakış açısını kendi içinde inovasyonla ilişkilendirirseniz takdir edersiniz ki yeni C bakış açısı inovasyon kültürünü daha çok destekleyen bir yaklaşım. Biraz şunu düşünmenizi rica ediyorum. İçinde bulunduğunuz sistemde bu aileniz olabilir, iş yerindeki kurum kültürü olabilir. Hangisi daha yaygın olarak öne çıkıyor? Eski C mi, yeni C mi? Biraz daha bireyselleştirirseniz siz hangisine daha yatkın ve daha yaygın olarak hareket ediyorsunuz? Eski C bakış açısına göre mi, yeni C'ye göre mi? İklimi çok etkileyen bir şeydir. Eski C'nin olduğu bir ortamda, eski C zihniyetinin olduğu bir yaklaşımda inovasyon kültürünün büyümesi, gelişmesi, ortaya çıkması zorlaşır. Yeni C'de ise biraz daha demokratik bir yaklaşım olduğu için, görüşlere daha fazla saygı duyulduğu ve fırsat verildiği için inovasyon kültürünün oluşması daha mümkün. İyi haber şu, yeni kuşaklar yeni C ile hayata daha hızlı adapte oluyorlar ve daha ne düşündüklerini ve ne hissettiklerini daha fazla ifade ediyorlar. Bireyselliklerini daha çok ortama getirip paylaşımcı yaklaşım sergiliyorlar. Benim yaşımda olan kuşakların da biraz buna adapte olması ve yeni C bakış açısıyla karşı tarafın düşünce, fikir ve ürettiklerine alan açması ve yeni C yaklaşımıyla onları kabullenmesi gerekiyor. İnovasyon ikliminde yeni C zihniyet modelinde olmak aslında inovasyon kültürüne karşılıklı güveni getiriyor, samimiyet getiriyor, açıklığı ve şeffaflığı getiriyor. Her bir bireyin inovasyon üretme konusunda cesur olmasını getiriyor, cesareti getiriyor. İnsanların birbirinden öğrenmesi ve üretmesine sebep olacak bir iklimden bahsediyoruz. Yapıcı etkileşim burada devreye giriyor ve birbirinden öğrenen bir iklim olduğunda herkes bundan tat almaya başladığında devamlılık da söz konusu oluyor. İnovasyon iklimi kendi içinde kendini besleyen ve işe yaradığını gösteren bir iklime dönüştüğünde pozitif deneyimler arttıkça insanlar daha fazla inovatif yaklaşımları ortama getirmeye cesaretleniyor ve birbirlerinden esinleniyorlar, birbirlerini motive ediyorlar. Birbirlerine güvendikleri için yargılamak ve eleştirmek yerine birbirimizden ne öğrenebiliriz diyen öğrenen bir organizasyon yapısı oluşuyor. Bu da sürekli gelişmeyi ve öğrenmeyi sağlıyor. Böyle bir iklimdeyken inovasyon başımıza dert olan bir şey olmaktan çıkıp bizi büyüten ve geliştiren bir şey olmaya başlıyor. Aynı zamanda ilişkilerimizde de inovatif yaklaşmaya başlıyoruz. Bu bölümde inovasyon ikliminin içinde bulunduğumuz sistemde, bu bir kurum olabilir ya da başka bir sistem olabilir, inovasyonel üretme kapasitemizi nasıl etkilediğinin altını çizmeye çalıştık. Sizden ricam şu, bizim içinde bulunduğumuz sistemde inovasyon iklimine ben nasıl katkıda bulunabilirim? Buradaki benim sorumluluğum ne? Yeni C'de olmak adına nerelerde neyi öğrenmeye ihtiyacım var? Buraya birazcık daha odaklanıp, öz sorumlulukla içsel bir değerlendirme yapmanız çok kıymetli.

https://video.neoskola.net/1738106618372.srt

https://video.neoskola.net/1738106618133.srt

Bireyler İnovasyon Kültüründe Nasıl Sorumluluk Almalıdır?

https://video.neoskola.net/subtitles/nPwxoqjL4c5pBAX9j-tr-1745958122701.srt

Bir önceki bölümde inovasyon kültürünün oluşabilmesi için nasıl bir iklimin olması gerektiğini konuşmuştuk ve o iklimde her birimizin sorumluluğu vardı. Bu bölümde ise ben bir birey olarak nasıl bir sorumluluk almalıyım ve içinde bulunduğum kültürü pozitif anlamda inovasyon adına etkilemeliyim onu biraz konuşmak istiyoruz. İnovasyon kültürünün oluşabilmesi için içinde bulunduğumuz sistemde birey olarak her birimizin aslında bir katkı potansiyeli var, bir sorumluluğu var. Burada ben nasıl birisi olmaya başlar isem bu kültüre katkı sağlayan, hizmet veren, kültürü pozitif etkileyen bir bireye dönüşürüm. Onun alt başlıklarını sizlerle paylaşmak istiyorum. Her şeyden önce takdir edici bir bakış açısına sahip olmak çok kıymetli. Maalesef bizim kültürümüz olumsuzu ve negatifi görme, yanlışı görme önceliğiyle bakan bir sistem. Bir şeyler yapıldığında önce yanlış giden neyi gören taraftan bunun içinde iyi olan ne diyen bakış açısına geçmek. Çevrenizdeki birisi eğer inovasyonel bir bakış açısıyla bir fikir ürettiyse önce o fikirde iyi olan ve takdir edilecek şeyi görebilmek. Önce takdir edilecek pozitifi görebilmek. Bu çok kıymetli. İkinci unsur karşı tarafın eksiğini ya da ürettiği inovasyonel fikrin eksiğini görmek yerine o fikirdeki güçlü olan tarafı ya da kişide güçlü olan tarafı görmek. O kişinin güçlü yanlarını açığa çıkartacak bir yaklaşımla yaklaşmak. Bir kere inovasyon üreten bir kişinin en güçlü yanı farklı bakış açısına sahip olması. Bunu takdir etmek ve bu güçlü yanı ortaya koymak. Üçüncüsü ne mümkün diyen bakış açısıyla hareket etmek. Ben öyle birisi olmalıyım. Bunun tam tersi yokuşçu ve bizim kültürümüzde diyen yaklaşım. Bu dediğin olmaz. Biz bunu denedik. Bu daha önce çalışmadı. Bunları geçtik artık. O dediğin bu sistemin içinde bu kurumun içinde bu yapıda olmaz diyen olmaz mümkün değil ve imkansız bakış açısından bu dediğin dur bakayım nasıl mümkün olabilir diyen bakış açısı. Olaya daha iyimser ve olabilme ihtimalini düşünerek bakan yapı. Dördüncüsü meraklı sorgulayabilme yaklaşımı. Karşı tarafın söylediklerini merakla sorgulamak ve daha fazla öğrenme ihtiyacı. Polis sorgusuyla değil çocuk merakıyla o fikri daha fazla anlatmasını cesaretlendirici bir yaklaşım. O söylediklerin içinde ne var? Söylediğinin içerisinde gerçekten derindeki anlamı yakalamayı amaçlayan sorularla merakla sorgulayarak öğrenme hevesliliğini ortaya koymak. Bir diğeri karşı tarafın ürettiklerini olumlu bir yaklaşımla karşılayabilme yeteneği. Biz genelde bir şey söylendiğinde yeni bir inovatif fikir çıktığında hemen tepki veren olmaz diyen o dediğin çok saçma diyen ve bir şekilde eleştirisel yaklaşımla karşı tarafa tepkisel yaklaşıyoruz. Bunun yerine can kulağıyla dinleyip karşı tarafın ürettiği şeye saygı gösterdiğimizi onu kabul etmesek bile saygı duyduğumuzu gösteren bir duruş. Tepki vermek yerine respond eden ve cevap veren tarafta olabilmek. Bir başka nasıl olmam gerektiğiyle ilgili alt unsurlardan bir tanesi yaptığım her şeyin sistemin içinde kelebek etkisi yaratacağını bilmek. Herhangi bir inovatif fikri birçok insanın önünde reddettiğinizde diğer insanlar da şu etkiyi yaratıyor. Geçen sefer reddedilmişti birisi ben de şimdi üretsem bana da aynısı olur deyip diğer insanların da potansiyelini durduran mekanizma. Ya da olumlusu o tetikleyici mekanizmanın içerisinde birisi inovatif bir fikri ortaya koyduğunda onu takdir ettiğinizde ya da oradaki pozitif davranışınız diğer insanlarda ve kültürde şu etkiyi yaratıyor. İnovatif fikirler bu sistemin içerisinde kabul görüyor, dinleniliyor, saygı duyuluyor ve hatta takdirle karşılanıyor. Dolayısıyla bir kişiye yaptığınız bir davranışın sistemde hale etkisi, dalga etkisi söz konusu. Onun için her aldığınız nefesin sistem içinde yarattığı bildiğiniz ya da bilmediğiniz bir etkisinin olduğunu fark etmek. Bir diğer önemli bir özellik yargılayan tarafta olmamak, yargılayıcı olmamak, suçlayıcı, eleştirisel, negatifi gören ve özellikle kişiselleştirmeyerek öğrenen tarafta kalabilmek ve yargılamadan bunu yapabilmek. Ve sonuncusu cömertlik, zaman ayırmakta cömertlik, dinlemekte cömertlik, karşı tarafın fikirlerine saygıda cömertlik, ilginizi ve odağınızı vermekte cömertlik, bir şekilde seninleyim ve beraberiz duygusunu üretmekte cömertlik, inovasyonel fikirlere karşı hoşgörülü olmakta ve sabırlı olmakta cömertlik. Bütün bu saydıklarımı tek bir kabın içine koysak, aslında kamil insan olmayı, kemale ermişliği tarif ediyorum. Böyle bir yaklaşımda ve böyle bir birey olduğumda inovasyon kültürünün içerisinde her bir bireyin potansiyelini daha fazla açığa çıkarmasına hizmet ederiz. İnovasyon kültürü oluştururken benim böyle bir birey olmamı nasıl sağlarım kısmında da içsel sorgulamaya ihtiyacım olabilir. Bu saydıklarım içerisinde siz de kendinizi nerede güçlü, nerede biraz zorlandığınız ve gelişim alanınız var noktasında değerlendirmeniz, gelişiminize ve öğrenmenize hizmet edecektir. Bu saydığım unsurların siz de nerelerde güçlü, nerelerde gelişim alanı olduğunu fark ettiğinizde inovasyon kültürünü kurumunuzda daha yaygın hale getirecek ve pozitif etki yaratacak bir birey olmanıza hizmet edeceğini bilmenizi isterim. İçsel olarak bunu biraz değerlendirip bunun muhasebesini yapmak ve içinde bulunduğunuz kurumsal yapının inovasyon kültürü adına hangi yaklaşımlara daha fazla ihtiyaç duyduğunu düşünmeniz oradaki öğrenen organizasyona hizmet edecektir.

https://video.neoskola.net/1738105849356.srt

https://video.neoskola.net/1738105849162.srt

İnovatif Gelişimi Etkileyen Faktörler Nelerdir?

https://video.neoskola.net/subtitles/JXYRswHcTxmFGhSkT-tr-1745958135668.srt

İnovasyonun tanımını konuşmadan önce günlük hayatın içerisinde inovasyona nasıl tepki verdiğimizi biraz konuşmakta fayda var. Sizleri bilmiyorum ama ben çocukluğundan itibaren şu cümleleri duyarak büyüdüm. Farklı düşünmek bazen başına iş açabilir. Eski köye yeni adet getirme. Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar. Şimdi bunu söyleyerek çok çıkıntı olma. Her şey söylenmez. Günlük hayatın içerisinde bir şeyleri söylemeye kalktığında, etrafından kim ne der korkusu ve kaygısıyla, aslında inovasyona toplumun nasıl tepki verdiğini de düşünmekte fayda var. Ben yeni ve farklı bir şey yapmaya kalktığımda ve söylediğimde, yeni bir bakış açısını ifade ettiğimde içimde yaşadığım duygu çok çok önemli. Dışarıdan verilen tepki, inovasyona karşı gösterilen yaklaşım, genelde inovatif olup olmama kararımızı vermemize şekillendirici oluyor. Eğer korkuyorsam, dış dünya bana bununla ilgili negatif cevaplar veriyorsa, o zaman inovatif yaklaşımda daha temkinli olmayı ya da kendimi kapatmayı tercih ediyorum. Cesaretlendiriyor ve beni daha pozitifte tutuyor ise, hatta bundan dolayı kendimi iyi ve motive olmuş hissediyorsam, o zaman da inovatif yaklaşımları ve davranışları hayatımda daha fazla açığa çıkartma enerjisi hissediyorum. Çocukluktan itibaren her birimiz yaşadığımız kültür ve aldığımız eğitim sistematiğine göre inovasyonla ilişkimizi şekillendiriyoruz. Anne baba eğitiminden tutun, okul hayatındaki bütün öğretilerde hard diskimizde bilinç altında çok farklı bir harita oluşuyor. Bu haritanın günlük hayatın içinde bazen büyüyüp bir aile büyüğü olduğumuzda ya da bir kurumsal hayatın içerisinde bir çalışan olduğumuzda o öğretilere bağlı olarak inovasyonla olan ilişkimizi mesafe olarak şekillendiriyor ve belirliyoruz. Buradaki büyük soru şu, siz çocukluğunuzdan itibaren hakikaten yeni bir fikir, yeni bir inovatif yaklaşım ortaya koyduğunuzda dış dünyanız sizi nasıl etkiledi, nasıl şekillendirdi? Size verdiği cevaplarla inovasyona yaklaştırdı mı? Yoksa inovatif olmaya karşı sizi ürkek ve tedirgin hale mi getirdi? Çok kişiseldir ve herkesin buna verebileceği cevaba saygı duymak, işinize yarıyorsa bu şekilde kullanmak, yaramıyor ise de buradaki viral bir durum varsa bunu nasıl düzeltebiliriz? Belki de onu konuşma ihtiyacı hissedebilirsiniz. Çocukluğumuzdan itibaren yine bize verilen mesajlardan bir tanesi uslu olmak, akıllı olmak, sakinliği, yavaşlığı, rutini, herkes gibi olmak ve diğerlerinin beklentisini karşılamak şeklinde tanımlanıyor. Oysa inovatif yaklaşımda bulunan kişiler uslu değiller, yaramazlar. Diğer insanlara göre daha farklı bakıyorlar. Daha şekilci değiller. Daha sınırların dışına çıkan, daha marjinal olmayı göze alan, daha cesur, yeniliklere ve farklılıklara açıklığı ortaya koyan bir yaklaşım sergiliyorlar. Biz uslu olmayı, akıllı olmayı, herhangi bir şeyi değiştirmek yönünde değil, onu statik olarak tutma yolundaki yaklaşımla hep ödüllendirildik. İnovasyonun içerisinde biraz farklılık ve zenginlik var. İnovasyonun içerisinde birazcık farklı düşünmek ve hiç kimsenin düşünmediğini ifade etme cesareti var. İnovasyonun içerisinde sınırları aşmak var. İnovasyonun içerisinde üretmek ve yeni bakış açıları üretmekten de haz almak var. İçinde bulunduğunuz habitat, eğer bunu destekliyor ise size verdiği cevap itibariyle inovasyon konusunda daha cesur ve cömert oluyoruz. Ama eğer bunu desteklemiyor, hatta köstekliyorsa o zaman da inovasyona karşı cimri ve hatta ben bu işe girmeyeyim, yapmayayım deyip ürkekleşiyoruz. İnovasyona nasıl tepki veririz? Başlığının altında önemli konulardan bir tanesi inovasyonel yaklaşımın sürekliliği. Genelde başımız derde düştüğünde, kriz anlarında inovatif düşünme ihtiyacı ya da bir şekilde sorun olduğunda, kaotik durumlarda inovasyonel bakış açısını devreye sokmamız gerektiğine dair yanlış bir öğrenme var. Oysa inovasyon kültürü sürekli olmalı. İşler yolunda giderken de inovasyonel bakış açısını kullanmak ve inovasyon üretmek çok kıymetli. Eğer bunu yapmazsanız o zaman şöyle bir duruma düşüyoruz. Nasıl olsa her şey yolunda. Biz kendi kendimize yetiyoruz. Kurumsal hayatta çok karşımıza çıkan bir durumdur. İşler yolunda olduğu için yeni bir şeye, üretmeye, yeni bir bakış açısı ortaya koymaya gerek yok diyen bir bakış açısıyla hareket ediyoruz. Bu da ürünlerin ya da kurumların sonunun gelmesine sebep oluyor. Tarihte bir sürü ürün var. Ki işler yolunda giderken inovatif bakmadıkları için inovasyonu zor zamanlarda devreye soktuklarından dolayı gecikmiş oluyorlar.

Ara Test (2)

İnovasyonun Geliştirilmesi Süreci

https://video.neoskola.net/1738185810047.srt

https://video.neoskola.net/1738185809737.srt

Bu bölümde, inovasyon üretme metodolojisini biraz konuşmak istiyorum.

Biz herhangi bir inovasyonel düşünceyi, fikri, ürünü ortaya çıkartırken zihnimizde ne olup bitiyor ya da biz inovasyonel bir ürün ortaya çıkartabilmek için

nasıl bir metodoloji ile ilerlememiz gerekir, bunu birazcık derinleştirmek istiyorum.

Birinci aşamada, içinde bulunduğumuz mevcut duruma bir bakmakta fayda var.

Hangi konuyla ilgili olursa olsun, nerede inovasyon üretmek istiyorsak, şu anda neredeyiz, şu anda burada ne olup bitiyor,

şu anda hangi güçlü yanlarımız var ki birçoğumuz aslında SWOT analizi yaparken bunu yapmaya çalışıyoruz.

Şu anda elimizde ne var ve şu anda mevcut durumda neredeyiz.

Mevcut durumda nerede olduğumuzu ve içinde olduğumuz ortamın gerçeklerini ortaya koyduktan sonra,

ikinci aşamada, peki ben idealde nasıl olmak istiyorum, nerede olmak istiyorum ya da içinde bulunduğum sistem nerede olursa kendimi daha iyi hissederim.

Şu anda olduğum yer mevcut durum, idealde olmak istediğim yer ise ideal durum.

Dolayısıyla benim mevcut durumla ideal arasındaki boşluktaki ihtiyacı ya da buradaki eksikliği tanımlamam da üçüncü aşam olarak karşımıza çıkıyor.

Yani ben olmak istediğim yerden idealdeki duruma ulaşmak için hangi ihtiyacı karşılamalıyım, orada eksik olan neyi tamamlamalıyım.

Eksikliği fark ettiğim andan itibaren o ihtiyacı karşılayacak olan inovatif fikri üretmem daha mümkün.

Şimdi bu söylediğimi biraz daha somutlaştırmak adına mevcut durumdan ideal bir duruma giderken

aradaki boşlukta ihtiyaç olarak tanımladığımız şeyi somutlaştıracak olursak şöyle bir örnek verebilirim.

Günlük hayatın içerisinde kullandığınız herhangi bir ürünü düşünün,

bu ürünün şu anda size sağladıklarını ve sağlamadıklarını düşünmeye başladığınız andan itibaren mevcutla ideal arasındaki boşlukları yakalamaya başlarsınız.

Bu ürün neler yapabiliyor şu anda, şu anda sizi nasıl tatmin ediyor, şu anda bu üründe neler var,

bu üründe sahip olduğunuz unsurlar size neleri hissettiriyor, mevcut durumdaki durumunuzu ifade ediyor.

Peki bu üründe ne olsaydı, sizin için daha iyi olurdu, hayatınızı daha kolaylaştırırdı,

içinde bulunduğunuz durumdaki ihtiyaçlarınıza daha çok hizmet ederdi.

Şu anda bu üründe olmayan, eksik olan şey ne?

İdealde eksikliğini hissettiğiniz ve olmasını istediğiniz yer ile mevcuttaki ürününüz arasındaki boşlukta hangi ihtiyaç var ise,

aslında inovasyon bu ihtiyaca hizmet edecek yerden çıkmalı.

Dolayısıyla ben o ihtiyacı karşılayacak ünivatif bir fikri üretmem daha mümkün olur.

Peki bu eksiği, bu ihtiyacı karşılayacak olan çözümüm nedir dediğinizde,

metodolojide bir sonraki aşamaya geçmiş oluyoruz.

Bu ihtiyacı karşılayacak hangi çözümlere sahipsin?

Aklınıza ilk gelecek cevaplar zihninizin yüzeyinde yer alan ve bugüne kadar deneyimlediğiniz ve bildiğiniz şeyler.

Daha sonra şu soru ki daha önceki bölümlerde sorunun insanoğlunda inovatif bir şeyi üretme konusunda ne kadar güçlü ve nasıl çalıştığını konuşmuştuk.

Başka sorusu inovasyonda çok güçlü bir soru.

Buna gelecek bir iki cevaba istinaden tekrar yeni bir soru.

Buna karşılık gelecek cevaba istinaden tekrar başka, başka, başka.

Metodolojideki bir sonraki adım aradaki ideal ile mevcut durum arasındaki ihtiyacı karşılayacak çözümün ne olabileceği kısmı.

Bu çözüm yolunu düşünürken karşı tarafa ya da kendime şu soruları sormaya başladığımda,

zihnimde yüzeyde başlayan cevaplarla daha derinde düşünmediğim cevaplara doğru bir yolculuk başlıyor.

Buradan evinize nasıl gidersiniz diye sorsam aklınıza gelecek ilk cevapları tahmin ediyorum.

Birinci köprüyü kullanabilirsiniz, vapura binebilirsiniz, metrobüsle gidebilirsiniz.

Bundan sonra gelebilecek bir başka soru.

Başka nasıl gidebilirsin denildiğinde zihin yeni şeyler aramaya başlıyor.

Ve müthiş bir potansiyelden bahsediyoruz.

Yeni nöronlar ve yeni sinapslar birbiriyle etkileşime girerek yeni bir şey üretmeye başlıyor.

Bu soruyu çevrenizde en yaratıcı kişiye sorsaydınız mesela, nasıl cevap verirdi diye bir soru sorsanız,

o kişiden gelecek cevapla ilgili üretmeye devam ediyor.

Başka sorusunu ne kadar fazla sorarsanız zihnin derinliklerindeki daha önce düşünülmemiş, üretilmemiş cevaplar geliyor.

Biz günlük hayatta genelde karşı tarafın bununla ilgili çözümü ne dediğimizde bir sorudan sonra sürece devam ediyoruz.

Biraz kal burada ve burada birazcık daha düşün demeyi ihmal ediyoruz.

İnovasyon kültüründe orada kalıp o konuyla ilgili başka neler olabiliri düşünmeye ihtiyacımız var.

O kadar yoğun bir hayatın içerisinde, o kadar sonuç odaklı ki iş hayatı bize bunu öğretiyor,

o kadar performans kaygısı ve sonuca gitme, hedeflere ulaşma hızıyla hareket ediyoruz ki

yavaşlayarak aslında hızlanabileceğimizi öğrenmeye ihtiyacımız var.

İşte onun için orada kalıp bununla ilgili başka hangi çözümler bu ihtiyacı karşılayacak,

hangi başka seçenekler vardır sorusunu sorup sabırla orada kalmak inovasyonu üretmeye hizmet eden bir yaklaşım.

İnovasyon kültüründe yavaşlayarak hızlanabilirsiniz.

Bu arada başka sorusundan sonra bu soruyu çoğaltmak ve üretmek ve değişik versiyonlarıyla sormak da mümkün.

Peki farklı alternatifler neler olabilir?

Başka ne tür çözümler üretilebilir?

Yeni bir şey daha bulsaydın ne bulurdun? gibi sorularla orada kalma becerimizi geliştirmemiz gerekiyor.

Peki karşı tarafı ya da kendimizi bu şekilde konuşturduktan sonra

acaba biraz daha bekleseydik ve kendimize şu soruyu sorsaydık ki bu metodolojide son adım.

Acaba yeni bir şeyler üretmeme kimler ve neler destek olabilir?

Bu soruyu çocuğuma sorsaydım acaba ondan farklı ne gelebilirdi?

Bu soruyu yanı başımdaki kişiye sorsaydım başka farklı kişilerden hangi cevapları alabilirdim?

Bu konuyu hiç bilmeyen birisine sorsaydım ne cevap verirdi?

Bu konuda deneyimi olmuş tecrübeli birisine sorsaydım ne cevap verirdi?

İnternete girseydim acaba hangi kaynaklarda bununla ilgili farklı bakış açılarını görürdüm?

Ya da bununla ilgili yaşanmış deneyimleri olan insanlarla bir takım paylaşımlarda bulunsaydım onlar beni nasıl desteklerdi?

Ya da bir filme girseydim ve bu filmde aradığım çözümle ilgili ipuçlarına bakan bir bakış açısıyla o filmi seyretseydim

acaba benim yeni şeyler üretmeme ve inovasyonu yaratmama nasıl hizmet ederdi?

Bütün bunların özünde yapıcı etkileşim dediğimiz kavram var.

Biz birlikte kimin ile bir etkileşim içerisindeysek ya da ne ile bir etkileşim içerisindeysek

kendi içerisinde çağrışım yaratarak yeni şeyleri üretmeyi tetikliyoruz.

Onun için benim inovasyon kültürünün içerisinde bu yapıcı etkileşimi yaratabilmek için

karşı tarafa alan açarken onun da bir şeyleri bende çağrıştırabileceği gerçeğini kabul etmem gerekiyor.

Yapıcı etkileşim çift taraflı bir etkileşim olduğu için iki kişi ile yaptığınızda tek başınıza yaptığınıza göre daha üretkensiniz.

İnovasyonun içerisinde ya ben bunu tek başıma üretirim fikrinden çıkıp

beni destekleyecek kişi ve unsurları ve şeyleri hayatıma katmalıyım bakış açısına da metodolojinin içerisinde ihtiyaç duyuyoruz.

İnovasyon üretme metodolosunda şu ana kadar konuştuğumuz her adım aslında bireysel olarak benim tek başıma yaptığım bir süreç.

Fakat bu tek başına yeterli olmayabilir.

Beni destekleyecek kişi ve şeyleri de gündeme getirip onları da fark etmeye başladığımda

inovasyonel bakış açımı zenginleştirme şansım ve hatta benim ürettiğimden daha fazlasını elde etme şansını ve fırsatını da yakalamış olabilirim.

Onun için çevremde böyle bir deneyime sahip olmuş ya da olmamış herkesin bununla ilgili ne düşündüğünü merak edip onlarla böyle bir etkileşime girmek.

Biraz önce söylemiştim semt pazarına gitmek, film seyretmek ya da farklı platformlarda farklı deneyimleri yaşayıp coğrafyamızı değiştirmek de

bize tek başımıza yakaladığımız o zenginliğin içerisinde katma değer sağlayabilecek zenginlik getirebilir.

Onun için beni kimlerin ve nelerin destekleyeceği ile ilgili etrafındaki insanlara alan açmak ve onlarla yapıcı etkileşim içerisinde olmak,

inovasyonel metodolojinin içerisinde ben bilirim ve sadece ben bana yeterim fikrinden çıkmamızı da gerektiriyor.

Bu kurumsal hayatta çok kıymetli bir şey. Evde de çok önemli.

Ben bir anne baba olarak evde her şeyi bilirim, ben her şeyi düşündüm ve deneyimledim deyip,

karşı tarafın ne düşündüğünü ve bakış açısını ve onun seçeneklerini duymamak aslında bir sürü fırsatı kaçırmamıza sebep olabilir.

Ya da onların ihtiyaçlarını ve onların duygusal yaklaşımlarını kaçırmamıza sebep olabilir.

İş yerinde ben bir yöneticiysem düşündüğüm ve keşfettiğim şeyler zaten düşünülebilecek her şey düşünüldü ve

İnovasyon Üretme Metodolojisinin Aşamaları

https://video.neoskola.net/subtitles/JyJxYaEq2AoPqhaDk-tr-1745958153984.srt

Bu bölümde, inovasyon üretme metodolojisini biraz konuşmak istiyorum. Biz herhangi bir inovasyonel düşünceyi, fikri, ürünü ortaya çıkartırken zihnimizde ne olup bitiyor ya da biz inovasyonel bir ürün ortaya çıkartabilmek için nasıl bir metodoloji ile ilerlememiz gerekir, bunu birazcık derinleştirmek istiyorum. Birinci aşamada, içinde bulunduğumuz mevcut duruma bir bakmakta fayda var. Hangi konuyla ilgili olursa olsun, nerede inovasyon üretmek istiyorsak, şu anda neredeyiz, şu anda burada ne olup bitiyor, şu anda hangi güçlü yanlarımız var ki birçoğumuz aslında SWOT analizi yaparken bunu yapmaya çalışıyoruz. Şu anda elimizde ne var ve şu anda mevcut durumda neredeyiz. Mevcut durumda nerede olduğumuzu ve içinde olduğumuz ortamın gerçeklerini ortaya koyduktan sonra, ikinci aşamada, peki ben idealde nasıl olmak istiyorum, nerede olmak istiyorum ya da içinde bulunduğum sistem nerede olursa kendimi daha iyi hissederim. Şu anda olduğum yer mevcut durum, idealde olmak istediğim yer ise ideal durum. Dolayısıyla benim mevcut durumla ideal arasındaki boşluktaki ihtiyacı ya da buradaki eksikliği tanımlamam da üçüncü aşam olarak karşımıza çıkıyor. Yani ben olmak istediğim yerden idealdeki duruma ulaşmak için hangi ihtiyacı karşılamalıyım, orada eksik olan neyi tamamlamalıyım. Eksikliği fark ettiğim andan itibaren o ihtiyacı karşılayacak olan inovatif fikri üretmem daha mümkün. Şimdi bu söylediğimi biraz daha somutlaştırmak adına mevcut durumdan ideal bir duruma giderken aradaki boşlukta ihtiyaç olarak tanımladığımız şeyi somutlaştıracak olursak şöyle bir örnek verebilirim. Günlük hayatın içerisinde kullandığınız herhangi bir ürünü düşünün, bu ürünün şu anda size sağladıklarını ve sağlamadıklarını düşünmeye başladığınız andan itibaren mevcutla ideal arasındaki boşlukları yakalamaya başlarsınız. Bu ürün neler yapabiliyor şu anda, şu anda sizi nasıl tatmin ediyor, şu anda bu üründe neler var, bu üründe sahip olduğunuz unsurlar size neleri hissettiriyor, mevcut durumdaki durumunuzu ifade ediyor. Peki bu üründe ne olsaydı, sizin için daha iyi olurdu, hayatınızı daha kolaylaştırırdı, içinde bulunduğunuz durumdaki ihtiyaçlarınıza daha çok hizmet ederdi. Şu anda bu üründe olmayan, eksik olan şey ne? İdealde eksikliğini hissettiğiniz ve olmasını istediğiniz yer ile mevcuttaki ürününüz arasındaki boşlukta hangi ihtiyaç var ise, aslında inovasyon bu ihtiyaca hizmet edecek yerden çıkmalı. Dolayısıyla ben o ihtiyacı karşılayacak ünivatif bir fikri üretmem daha mümkün olur. Peki bu eksiği, bu ihtiyacı karşılayacak olan çözümüm nedir dediğinizde, metodolojide bir sonraki aşamaya geçmiş oluyoruz. Bu ihtiyacı karşılayacak hangi çözümlere sahipsin? Aklınıza ilk gelecek cevaplar zihninizin yüzeyinde yer alan ve bugüne kadar deneyimlediğiniz ve bildiğiniz şeyler. Daha sonra şu soru ki daha önceki bölümlerde sorunun insanoğlunda inovatif bir şeyi üretme konusunda ne kadar güçlü ve nasıl çalıştığını konuşmuştuk. Başka sorusu inovasyonda çok güçlü bir soru. Başka hangi çözümler? Buna gelecek bir iki cevaba istinaden tekrar yeni bir soru. Başka hangi çözümler? Buna karşılık gelecek cevaba istinaden tekrar başka, başka, başka. Metodolojideki bir sonraki adım aradaki ideal ile mevcut durum arasındaki ihtiyacı karşılayacak çözümün ne olabileceği kısmı. Ben peki bunu nasıl çözebilirim? Bu çözüm yolunu düşünürken karşı tarafa ya da kendime şu soruları sormaya başladığımda, zihnimde yüzeyde başlayan cevaplarla daha derinde düşünmediğim cevaplara doğru bir yolculuk başlıyor. Örnek verelim. Buradan evinize nasıl gidersiniz diye sorsam aklınıza gelecek ilk cevapları tahmin ediyorum. Birinci köprüyü kullanabilirsiniz, vapura binebilirsiniz, metrobüsle gidebilirsiniz. Bundan sonra gelebilecek bir başka soru. Başka nasıl gidebilirsin denildiğinde zihin yeni şeyler aramaya başlıyor. Ve müthiş bir potansiyelden bahsediyoruz. Yeni nöronlar ve yeni sinapslar birbiriyle etkileşime girerek yeni bir şey üretmeye başlıyor. Bu soruyu çevrenizde en yaratıcı kişiye sorsaydınız mesela, nasıl cevap verirdi diye bir soru sorsanız, o kişiden gelecek cevapla ilgili üretmeye devam ediyor. Başka sorusunu ne kadar fazla sorarsanız zihnin derinliklerindeki daha önce düşünülmemiş, üretilmemiş cevaplar geliyor. İşte inovasyon orada saklı. Biz günlük hayatta genelde karşı tarafın bununla ilgili çözümü ne dediğimizde bir sorudan sonra sürece devam ediyoruz. Bunu başka nasıl çözebilirsin? Bu başka nasıl hallolabilir? Bununla ilgili başka ne üretebilirsin? Biraz kal burada ve burada birazcık daha düşün demeyi ihmal ediyoruz. İnovasyon kültüründe orada kalıp o konuyla ilgili başka neler olabiliri düşünmeye ihtiyacımız var. O kadar yoğun bir hayatın içerisinde, o kadar sonuç odaklı ki iş hayatı bize bunu öğretiyor, o kadar performans kaygısı ve sonuca gitme, hedeflere ulaşma hızıyla hareket ediyoruz ki yavaşlayarak aslında hızlanabileceğimizi öğrenmeye ihtiyacımız var. İşte onun için orada kalıp bununla ilgili başka hangi çözümler bu ihtiyacı karşılayacak, hangi başka seçenekler vardır sorusunu sorup sabırla orada kalmak inovasyonu üretmeye hizmet eden bir yaklaşım. İnovasyon kültüründe yavaşlayarak hızlanabilirsiniz. Bu arada başka sorusundan sonra bu soruyu çoğaltmak ve üretmek ve değişik versiyonlarıyla sormak da mümkün. Peki farklı alternatifler neler olabilir? Başka ne tür çözümler üretilebilir? Buraya farklı nasıl bakabilirsin? Yeni bir şey daha bulsaydın ne bulurdun? gibi sorularla orada kalma becerimizi geliştirmemiz gerekiyor. Peki karşı tarafı ya da kendimizi bu şekilde konuşturduktan sonra acaba biraz daha bekleseydik ve kendimize şu soruyu sorsaydık ki bu metodolojide son adım. Acaba yeni bir şeyler üretmeme kimler ve neler destek olabilir? Bu soruyu çocuğuma sorsaydım acaba ondan farklı ne gelebilirdi? Bu soruyu yanı başımdaki kişiye sorsaydım başka farklı kişilerden hangi cevapları alabilirdim? Bu konuyu hiç bilmeyen birisine sorsaydım ne cevap verirdi? Bu konuda deneyimi olmuş tecrübeli birisine sorsaydım ne cevap verirdi? İnternete girseydim acaba hangi kaynaklarda bununla ilgili farklı bakış açılarını görürdüm? Ya da bununla ilgili yaşanmış deneyimleri olan insanlarla bir takım paylaşımlarda bulunsaydım onlar beni nasıl desteklerdi? Ya da bir filme girseydim ve bu filmde aradığım çözümle ilgili ipuçlarına bakan bir bakış açısıyla o filmi seyretseydim acaba benim yeni şeyler üretmeme ve inovasyonu yaratmama nasıl hizmet ederdi? Bütün bunların özünde yapıcı etkileşim dediğimiz kavram var. Biz birlikte kimin ile bir etkileşim içerisindeysek ya da ne ile bir etkileşim içerisindeysek kendi içerisinde çağrışım yaratarak yeni şeyleri üretmeyi tetikliyoruz. Onun için benim inovasyon kültürünün içerisinde bu yapıcı etkileşimi yaratabilmek için karşı tarafa alan açarken onun da bir şeyleri bende çağrıştırabileceği gerçeğini kabul etmem gerekiyor. Yapıcı etkileşim çift taraflı bir etkileşim olduğu için iki kişi ile yaptığınızda tek başınıza yaptığınıza göre daha üretkensiniz. İnovasyonun içerisinde ya ben bunu tek başıma üretirim fikrinden çıkıp beni destekleyecek kişi ve unsurları ve şeyleri hayatıma katmalıyım bakış açısına da metodolojinin içerisinde ihtiyaç duyuyoruz. İnovasyon üretme metodolosunda şu ana kadar konuştuğumuz her adım aslında bireysel olarak benim tek başıma yaptığım bir süreç. Fakat bu tek başına yeterli olmayabilir. Beni destekleyecek kişi ve şeyleri de gündeme getirip onları da fark etmeye başladığımda inovasyonel bakış açımı zenginleştirme şansım ve hatta benim ürettiğimden daha fazlasını elde etme şansını ve fırsatını da yakalamış olabilirim. Onun için çevremde böyle bir deneyime sahip olmuş ya da olmamış herkesin bununla ilgili ne düşündüğünü merak edip onlarla böyle bir etkileşime girmek. Biraz önce söylemiştim semt pazarına gitmek, film seyretmek ya da farklı platformlarda farklı deneyimleri yaşayıp coğrafyamızı değiştirmek de bize tek başımıza yakaladığımız o zenginliğin içerisinde katma değer sağlayabilecek zenginlik getirebilir. Onun için beni kimlerin ve nelerin destekleyeceği ile ilgili etrafındaki insanlara alan açmak ve onlarla yapıcı etkileşim içerisinde olmak, inovasyonel metodolojinin içerisinde ben bilirim ve sadece ben bana yeterim fikrinden çıkmamızı da gerektiriyor. Bu kurumsal hayatta çok kıymetli bir şey. Evde de çok önemli. Ben bir anne baba olarak evde her şeyi bilirim, ben her şeyi düşündüm ve deneyimledim deyip, karşı tarafın ne düşündüğünü ve bakış açısını ve onun seçeneklerini duymamak aslında bir sürü fırsatı kaçırmamıza sebep olabilir. Ya da onların ihtiyaçlarını ve onların duygusal yaklaşımlarını kaçırmamıza sebep olabilir. İş yerinde ben bir yöneticiysem düşündüğüm ve keşfettiğim şeyler zaten düşünülebilecek her şey düşünüldü ve başkasının bakış açısını duymaya gerek yok fikriyle ve zihniyetiyle hareket ettiğimde, yine benim kısır bir bölgede kalmama ve inovasyonda üretebileceğim zenginlikteki fırsatları kaçırmama sebep olabilir. Bu metodoloji, şu ana kadar konuştuğumuz her şey aslında adım adım uygulandığında, ta başından beri ifade ettiğim gibi yavaşlayarak bu süreci hızlandırma şansına sahibiz. Tabii ki bütün bunları yaparken karşımdakinin potansiyeline inanmak, kendi potansiyeline inanmak ve her şeyden önemlisi, birlikte her ikimizin de potansiyeline inanmak, inovasyon metodolojisinde daha üretken olmamıza yardımcı olur.

https://video.neoskola.net/1738106529349.srt

https://video.neoskola.net/1738106529052.srt

İnovasyon Motivasyonu Nasıl Ortaya Çıkar?

https://video.neoskola.net/subtitles/cbv28RXLcaNeyZEf5-tr-1745958166917.srt

İnovasyonun yol haritasında bu motivasyonu, inovasyon ihtiyacını karşılayan bu motivasyonu elde etmeyi sağlayacak en güçlü zihinsel esnetmeyi sağlayacak araç soru sormak, sorular. Sorunun müthiş bir etkisi var insanın zihninde. Biz herhangi bir soruyu sorduğumuzda karşı tarafın düşünme kasını devreye sokuyoruz. Esnetme dediğimiz streç edici yaklaşımla aslında karşı tarafın beyin hücrelerindeki nöronlar ve sinapslar arasında yeni bir elektrik akımı oluşturuyoruz. Ürettiğimiz her bir soru karşı tarafın nöronlarındaki sinaps akımlarının sayısını artırıyor. Onun için her bir soru aslında inovatif bir yaklaşım sergilememizi sağlayacak yeni tetikleyici unsurları devreye sokuyor. İlk sorduğumuz soruda zihin genelde yüzeyde bildiğimiz ilk cevapları vermemize yardımcı oluyor. Arkadan gelen ikinci bir soru, üçüncü bir soru daha derinde keşfedilmemiş cevapların verilmesini, daha sonra gelecek ekstra sorular ise hiç düşünülmemiş ve zihnimizin karanlıklarındaki o sinapsların tekrar elektrik akımıyla çoğalması sonucu inovatif fikrin ortaya çıkmasını sağlıyor. Bu soruları karşı tarafa sormak mümkünken kendimize de sormak mümkün ve kendimize soru sormaya başladığımızda arka arkaya aynı soruları başka ne yapabilirim, başka nasıl bu ihtiyacı karşılayabilirim, başka ne olabilir dediğimizde o zaman nöronlar arasındaki sinapslardaki o etkileşime bağlı olarak inovatif fikirlerin ortaya çıkması mümkün hale geliyor. İşte burada da karşımıza aslında beyin fırtınası bakış açısı geliyor. Beyin fırtınası bakış açısı ne demek? Herkesin müthiş bir potansiyeli var ve milyonlarca nöronla ve sinaps boşluğuyla birbirlerinin içerisinde bir elektrik akımıyla yeni şeyler üretme kapasitesi var. Onun için benim karşımdaki kişi yeni şeyler üretmeye müthiş zenginlikle bakan, potansiyeli çok yüksek ve yeni şeyler üretme konusunda bir zenginlik. Eğer benim zihniyetim karşımdaki kişiden inovatif fikirler üretebilirim şeklinde ise o zaman onun da nöronları devreye giriyor. Beyin fırtınası bunu sağlayabilen bir yaklaşım. Bizde eski bir laf vardır. Bir elin nesi var? İki elin sesi var. Aslında aynı şeyi aynı konuda düşünmeye başladığınızda, beyin fırtınası yaklaşımıyla düşündüğünüzde sizin fark etmediğiniz, sizin düşünmediğiniz çok farklı perspektiflerden yeni şeyleri düşündüğünü göreceksiniz. Tabii ki iklim buna müsaade etmeli. İçinde bulunduğumuz toplumda karşı tarafın bunları üretebileceğine dair ortamı yaratma enerjisini sunmamız gerekiyor. Burada kast edilen şey bir odada toplanıp beyin fırtınası yapın değil. Beyin fırtınası yaklaşımında çalışan mekanizmaları ve felsefeyi hayatın içindeki bütün iletişimlere yansıtmak. İkili bir diyalogda da burada ben böyle düşünüyorum, sen nasıl düşünüyorsun dediğinizde aslında beyin fırtınası yaklaşımını sergiliyorsunuz. Tersi ise genelde şudur, ben böyle düşünüyorum ve yeterince düşündüm. Zaten sen ne kadar düşünürsen de başka bir şey ortaya çıkmaz. Ben yeterince düşündüm yaklaşımı. Beyin fırtınası yaklaşımının içerisinde siz bir şeyler üretip ortaya koyduğunuzda çevrenizdeki ikinci bir kişiye bu konuda sen ne düşünüyorsun dediğinizde otomatik olarak karşı taraf sizin düşündüğünüzün dışında yeni bir şeyler üretme sorumluluğunu alıyor. Bizim alan açmak olarak ifade ettiğimiz bir başkasının da katkıda bulunmasını sağlayacak o gayesine hizmet etmek için onun ne düşündüğünü sormamızın arkasındaki ana gerekçe karşı tarafın kendi düşünsel sistematiği içerisinde yeni bir şeyleri inovatif olarak ortaya koyması. Anne babalar olarak çocuklarımıza sen ne düşünüyorsun diye sorduğumuzda bir yönetici olarak çalışanımıza bu konuda sen ne düşünüyorsun diye sorduğumuzda bu sorular karşı tarafta ben de farklı bir şeyler üretmeliyim sorumluluğunu sağlıyor. Ya da ilk başta valla siz söylenecek her şeyi söylediniz benim farklı bir görüşüm yok dendiğinde ikinci bir soruyla biraz daha burada zorlamak isterim yeni bir şey üretseydin yeni bir bakış açısı ne getirirdin dendiğinde inanın karşı taraf inovatif bakış açısıyla yeni bir fikri ortaya çıkartabiliyor. Bizim toplumumuzda sorularla ilgili en çok yapılan hatalardan bir tanesi ilk sorulan sorudan sonra cevap gelmiyorsa buna razı olmak. Karşı tarafa biraz daha ısrarcı ve esnetici bir yaklaşımla yaklaşıldığında üretme potansiyeli açığa çıkıyor aslında.

https://video.neoskola.net/1738236610554.srt

https://video.neoskola.net/1738236610227.srt

Bu bölümde, benim bireysel olarak inovasyon üretebilmek için nasıl bir motivasyonumun olması ve hangi gerekliliklerin ortaya konulması gerektiği ile ilgili konuşacağız biraz.

İnsanın doğası gereği, beyin çok enteresan, iki tane fazla çalışıyor.

Bir tanesi tehdit var, savaş ya da kaç. İkincisi ise ödül var ve ödüle doğru yaklaş ve bunun sonucunda da biz inovasyon motivasyonuna sahip olmamız için

ya da içinde bulunduğumuz sistemde diğer insanların inovasyon motivasyonunun olabilmesi için zihnin bir şekilde o motivasyonu sağlayacak formatta olması gerekiyor.

Büyük soru şu, siz inovasyon ortamı yaratırken oradaki gereklilikleri ortadan kaldırıyor musunuz?

Yoksa o ortamı destekleyecek ve o motivasyonunu sağlayacak, o gerekliliği ortaya koyacak bir yaklaşım, bir duruşmu sergiliyorsunuz?

Tabii bunu yapabilmek için iç dünyamda ne oluyor ve karşı tarafın iç dünyasında ne oluyor ki kültür, inovasyon kültürü bundan çok etkileniyor?

Bunu ortaya koyabilmek için de ben inovasyon motivasyonunu kendimde ve başkalarında nasıl sağlıyorum?

Ben inovasyon gerekliliklerini kendimde ve başkalarında nasıl sağlıyorum? Bu sorunun cevaplarını biraz irdelemekte fayda var.

Bunu irdeleyebilmek için de iç dünyamıza biraz dönüp insanoğlunun iç dünyası nasıl çalışıyor?

Odağımız nerede olduğunda iç dünyada neler olup bitiyor? Biraz oraya bakmamız gerekiyor.

Bizim bireysel olarak inovasyon kültürünü oluştururken motivasyonel olarak zirvede olduğumuz hale en iyi halimiz diyebiliriz.

En iyi halimizdeyken biz inovasyon kültürünü oluşturma motivasyonunu ve gerekliliklerini yerine getiriyoruz.

Peki ben ne zaman inovasyonel bakış açısında ve bu kültüre destek olan yerde en iyi halimdeyim?

Bunun için matematiksel bir formül paylaşmak istiyorum sizinle.

Performans eşittir, potansiyel eksi müdahale. Müdahaleyi kendi içerisinde ikiye ayırabiliriz. İç müdahaleler, dış müdahaleler.

İç müdahaleden kasıt kendi kendimizi yiyip bitirdiğimiz anlar.

Ben inovasyon yaratamam, inovasyon için yeterince eğitim almadım, inovasyonla ilgili yeterince bilgiye sahip değilim.

Bu benim işim değil. Bunu yaparsam şimdi diğerleri benimle ilgili ne düşünür?

İç kaygılar, korkular, endişelerimiz ve kendi ayağımızdan geriye doğru kendimizi çekip bir şekilde yetersizlik duygusunu yaşattığımız müdahalelerin içten gelen kısmına diyoruz iç müdahale.

Dış müdahale ise çevremizdeki insanların yarattığı müdahaleler.

Dünyayı sen mi kurtaracaksın? Bu akılla mı bu kadar inovasyonu yapacaksın?

Bu sana göre değil, bu senin boyunu aşar diye çevremizden aldığımız bazı telkinler ile kendi potansiyelimizden çalıp performansımızı düşürebiliyoruz.

Matematikte bir kural var. Çıkan sayı büyüdükçe sonuç küçülüyor.

Müdahalelerin, iç ve dış müdahalelerin miktarı ve yoğunluğu arttıkça potansiyelimizden daha çok çalıyoruz.

Size burada şöyle bir soru sormak isterim.

Siz hem kendinize hem de çevrenizdeki insanlara inovasyonu üretmek konusunda nasıl bir müdahaleci potansiyele sahipsiniz?

Buradaki kapasitenizi olumlu ya da olumlu olmayan yönde nasıl kullanıyorsunuz?

Kendi iç dünyanızdaki müdahallerle ve başkalarının inovasyon üretme kapasitesine dış müdahale olarak nasıl bir etkiniz var?

Kurum kültüründe her bir birey oluşturduğu müdahalelerle o kültürün içinde, o kurumun içerisinde inovasyonun oluşması ya da oluşmamasına dolaylı ya da direkt olarak bir etkisi var.

Motivasyonu ve iç dünyamızı konuşurken iki tane önemli kavramdan bahsetmekte fayda var.

İç dünyamıza baktığımızda bunlardan bir tanesi aşağı sarmala düştüğümüz ve motivasyonumuzun negatifte olduğu,

önemli şeylere dikkat edemediğimiz ve kendimizi duygusal olarak bir şey üretme konusunda negatifte hissettiğimiz anlar.

Eğer ben aşağı sarmaldaysam bunun bazı sonuçları var.

Hepimizin zaman zaman düştüğü durumlardır.

Kendinizi iyi hissetmediğiniz, bir şekilde atalete düştüğünüz, duygusal olarak üzüntü, kızgınlık, hayal kırıklığı, nefret, çaresizlik, bıkkınlık, bitkinlik gibi duyguların öne çıktığı ortamlar

bu ortamların sonucu olarak da bazı şeyleri dikkate almamak, duygu durum ve enerji düzeyinde düşme, yersiz korku, kaygı, endişe, ansiyete durumu,

beynin yüksek düzeylerdeki dikkat ve odaklılığının ve konsantrasyonunun düşmesi, olasılıklara açık olmama durumu,

çaresizlik ve bitkinlik, bıkkınlık durumu ve daha kötüsü bunu başkalarına bulaştırma potansiyelimiz yüksektir.

Negatif bir duygudayken genelde çevremizdeki insanları da etkileriz ve bu bizim birazcık negatif ve yokuşçu olarak tanımladığımız ya da bu mümkün değil diyen enerjimizi açığa çıkarır.

Bir kişi aşağı sarmaldayken inovasyon üretmesi çok zorlaşır.

Tabi burada büyük soru şu, siz eğer aşağı sarmaldaysanız inovasyon üretecek diğer insanlara da bunu bulaştırabilir ve o kültürü, inovasyon üretecek kültürü olumsuz yönde etkileyebilirsiniz.

Yukarı sarmaldayken enerjimiz çok yüksektir.

Duygumuz üretmeye yönelik umutlu, ümitli bir bakış, gururlu bir duruş, kendimizde olan özgüvenin yüksekliği, her şeyi yapabilirim cesareti ve yapma enerjisinin olduğu halimizdir.

Peki ben yukarı sarmala çıktığımda bunun sonuçları neler olur?

Yukarı sarmaldayken daha açık ve esnek oluyorum.

Daha yaratıcı bir düşünme potansiyeli ve kapasitesi açığa çıkıyor.

Stres ve aksilikler karşısında duygusal dayanıklılığım daha yüksek.

Olumlu ilişkiler kurma konusunda müthiş bir pozitif enerji verebilme ve olasılığında artış var.

Aynı zamanda daha iyi fiziksel ve ruhsal bir sağlığa sahip oluyorum.

Yukarı sarmaldaki bir kişinin ilham veren bir gücü var.

Yukarı sarmaldaki bir kişinin, diğer insanların da yukarı sarmala çıkmasına pozitif bir etkisi de var.

İç dünyamızdaki aşağı sarmal ve yukarı sarmal ile ilgili keşfetmemiz gereken şey,

kendimde ve başkalarında ben hangi sarmalı daha fazla tetikliyorum?

Yukarı sarmalda mıyım ve diğer insanlarda yukarı sarmalı etkisi yaratıyor muyum bir lider olarak?

Bunun çok önemli olduğunun altını özellikle çizmek isterim.

Çünkü inovasyon kültürü yukarı sarmalda olan insanların olduğu bir ortamda çalışır.

Başka bir ifadeyle, yukarı sarmalda olan insanlar inovasyon yapabilirler.

İnovasyonun motivasyonunda süreklilik çok önemli bir unsur.

Benim inovasyon üretirken şu bakış açısına sahip olmam gerekiyor.

Sadece zor zamanlarda değil, işler yolunda giderken de inovasyonel bakış açısını sürecin tamamına yaymam.

İnovasyon Motivasyonumuzu Nasıl Geliştiririz?

https://video.neoskola.net/subtitles/zZw9Pe2K9ZDAtp7BH-tr-1745958178985.srt

Bu bölümde, benim bireysel olarak inovasyon üretebilmek için nasıl bir motivasyonumun olması ve hangi gerekliliklerin ortaya konulması gerektiği ile ilgili konuşacağız biraz. İnsanın doğası gereği, beyin çok enteresan, iki tane fazla çalışıyor. Bir tanesi tehdit var, savaş ya da kaç. İkincisi ise ödül var ve ödüle doğru yaklaş ve bunun sonucunda da biz inovasyon motivasyonuna sahip olmamız için ya da içinde bulunduğumuz sistemde diğer insanların inovasyon motivasyonunun olabilmesi için zihnin bir şekilde o motivasyonu sağlayacak formatta olması gerekiyor. Büyük soru şu, siz inovasyon ortamı yaratırken oradaki gereklilikleri ortadan kaldırıyor musunuz? Yoksa o ortamı destekleyecek ve o motivasyonunu sağlayacak, o gerekliliği ortaya koyacak bir yaklaşım, bir duruşmu sergiliyorsunuz? Bunu biraz düşünmenizi rica ediyorum. Tabii bunu yapabilmek için iç dünyamda ne oluyor ve karşı tarafın iç dünyasında ne oluyor ki kültür, inovasyon kültürü bundan çok etkileniyor? Bunu ortaya koyabilmek için de ben inovasyon motivasyonunu kendimde ve başkalarında nasıl sağlıyorum? Ben inovasyon gerekliliklerini kendimde ve başkalarında nasıl sağlıyorum? Bu sorunun cevaplarını biraz irdelemekte fayda var. Bunu irdeleyebilmek için de iç dünyamıza biraz dönüp insanoğlunun iç dünyası nasıl çalışıyor? Odağımız nerede olduğunda iç dünyada neler olup bitiyor? Biraz oraya bakmamız gerekiyor. Bizim bireysel olarak inovasyon kültürünü oluştururken motivasyonel olarak zirvede olduğumuz hale en iyi halimiz diyebiliriz. En iyi halimizdeyken biz inovasyon kültürünü oluşturma motivasyonunu ve gerekliliklerini yerine getiriyoruz. Peki ben ne zaman inovasyonel bakış açısında ve bu kültüre destek olan yerde en iyi halimdeyim? Bunun için matematiksel bir formül paylaşmak istiyorum sizinle. Performans eşittir, potansiyel eksi müdahale. Müdahaleyi kendi içerisinde ikiye ayırabiliriz. İç müdahaleler, dış müdahaleler. İç müdahaleden kasıt kendi kendimizi yiyip bitirdiğimiz anlar. Ben inovasyon yaratamam, inovasyon için yeterince eğitim almadım, inovasyonla ilgili yeterince bilgiye sahip değilim. Bu benim işim değil. Bunu yaparsam şimdi diğerleri benimle ilgili ne düşünür? İç kaygılar, korkular, endişelerimiz ve kendi ayağımızdan geriye doğru kendimizi çekip bir şekilde yetersizlik duygusunu yaşattığımız müdahalelerin içten gelen kısmına diyoruz iç müdahale. Dış müdahale ise çevremizdeki insanların yarattığı müdahaleler. Dünyayı sen mi kurtaracaksın? Bu akılla mı bu kadar inovasyonu yapacaksın? Bu sana göre değil, bu senin boyunu aşar diye çevremizden aldığımız bazı telkinler ile kendi potansiyelimizden çalıp performansımızı düşürebiliyoruz. Matematikte bir kural var. Çıkan sayı büyüdükçe sonuç küçülüyor. Müdahalelerin, iç ve dış müdahalelerin miktarı ve yoğunluğu arttıkça potansiyelimizden daha çok çalıyoruz. Size burada şöyle bir soru sormak isterim. Siz hem kendinize hem de çevrenizdeki insanlara inovasyonu üretmek konusunda nasıl bir müdahaleci potansiyele sahipsiniz? Buradaki kapasitenizi olumlu ya da olumlu olmayan yönde nasıl kullanıyorsunuz? Kendi iç dünyanızdaki müdahallerle ve başkalarının inovasyon üretme kapasitesine dış müdahale olarak nasıl bir etkiniz var? Kurum kültüründe her bir birey oluşturduğu müdahalelerle o kültürün içinde, o kurumun içerisinde inovasyonun oluşması ya da oluşmamasına dolaylı ya da direkt olarak bir etkisi var. Motivasyonu ve iç dünyamızı konuşurken iki tane önemli kavramdan bahsetmekte fayda var. İç dünyamıza baktığımızda bunlardan bir tanesi aşağı sarmala düştüğümüz ve motivasyonumuzun negatifte olduğu, önemli şeylere dikkat edemediğimiz ve kendimizi duygusal olarak bir şey üretme konusunda negatifte hissettiğimiz anlar. Eğer ben aşağı sarmaldaysam bunun bazı sonuçları var. Hepimizin zaman zaman düştüğü durumlardır. Kendinizi iyi hissetmediğiniz, bir şekilde atalete düştüğünüz, duygusal olarak üzüntü, kızgınlık, hayal kırıklığı, nefret, çaresizlik, bıkkınlık, bitkinlik gibi duyguların öne çıktığı ortamlar bu ortamların sonucu olarak da bazı şeyleri dikkate almamak, duygu durum ve enerji düzeyinde düşme, yersiz korku, kaygı, endişe, ansiyete durumu, beynin yüksek düzeylerdeki dikkat ve odaklılığının ve konsantrasyonunun düşmesi, olasılıklara açık olmama durumu, çaresizlik ve bitkinlik, bıkkınlık durumu ve daha kötüsü bunu başkalarına bulaştırma potansiyelimiz yüksektir. Negatif bir duygudayken genelde çevremizdeki insanları da etkileriz ve bu bizim birazcık negatif ve yokuşçu olarak tanımladığımız ya da bu mümkün değil diyen enerjimizi açığa çıkarır. Bir kişi aşağı sarmaldayken inovasyon üretmesi çok zorlaşır. Tabi burada büyük soru şu, siz eğer aşağı sarmaldaysanız inovasyon üretecek diğer insanlara da bunu bulaştırabilir ve o kültürü, inovasyon üretecek kültürü olumsuz yönde etkileyebilirsiniz. Bunun tam tersi ise yukarı sarmal hali. Yukarı sarmaldayken enerjimiz çok yüksektir. Duygumuz üretmeye yönelik umutlu, ümitli bir bakış, gururlu bir duruş, kendimizde olan özgüvenin yüksekliği, her şeyi yapabilirim cesareti ve yapma enerjisinin olduğu halimizdir. Peki ben yukarı sarmala çıktığımda bunun sonuçları neler olur? Yukarı sarmaldayken daha açık ve esnek oluyorum. Daha geniş bir yelpazede bakabiliyorum. Daha yaratıcı bir düşünme potansiyeli ve kapasitesi açığa çıkıyor. Olasılıklara daha açık oluyorum. Daha ümitli ve daha ilimsel oluyorum. Stres ve aksilikler karşısında duygusal dayanıklılığım daha yüksek. Olumlu ilişkiler kurma konusunda müthiş bir pozitif enerji verebilme ve olasılığında artış var. Aynı zamanda daha iyi fiziksel ve ruhsal bir sağlığa sahip oluyorum. Yukarı sarmaldaki bir kişinin ilham veren bir gücü var. Hem kendisine hem dış dünyasına. Yukarı sarmaldaki bir kişinin, diğer insanların da yukarı sarmala çıkmasına pozitif bir etkisi de var. İç dünyamızdaki aşağı sarmal ve yukarı sarmal ile ilgili keşfetmemiz gereken şey, kendimde ve başkalarında ben hangi sarmalı daha fazla tetikliyorum? Yukarı sarmalda mıyım ve diğer insanlarda yukarı sarmalı etkisi yaratıyor muyum bir lider olarak? Bunun çok önemli olduğunun altını özellikle çizmek isterim. Çünkü inovasyon kültürü yukarı sarmalda olan insanların olduğu bir ortamda çalışır. Başka bir ifadeyle, yukarı sarmalda olan insanlar inovasyon yapabilirler. İnovasyonun motivasyonunda süreklilik çok önemli bir unsur. Aynı zamanda da gereklilik. Benim inovasyon üretirken şu bakış açısına sahip olmam gerekiyor. Sadece zor zamanlarda değil, işler yolunda giderken de inovasyonel bakış açısını sürecin tamamına yaymam. Ve bunu bir genel yaşam felsefesi olarak görmem gerekiyor. Eğer ben başım derde girdiğinde ya da kriz ortamlarında inovasyonu üretirim diye bir motivasyonum var ise, işler yolunda gittiğinde bu motivasyonu tetikleyemem ve devreye sokamam. O zaman biraz cepten yemek diyebiliriz. Biraz gelecekle ilgili öngörülü davranmamak diyebiliriz. Tarihte birçok marka, ürün, fikir sadece gerekli olmadığı düşünülerek ya da işler yolunda gittiği düşüncesiyle inovatif bakış açısı konulmadığı ve o kültüre adapte edilmediği için yok olup gitmişlerdir. Onun için buradaki gereklilik şu. İnovasyon part time yapılacak bir şey değil. Zamana yayılmalı, kalıcı ve sürekli bir şekilde, sürekli en iyi halimizdeyken ve en güçlü olduğumuz zamanda bile peki bunun daha iyisi ne olmalı diye bir bakış açısıyla inovasyon kültürü desteklenmeli. Ben inovasyon kültürü eğitiminde inovasyonun ne olduğu ve ne olmadığı ile birlikte inovasyon kültürünün oluşmasında bireyler olarak her birimizin nasıl bir zihinsel yapıya sahip olması gerektiği ve burada birey olarak benim bakış açımın içinde bulunduğum iklimi nasıl etkileyeceği ile ilgili püf noktaları sizlerle paylaşmak istedim. Hayatın içerisinde birçok noktada zaten inovasyonel fikirlerinizi ve inovasyonel yaklaşımlarınızı hayata taşıyorsunuz. Ve iyi haber şu, Türk kültürü inovasyonel yaklaşım konusunda müthiş meziyetleri yüksek ve çare üretmekte çok müthiş bir potansiyele sahip. Biz kriz durumlarında müthiş bir inovasyonel üretme kapasitesine sahibiz. Bunu ortalama günlük hayatın içerisinde her zaman zaten uyguluyoruz. Umarım size hizmet eden, gelişiminize ve öğrenmenize katkı sağlayan ve her şeyden önemlisi içinde bulunduğunuz kültüre inovasyonel bakış açısını getirmek adına öğretilerin olduğu bir eğitim olmuştur. Hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum.