Yaşam Kültürü Eğitimleri

Yaşam Kültürü

https://video.neoskola.net/1738073016268.srt

https://video.neoskola.net/1738073015925.srt

Bir Fotoğraf Nasıl Oluşur?

https://video.neoskola.net/1738073015663.srt

Fotoğraf çekim süreci nasıl başlar? Öncelikle çekeceğimiz konuya karar veririz. Bu ne olabilir? Sokaktayız, güzel bir gün batımıdır, güzel bir evdir, güzel bir mimaridir. Ne çekeceksek? Ya da daha öncesinden beri çekeceğiz. Ya da daha öncesinden kurguladığımız bir obje, ya da bir insan, her neyse. Öncelikle buna karar veririz. Daha sonra bu çekimi yapabilmemiz için gerekli teknik, ekipman vesaire gibi şartları oluştururuz. Bu koşulları da sağladıktan sonra artık fotoğrafımızın kadraj kısmına geçeriz. Yani artık fotoğraf makinesinde bakaç kısmından bakarız. Gerekli teknik şartları da oluşturduğumuz an fotoğrafımızı çekeriz. Daha sonra fotoğrafın karanlık oda kısmına geçeriz. Dijital makinede artık bunlar bilgisayar aşamasından bahsediyorum. Gerekli renk ayarlamaları ve çeşitli yapacağımız müdahaleler varsa bunları yaptıktan sonra da fotoğrafımızın sunuş kısmına geçeriz. Temel bir fotoğraf bu aşamalardan sonra oluşur.

https://video.neoskola.net/1738180444655.srt

https://video.neoskola.net/1738180444306.srt

Fotoğraf çekmek istiyoruz, ne çekeceğiz ya da neyi çekeceğimize nasıl karar vereceğiz?

Aslında bunlar tamamen herkesin kendisiyle alakalı bir durum.

Bu kararlar sizin bütün belki de hayatınızı kapsayan, sizin eğitiminizi, estetik algılarınızı geliştiren bir sürü etkene bağlı.

Ve bunların sonucunda da gözünüzün eğitimiyle alakalı durumlar.

Misal, belki de siz mimari fotoğrafı yöneleceksiniz.

Algıda seçicilik oluşturarak dışarıda sizi sadece çok iyi mimari görüntüler etkileyecek.

Ve siz bunların fotoğraflarını çekmek isteyeceksiniz.

Belki de sadece insan yüzleri, insanların hatta detaylar belki sadece eller, ucu çok açık.

Belki sadece doğa fotoğrafı sizi etkileyecek ve siz bu fotoğraf alanına yöneleceksiniz.

Fotoğrafa başlarken bir arayış içinde olmalısınız her zaman.

Bu sizin ilgi alanınızı, neyi daha çok fotoğraflamak istediğinizi bulmamızı sağlayan bir arayış.

Buna ne kadar sürede karar vereceksiniz?

Bu hemen bugün, yarınla olacak bir şey değil.

Bu sizi yolda çalışırken, üretirken yavaş yavaş, sizin de fark etmeyeceğiniz şekilde sizi yönlendiren bir durumdur.

Günün sonunda, belki de bir sene sonra, belki iki sene sonra bir bakacaksınız ki

ben sadece insan fotoğrafı çekmek istiyorum.

Ben sadece doğa fotoğrafı çekmek istiyorum.

Ben sadece mimari fotoğrafı çekmek istiyorum.

Ya da ben sadece obje fotoğrafı çekmek istiyorum diyeceksiniz.

Bunu emin misiniz diye sorabilirsiniz ama

Eminim ki bunu soracaksınız ve buna zaten ister istemez karar vereceksiniz.

Fotoğrafta Konu

https://video.neoskola.net/1738180444035.srt

Fotoğraf çekmek istiyoruz, ne çekeceğiz ya da neyi çekeceğimize nasıl karar vereceğiz? Aslında bunlar tamamen herkesin kendisiyle alakalı bir durum. Bu kararlar sizin bütün belki de hayatınızı kapsayan, sizin eğitiminizi, estetik algılarınızı geliştiren bir sürü etkene bağlı. Ve bunların sonucunda da gözünüzün eğitimiyle alakalı durumlar. Misal, belki de siz mimari fotoğrafı yöneleceksiniz. Algıda seçicilik oluşturarak dışarıda sizi sadece çok iyi mimari görüntüler etkileyecek. Ve siz bunların fotoğraflarını çekmek isteyeceksiniz. Belki de sadece insan yüzleri, insanların hatta detaylar belki sadece eller, ucu çok açık. Belki sadece doğa fotoğrafı sizi etkileyecek ve siz bu fotoğraf alanına yöneleceksiniz. Fotoğrafa başlarken bir arayış içinde olmalısınız her zaman. Bu neyin arayışı? Bu sizin ilgi alanınızı, neyi daha çok fotoğraflamak istediğinizi bulmamızı sağlayan bir arayış. Buna nasıl karar vereceksiniz? Buna ne kadar sürede karar vereceksiniz? Bu hemen bugün, yarınla olacak bir şey değil. Bu sizi yolda çalışırken, üretirken yavaş yavaş, sizin de fark etmeyeceğiniz şekilde sizi yönlendiren bir durumdur. Günün sonunda, belki de bir sene sonra, belki iki sene sonra bir bakacaksınız ki ben sadece insan fotoğrafı çekmek istiyorum. Ben sadece doğa fotoğrafı çekmek istiyorum. Ben sadece mimari fotoğrafı çekmek istiyorum. Ya da ben sadece obje fotoğrafı çekmek istiyorum diyeceksiniz. Bunu emin misiniz diye sorabilirsiniz ama Eminim ki bunu soracaksınız ve buna zaten ister istemez karar vereceksiniz.

https://video.neoskola.net/1738072529768.srt

https://video.neoskola.net/subtitles/fdKcYNZZzaJAi7adc-en-1740147706890.srt

Sonradan Fotoğrafçı Olunur mu?

https://video.neoskola.net/1738072529212.srt

Sonradan fotoğrafçı olabilir miyim? Sonradan fotoğrafçı olabilirsiniz tabii ama eğer başlarken doğal bir yetenek olarak bir bakışınız yoksa sonradan fotoğrafçı olmanız ancak belli bir aşamaya kadar mümkün. Günün sonunda mutlaka bir şeyleri görmeyebilirsiniz. Bu sadece doğal yetenek kısmı sizi kurtarır mı? Hayır kurtarmaz. Bunu eğitim ve çalışmakla beslemezseniz yine de iyi bir fotoğrafçı olamayabilirsiniz. Ya da her şeyi göremeyebilirsiniz. Ama yine dediğim gibi sadece eğitimle ya da sadece çok çalışarak da iyi fotoğrafçı olamazsınız. Bir oranlama yaparsak %30 eğitim dersek, %30 disiplin dersek, %30 da doğuştan gelen yetenek. Kalan %10'a da şans diyebiliriz. İzlediğiniz için teşekkür ederim.

https://video.neoskola.net/1738180885670.srt

https://video.neoskola.net/1738180885274.srt

Mükemmel fotoğraf yoktur. Yani bir gün size birisi sizin çok sevdiğiniz bir fotoğrafa kötü bir fotoğraf derse sakın ona inanmayın.

Siz eğer kalbinizden, içinizden o fotoğrafın iyi bir fotoğraf olduğunu düşünüyorsanız o fotoğraf iyi bir fotoğraftır.

Peki, mükemmel fotoğrafın tanımı nedir?

Mükemmel fotoğraf yoktur dedim ama sizin için mükemmel fotoğraf, kendinize göre olan mükemmel fotoğrafın bir tanımı vardır.

Bu mükemmel fotoğraf siz doğduğunuz an itibariyle öğrendikleriniz, eğitiminiz, aile hayatınız, seçtiğiniz yemekler, tercih ettiğiniz filmler,

gittiğiniz tiyatrolar, okuduğunuz kitaplar bunların hepsinin, yani sizde kalanların sonucudur mükemmel fotoğraf.

Bunu kitleler beğenmeyebilir, geniş kitleler beğenmeyebilir. Bunun hiçbir önemi yok. Kalbinizden geçen fotoğraf mükemmel fotoğraftır.

Ama o gün size çok iyi gelen bir fotoğraf belki bir hafta sonra, belki bir yıl sonra çok da iyi bir fotoğraf olarak gelmeyebilir.

Mesela beğendiğiniz bir fotoğrafı bir baskı alıp tuvara asın. 6 ay sonra o fotoğrafa tekrar bakın.

6 ay sonra hala o fotoğrafa bakabiliyorsanız o fotoğraf iyi bir fotoğraftır.

Fotoğraf eğitimlerinde size öğretilen doğru fotoğraf diye bir tanım vardır.

Doğru fotoğraf nedir? Onların öğrettiği tanım.

Evet bir altın oran vardır. Altın orana uygun şekilde konuyu yerleştirdiğiniz bir fotoğraf doğru fotoğraftır.

Mesela bir siyah beyaz fotoğrafsa beyazdan siyaha 10 ton green'in olduğu fotoğraf doğru fotoğraftır.

Doğru objektifle doğru fotoğrafın çekilmesi.

Bunların hepsini gördüğünüz gibi aslında kesin bir şey de söyleyemiyorum.

Ben bana öğretilen bunların hepsini aldığım gibi çok azında uyguladım.

Çünkü benim kendi doğrularım vardı.

Aslında benim kendi doğrularım, benim kendi tarzımdır.

Buradan da fotoğraftaki sizin dilinize geliyoruz.

Eğer fotoğrafta bir diliniz oluşmuyorsa siz hiçbir zaman iyi bir fotoğrafçı olamazsınız.

Bu dil sizsiniz. Size ait olan, siz olan tek şey.

Hiçbir zaman altın oranı gözeterek fotoğraf çekmedim.

Hep kendim içimden gelen kadrajları tercih ettim.

Hiçbir zaman 10 ton siyah beyaz çekecekken de 10 ton olsun diye uğraşmadım.

Evet ödev verirken o 10 tonu yapmak zorundasınız.

Ama bazen sadece gri çektiğimi biliyorum.

Hatta o zamanki hocamız Mehmet Bayhan bir kitap göstermişti bize.

O zaman internet de yoktu. Kitaplar çok önemliydi.

Ve yurt dışından kitaplar getirirlerdi.

Ve sadece gri tonları vardı. Başka hiçbir ton yoktu.

Şimdi kim diyebilir ki o doğru fotoğraf değil?

Çünkü diğer 9 ton yok fotoğraflarda.

Dolayısıyla doğru fotoğrafın kurallarını öğrenmenizde fayda var.

Fakat bunlara ölümüne bağlı olmanıza gerek yok.

Eğer sizin içinizden gelen doğru fotoğrafa biri bir uyumlu değilse

bu sizin yanlış yolda olduğunuzu göstermez.

Mükemmel Fotoğraf Nedir?

https://video.neoskola.net/1738180884972.srt

Mükemmel fotoğraf nedir? Mükemmel fotoğraf yoktur. Yani bir gün size birisi sizin çok sevdiğiniz bir fotoğrafa kötü bir fotoğraf derse sakın ona inanmayın. Siz, eğer kalbinizden, içinizden o fotoğrafın iyi bir fotoğraf olduğunu düşünüyorsanız o fotoğraf iyi bir fotoğraftır. Peki, mükemmel fotoğrafın tanımı nedir? Mükemmel fotoğraf yoktur dedim ama sizin için mükemmel fotoğraf, kendinize göre olan mükemmel fotoğrafın bir tanımı vardır. Ve bu nasıl oluşur? Bu mükemmel fotoğraf siz doğduğunuz an itibariyle öğrendikleriniz, eğitiminiz, aile hayatınız, seçtiğiniz yemekler, tercih ettiğiniz filmler, gittiğiniz tiyatrolar, okuduğunuz kitaplar bunların hepsinin, yani sizde kalanların sonucudur mükemmel fotoğraf. Bunu kitleler beğenmeyebilir, geniş kitleler beğenmeyebilir. Bunun hiçbir önemi yok. Kalbinizden geçen fotoğraf mükemmel fotoğraftır. Ama o gün size çok iyi gelen bir fotoğraf belki bir hafta sonra, belki bir yıl sonra çok da iyi bir fotoğraf olarak gelmeyebilir. Mesela beğendiğiniz bir fotoğrafı bir baskı alıp tuvara asın. 6 ay sonra o fotoğrafa tekrar bakın. 6 ay sonra hala o fotoğrafa bakabiliyorsanız o fotoğraf iyi bir fotoğraftır. Benim için iyi fotoğraf nedir? Fotoğraf eğitimlerinde size öğretilen doğru fotoğraf diye bir tanım vardır. Doğru fotoğraf nedir? Onların öğrettiği tanım. Evet bir altın oran vardır. Altın orana uygun şekilde konuyu yerleştirdiğiniz bir fotoğraf doğru fotoğraftır. Daha başka teknik konuları da var. Mesela bir siyah beyaz fotoğrafsa beyazdan siyaha 10 ton green'in olduğu fotoğraf doğru fotoğraftır. Doğru objektifle doğru fotoğrafın çekilmesi. Bunların hepsini gördüğünüz gibi aslında kesin bir şey de söyleyemiyorum. Bunlar kime göre doğru? Ben bana öğretilen bunların hepsini aldığım gibi çok azında uyguladım. Çünkü benim kendi doğrularım vardı. Aslında benim kendi doğrularım, benim kendi tarzımdır. Buradan da fotoğraftaki sizin dilinize geliyoruz. Eğer fotoğrafta bir diliniz oluşmuyorsa siz hiçbir zaman iyi bir fotoğrafçı olamazsınız. Bu dil nedir? Bu dil sizsiniz. Size ait olan, siz olan tek şey. Başka kimsede de olmayacak olan şey. Mesela altın oranı. Hiçbir zaman altın oranı gözeterek fotoğraf çekmedim. Hep kendim içimden gelen kadrajları tercih ettim. Hiçbir zaman 10 ton siyah beyaz çekecekken de 10 ton olsun diye uğraşmadım. Evet ödev verirken o 10 tonu yapmak zorundasınız. Yoksa o dersten geçemiyorsunuz. Ama bazen sadece gri çektiğimi biliyorum. Hatta o zamanki hocamız Mehmet Bayhan bir kitap göstermişti bize. Çok ünlü bir fotoğrafçı. O zaman internet de yoktu. Kitaplar çok önemliydi. Ve yurt dışından kitaplar getirirlerdi. O kitaplarda birisini görmüştüm. Sadece gri fotoğraflar çekiyordu. Gece para alışverişlerini çekiyordu. Ve sadece gri tonları vardı. Başka hiçbir ton yoktu. Şimdi kim diyebilir ki o doğru fotoğraf değil? Evet teknik olarak bakarsanız uymuyor. Çünkü diğer 9 ton yok fotoğraflarda. Dolayısıyla doğru fotoğrafın kurallarını öğrenmenizde fayda var. Fakat bunlara ölümüne bağlı olmanıza gerek yok. Eğer sizin içinizden gelen doğru fotoğrafa biri bir uyumlu değilse bu sizin yanlış yolda olduğunuzu göstermez.

Öğrendiklerinizi ölçmek için bu kısa testi yanıtlayabilirsiniz. Test sonuçları, sertifika durumunuzu etkilemeyecektir.

Ara Test (1)

Fotoğrafın Temel Prensipleri

https://video.neoskola.net/1738072976551.srt

https://video.neoskola.net/1738072976252.srt

Portre Fotografı Üzerinden Objektif ve Açı

https://video.neoskola.net/1738072975990.srt

Ne fotoğraflayacağımıza karar verdik ve makinemizi elimize aldık. Diyelim ki bir insan fotoğrafı çekeceğiz. Bir portre fotoğrafı çekeceğiz. Tamamen kendi estetik kaygılarımızla, hareketle gün ışığı kullandığımızı düşünelim. Bir pencere ışığı, tek kaynak bir ışık olsun. Bir pencere ışığında bir portre fotoğrafı çekeceğimizi düşünün. Önce uygun objektif seçimi. Mesela hangi objektifle çekmeliyim? Geniş açıyla çekmeli miyim? Normal objektifle mi? Yoksa biraz daha tele bir portre objektifiyle mi çekmeliyim? Tabi ki bulunduğunuz alanda bir kere hareket kabiliyetiniz önemli. Ne kadar bir mesafeniz var? Büyük bir alanda mısınız, küçük bir alanda mısınız? Bunların hepsi. Diyelim ki bir evde olduğumuzu düşünelim. Eğer çok büyük bir salonunuz yoksa 50 mm ile çektiğimizi düşünelim. Aslında 50 mm ile portre fotoğrafı çekilmez derler. Ama objektifi dezavantajları ve avantajlarına hakimseniz bu size artı da sağlayabilir. Benim çok portre fotoğrafım vardır 50 mm ile çektiğim. 50 mm'nin hemen hızlıca dezavantajlarını söyleyeyim size. Yakınlaştığınızda burun büyür ve yüz uzar. Avantajları gözün içindeki keskinliğe inanamayacaksınız. Geniş açıyla portre çekilmez derler. Bunda da hak veriyorum ben buna. Ama yine de içinizden böyle geliyorsa size bir şey diyemem. Lütfen deneyin ve siz de deneyin ve siz de yanılın. Ya da siz de yanılmayın devam edin. Ama geniş açının çok net sonuçlarından birisi yüzü gerçekten çok deforme eder ve uzatır. Yine burun aşırı büyür. Çene aşırı uzar. Alın aşırı uzar ve yayılır. Surat biraz daha tepsiye doğru gider. Tabii günümüz şartlarında artık bilgisayar aşamasında lens düzeltmeleri, lens hatalarını düzeltmeleri gibi bir sürü müdahale edebileceğiniz aracı programlar var. Ama yine de çekimi çekimde bitirmek her zaman en sağlıklı olanıdır. Geniş açı ve normal objektifleri söyledim. Ama eğer yerim de müsaitse tabii ki ben 85 mm ya da 105 mm kullanmayı tercih ederim. Diyelim ki 85 mm'miz var. 85 mm ile çekiyoruz. Bence ideal portrol objektifleri 85 ile 105 arasındaki açıklıklardır. Peki ben size hep özel objektiflerden bahsettim. Tek objektiflerden bahsettim. Genelde fotoğraf makinelerini satarlarken üzerinde bir zoom objektifle size sunuyorlar. Ve böyle bu kitler ücreti anlamında da daha esprili olabiliyor. Mesela bu 24-121 objektifle size bir makina satıldığını düşünün. Ve şimdi ben size 85 mm deyince de ama 24-120'nin içinde de 85 mm açıklığı var. Farkı nedir diye sorabilirsiniz. Farkı bu özel lenslerde element sayısı vesaire gibi durumlardan ötürü CCD alanına düşen eski tabirle film alanına düşen ışığın geçtiği o elementlerin sayısı ve kalitesidir. Şimdi 24-120'den geçen ışık kalitesiyle 85 mm objektiften ya da 50 mm objektiften geçen ışık kalitesi CCD alanına ulaşana kadar geçirdiği evreler aynı değildir. Tabi ki 85 ile alacağınız sonuç tonlar daha doğrudur. O sebeple yani şöyle düşünün bulaşık makinası üstü ocak. Her şeyi yapmasını istiyorsunuz. Zoom objektifler pratiktir, kolaydır. Objektif değiştirmeden hemen aralık değiştirebilirsiniz. Ama gün sonunda dezavantajları vardır. Bunları da kabul etmeniz gerekir. 14 mm'ye kadar olan objektiflere balık gözü objektif diyoruz. Bu objektiflerle çektiğiniz fotoğraflarda vinyet inanılmaz abartılı olur. Göreceksiniz ki fotoğrafınız kıyıları bir daire şeklinde çıkar. Ve kıyıları da simsiyahtır. Ya da bembeyazdır. 14-35 arası dediğimiz objektifler geniş açı diye tanımlanır. 35 ve yukarısı objektifler 60 mm'ye kadar normal objektif diye tanımlayabiliriz. Bu aralık göze en yakın aralıktır. Bu arada göz, insan gözü 48 mm objektife karşılık gelir. 60 ve sonrası objektiflerde dar açı objektiflerdir. Portret, teleportlu objektifler diyebiliriz. 105 ve sonrası objektiflerde tele objektiflerdir. Bunlar da daha çok doğada vahşi yaşam fotoğrafları çekilebilir. Spor fotoğrafı çekilebilir. Konser fotoğrafları çekilebilir. Gibi gibi çekimler için tercih edilebilir. 85 mm'ye karar verdik. Şimdi konumuzun özelliklerine göre açımızı belirliyoruz. Portre fotoğrafı çekerken insan anatomisi de bilmek de önemlidir. Hani demiştik ya her alandan biraz anlamanız gerekiyor. Ve her alanda sizi besleyecektir. İşte aslında şimdi bunların sonuçlarını alma vakti. Bu genel kültürünüzle bir insan fotoğrafı çekerken mesela onun en doğru açısını bulmanız önemlidir. Çok basit elle tutulur örneklerden başlayalım. Alnı uzundur. Göz hizasından biraz yukarıda çekerseniz alnının kısaldığını görürsünüz. Ama bu sırada burnun dudak üst dudağa da yaklaştığını ve dudakla burun arasındaki payın kısaldığını da görürsünüz. O sebeple bir şeyi düzeltirken bütünden de kopmamanız gerekiyor. Avantaj elde ederken dezavantajları da çok iyi hesap etmeniz gerekiyor. Yine burnu büyüktür. Göz hizasının bir tık altından çekerseniz burnu küçülür. Ama bu sefer çene kısalır. Alın uzar. Yine çene kısaysa yukarıdan çekerseniz çene uzar. Boyun kısaysa aşağıdan çekerseniz boyun uzar. Yukarıdan çekerseniz uzun boyunluysa yukarıdan çekerseniz boyun kısalır. Yine dediğim gibi dezavantajlarını da iyice hesaplamanız gerekiyor. Portre fotoğrafında, yine doğru portre fotoğrafı tanımında mutlaka iki göz hizasının eşit olmasını yani bir çizgi çizdiğinizde iki gözün de aynı noktadan geçmesini söylerler. Bunu doğru portre fotoğrafı tanımıyla size sunarlar. Yine en başa dönersek yine bu sizin için doğru olmayabilir. Ve bunun aksini yapmanızda bir sıkıntı yok.

https://video.neoskola.net/1738180735144.srt

https://video.neoskola.net/1738180734912.srt

35 mm dijital refleks bir fotoğraf makinesi gördüğünüz elimdeki.

Bu DSLR dediğimiz harekete duyarlı bir fotoğraf makinesi.

Gördüğünüz gibi içinde ayna, prisma sistemi olan bir fotoğraf makinesi.

Hareketli görüntüleri sabitlememize imkan sağlıyor bu makineler.

Farkı nedir? Mesela akıllı telefonunuzla koşan bir insanın fotoğrafını çekmeye çalışın.

Göreceksiniz ki onu sabitleyemeyeceksiniz.

Çünkü fotoğraf özelliği olmadığı için.

Bu makineler yüksek hızda ya da düşük hızda fotoğraf çekebildikleri için refleks makinalardır.

Dört etken ışık var ve o ışıklara göre bak açımızdan bakarak

pozometremiz sayesinde doğru pozlamayı yaparız.

1. Gelen ışığı konudan direkt gelen ışığı ölçer.

3. Makinenin arkasından gelen ışığı ölçer.

4. Konunun yanından gelen ışığı ölçer.

evet genel geçer yine doğru fotoğrafta belirli değerler vardır.

Bu genel geçer bir doğru fotoğrafın değerleridir.

125 enstantaneye 8 diyafram nedir diye sormayın.

Diyelim bir futbol maçı çekmek istiyorsunuz.

O zaman en az 500-1000 enstantaneye çıkmanız gerekecek.

aynı şekilde diyaframı da o kadar basamak aşağı iniyorsunuz.

Ya da bunların hiçbirini yapmayıp asayı yükseltiyorsunuz.

Kafanız karışmıştır herhalde şimdi iyice.

Hemen şuradan size hızlıca bir örnekle anlatayım.

Hatta daha da hızlı alalım. 2500 enstantane.

Evet belki ses size çok şey gelmedi ama şimdi

Gördüğünüz gibi o açık kaldığı alanda

Objektifimiz sayesindeki objektifimizdeki diyaframla

bu ışığın kontrollü şekilde istediğimiz oranda

İşte bunların bütünü de pazamatri pozlama dediğimiz şeyi oluşturuyor.

Genelde asa ayarında 125 ve 6'nı tercih ederiz.

125-200 asa'dan yukarıya çıkmanın hiç de gereği yoktur.

Çünkü ne kadar yukarı çıkarsanız fotoğraftaki greniniz o kadar artar.

Daha kaliteli ve doygun fotoğraflar çekmek istiyorsanız

125 ve 6 değerleri her zaman tercih etmenizi söyleyebilirim.

Diyelim gece bir konser fotoğrafı çekeceksiniz.

Ama o kadar da güçlü bir ışık kaynağınız yok.

Ben 3200'e kadar çıktım bilirim bir konser fotoğrafında.

Şimdi bu makinelerde daha da çok seçenekler var.

Hatta şu an elimdeki makinenin şeyini söyleyebilirim.

25600 asa var ve hatta katlaması da var.

Yani 50.000 asaya falan çıkabiliyorsunuz.

Yani burada tabii ki bunlar çok doğru sonuçlar verecek diye bir kural yok.

Dediğim gibi ben 125, 64 ile 125 asa arası fotoğraflar çekiyorum.

Asa dediğimiz terim film duyarlılığı.

Benim asa olarak bahsettiğim, film duyarlılığı ile alakalı olarak bahsettiğim değerleri

Pozlamada Enstantane Diyafram ve ISO

https://video.neoskola.net/1738180734644.srt

Makinemizin özelliklerini tanıyalım. 35 mm dijital refleks bir fotoğraf makinesi gördüğünüz elimdeki. Bu DSLR dediğimiz harekete duyarlı bir fotoğraf makinesi. Gördüğünüz gibi içinde ayna, prisma sistemi olan bir fotoğraf makinesi. Bunlar ne işe yarıyor? Hareketli görüntüleri sabitlememize imkan sağlıyor bu makineler. Farkı nedir? Mesela akıllı telefonunuzla koşan bir insanın fotoğrafını çekmeye çalışın. Göreceksiniz ki onu sabitleyemeyeceksiniz. Çünkü fotoğraf özelliği olmadığı için. Bu makineler yüksek hızda ya da düşük hızda fotoğraf çekebildikleri için refleks makinalardır. Prisma sistemlerinden dolayısıyla. Şimdi pozlamayı neye göre yaparız? Dört etken ışık var ve o ışıklara göre bak açımızdan bakarak pozometremiz sayesinde doğru pozlamayı yaparız. Peki pozometre hangi ışığı ölçer? 1. Gelen ışığı konudan direkt gelen ışığı ölçer. 2. Yansıyan ışığı ölçer. 3. Makinenin arkasından gelen ışığı ölçer. 4. Konunun yanından gelen ışığı ölçer. Bu pozlamada evet genel geçer yine doğru fotoğrafta belirli değerler vardır. Bu değerler nedir? Mesela 125 enstantaneye 8 diyafram. Bu genel geçer bir doğru fotoğrafın değerleridir. 125 enstantaneye 8 diyafram nedir diye sormayın. Yavaş yavaş onlara geleceğiz. Diyelim bir futbol maçı çekmek istiyorsunuz. O zaman en az 500-1000 enstantaneye çıkmanız gerekecek. O zaman kaç basamak çıkıyorsanız aynı şekilde diyaframı da o kadar basamak aşağı iniyorsunuz. Ya da bunların hiçbirini yapmayıp asayı yükseltiyorsunuz. Kafanız karışmıştır herhalde şimdi iyice. Enstantane nedir? Hemen şuradan size hızlıca bir örnekle anlatayım. Bakın 1000 enstantane. Hatta daha da hızlı alalım. 2500 enstantane. Şimdi 125 enstantaneyi. Evet belki ses size çok şey gelmedi ama şimdi bakın 1 bölü 10 enstantane. Gördüğünüz gibi. Şimdi 1 bölü 1 enstantane. Yani 1 saniye. Gördüğünüz gibi o açık kaldığı alanda CCD alanına ışık düşüyor. Bu ışığı ne kontrol ediyor? Objektifimiz sayesindeki objektifimizdeki diyaframla bu ışığın kontrollü şekilde istediğimiz oranda CCD alanına düşmesini sağlıyoruz. İşte bunların bütünü de pazamatri pozlama dediğimiz şeyi oluşturuyor. Makinemizde asa ayarımız vardır. Genelde asa ayarında 125 ve 6'nı tercih ederiz. Çok ekstrem durumlar yoksa 125-200 asa'dan yukarıya çıkmanın hiç de gereği yoktur. Çünkü ne kadar yukarı çıkarsanız fotoğraftaki greniniz o kadar artar. Daha kaliteli ve doygun fotoğraflar çekmek istiyorsanız 125 ve 6 değerleri her zaman tercih etmenizi söyleyebilirim. Diyelim gece bir konser fotoğrafı çekeceksiniz. Hareketi de çekmek istiyorsunuz. Ama o kadar da güçlü bir ışık kaynağınız yok. 1000 asa, 2000 asa, 3000... Ben 3200'e kadar çıktım bilirim bir konser fotoğrafında. 3200 asaya bile çıkamadım. 6400'ler... Şimdi bu makinelerde daha da çok seçenekler var. Hatta şu an elimdeki makinenin şeyini söyleyebilirim. 25600 asa var ve hatta katlaması da var. Yani iki katı bile yapabiliyorsunuz. Yani 50.000 asaya falan çıkabiliyorsunuz. Yani burada tabii ki bunlar çok doğru sonuçlar verecek diye bir kural yok. Dediğim gibi ben 125, 64 ile 125 asa arası fotoğraflar çekiyorum. Zorda kalmadıkça. Zorunlu haller dışında. Objektifimizi takalım. Asa dediğimiz terim film duyarlılığı. Benim asa olarak bahsettiğim, film duyarlılığı ile alakalı olarak bahsettiğim değerleri Amerika'daki kullanılan ismidir asa. Uluslararası kullanılan ismi iso'dur.

https://video.neoskola.net/1738159149816.srt

https://video.neoskola.net/1738159149613.srt

Fotoğrafta Beyaz Ayarı

https://video.neoskola.net/1738159149260.srt

Burası da, tamamsa, beyaz ayarına geliyoruz. Beyaz ayarını RAW formatında fotoğraflar üretiyorsak, daha sonra bilgisayar aşamasında da yapabiliyoruz. Kamera RAW programı sayesinde fotoğrafı yeniden tonlayabiliyoruz. Ama her şeyi makinede yapmak istiyorsak, çekimi çekimde bitirmek istiyorsak, beyaz ayarından da, burada bize hazır modlar veriyor. Gün ışığı, işte tungsten, floresan gibi gibi, flash gibi ayarlar veriyor. Bunu neye göre veriyor? Işık sıcaklığı birimi Kelvin'dir. Gün ışığı Kelvin oranında 5500'dür. 5500 Kelvin'e göre siz kendinizi kodlayabilirsiniz. Bunu denemeyi dijital ekran olduğunuz için deneme yanılmayla da yapabilirsiniz. Ama bulunduğunuz ortamdaki ışık kaynaklarına göre Kelvin'i manuel olarak da ayarlayabiliyorsunuz. Bu da beyaz ayarıdır. Ama dediğim gibi bunu daha sonra bilgisayarda da yapabilirsiniz. Çok da çekim sırasında yapmanız şart değil. 125'e 8 doğru olarak kabul ettiğimiz bir şeyde, objektifimizi takalım. Mesela 250 anıstanteneye çıkarsak, diyaframımızı, mesela benim makinemde var, 7'ye alabiliyorum. Tahterevalli kuralı mutlaka aklınızda olsun. 125'e 8 ise 250'ye 7. 500 ise 5.6. 1000 ise 4 diyafram. 2000 ise 2.8 diyafram. Tahterevalli kuralı, biri çıkarsa biri iner. Artı mutlaka size tavsiyem, pazometrenin size verdiği değerlerin artı ve eksisini mutlaka çekin. Göreceksiniz ki, sizin gözünüzün istediği bazen o artı ve eksideki yanlış diye, makinenin yanlış olarak tabir ettiği, pazometrenin daha doğrusu yanlış olarak tabir ettiği ölçümler de olabilir. O yüzden mutlaka artı ve eksisi çekimleri yapmayı unutmayın. Şimdi neden 2.8'e 1000 çekmiyoruz da, neden 125'e 8 çekiyoruz? Sihside alanına düşen ışık ne kadar kontrolümüzde olursa, fotoğrafımızın tonları, doygunluğu o kadar kaliteli olur. Bunu sağlayan nedir? Diyaframdır. Evet, özel şartları bir kenarda bırakıyorum. Her şeyin uygun olduğunu düşünüyoruz. Ve biz de böyle bir fotoğraf çekmek istiyoruz. Ve 125'e 8'e çekiyoruz. Ve göreceksiniz ki, o zaman fotoğrafımızın tonlarının daha doygun, renklerin, kırmızının kırmızı, siyahın siyah, beyazın beyaz olduğu tonlara ulaştığınızı göreceksiniz. Bunu kısık ateşte pilav yapmaya da benzetebilirsiniz. Pilavı yüksek ateşte yaparsanız dibi tutar, kısık ateşte yaparsanız gayet de güzel demlenir. Afiyet olsun.

https://video.neoskola.net/1738072083991.srt

https://video.neoskola.net/subtitles/A5kFXS2utsCkbSGRP-en-1740146919932.srt

Fotoğrafta Alan Derinliği

https://video.neoskola.net/1738072083364.srt

Fotoğrafımızı çekeceğiz. Bu fotoğrafta alan derinliği ne olsun? Mesela benim objektifim 1.4, 85 mm'ye 1.4 diyafram açıklığı var. 1.4 ile çekersem alan derinliğini çok daraltmış oluyorum. Böylelikle, mesela bu bana ne kazandırıyor? Sadece gözlerin net olması ve gözlerden itibaren fotoğrafın fluğlaştığını göreceksiniz. Mesela diyaframımı daha da yükseltiyorum, daha da kısıyorum yani. Bir başka deyişle, mesela 8 diyaframda çekiyorum. Bu sefer alan derinliğinin genişlediğini göreceksiniz ve net alanın daha geniş bir alanda olduğunu göreceksiniz. Bu tür şeylerin hepsini deneme-yanılma yöntemiyle de mutlaka test etmelisiniz ki gözünüz bu farkı iyice görebilsin.

https://video.neoskola.net/1738073192972.srt

https://video.neoskola.net/1738073192747.srt

Fotoğraf Makinesinde Piksel ve Çekim Modları

https://video.neoskola.net/1738073192490.srt

Fotoğraf makinem kaç milyon piksel olmalı? Bana soruyorsanız, 15 milyon piksel bir çözünürlülük yeterlidir. Elimde gördüğünüz makine 48 milyon piksel. Ama bu bizim yaptığımız işi düşünürseniz, profesyonel üretimleri düşünürseniz, biz bu makineleri kullanmak zorundayız. Bu çözünürlük sayılarına ulaşmak zorundayız. Ama ortalama bir fotoğraf için, hele de dijital baskı çözünürlerinde düşünürsek, 15 milyon piksel bir fotoğraf makinesi gayet rahat işinizi görebilir. Yine burada eklemek gerekirse, eğer başınıza bela almak istemiyorsanız, bir akıllı telefon da alabilirsiniz. Makinemizde çekim modları vardır. Otomatik, manuel, enstantane öncelikli, diyafram öncelikli. Bunlar belli başlı çekim modlarıdır. Ben makinemi manuel kullanmayı tercih ediyorum. Ama otomatik kullanırsanız, otomatik size bu enstantane, diyafram uyumunu otomatik olarak yapan modudur. Enstantane öncelikli olan mod, enstantanenizi değiştirdikçe diyaframı ona uygun şekilde uyarlayan moddur. Diyafram öncelikli mod da, diyaframınızı değiştirdiğiniz sürece enstantanenizi ona uygulayan moddur.

Ara Test (2)

Fotoğrafçılıkta Teknik Bilgiler

https://video.neoskola.net/1738072189522.srt

https://video.neoskola.net/1738072189305.srt

Konu ve Leke Dağılımı

https://video.neoskola.net/1738072189068.srt

Teknik kısımlara karar verdiğimize göre, artık kompozisyonumuza geçebiliriz. Çekeceğimiz kişiye konu diyoruz. Konuyu kompozisyonumuzda nereye yerleştireceğiz? Çekeceğimiz kişiye konu dediğimiz gibi, çekeceğimiz kişinin arkasında yer alabiliriz. Çekeceğimiz kişinin arkasında yer alabiliriz. Konuyu ve leke dağılımını nasıl yapacağımızı, yine dediğim gibi en başından beri, doğru fotoğraf tanımına göre de yapabiliriz. İçinizden geldiği gibi de yapabiliriz. Doğru fotoğrafta konuyu altın kesim, kronolojik kronolojik, kronolojik kronolojik, kronolojik kronolojik, kronolojik kronolojik, kronolojik kronolojik, kronolojik kronolojik, altın kesim kurallarına göre, yani altın kesim, dikdörtgen film alanını düşünürsek, ikişer çizgi çizdiğimizi ve o çizgilerin kesişim noktalarına bir tanesine konuyu yerleştirdiğimizi düşünün. Ya da sizin içinizden daha başka bir şey geliyorsa, onu da yapabilirsiniz tabii. Kompozisyonda konuya ve leke dağılımlarına göre de, o an içimizden nasıl geliyorsa öyle bir yerleştirme yapabiliriz. Konu ve leke dağılımına nasıl karar veriyorum? Ben burada öncelikle çekeceğim kişinin fiziki özelliklerinden hareket ediyorum. O kişinin fiziki özelliklerine göre kendime bir açı buluyorum. Onun yani konunun aslında en iyi gözükebileceği açıyı bulmaya çalışıyorum. Bu benim aslında fotoğraf görüşümün de bir sonucu. Çünkü çektiğim kişinin en iyi şekilde görünmesini sağlamak istiyorum. Onun fiziki hatalarından beslenen bir üretim yapmak istemiyorum. Bunun dışında kendime göre bazı kadrajlar yaparak, mesela kaş üzerinden kesmek. Mesela belki saçı çok azdır. Estetik olarak bu iyi gözükmüyordur. Mesela kaşın üzerinden keserim. Böylelikle bir anda o şeyi devre dışı bırakırım. Yine dediğimiz gibi, daha önce de başında da verdiğimiz örnekler gibi burnu büyüktür, çenesi uzundur, boynu kısadır gibi dezavantajları da avantaja dönüştürmek için çeşitli objektifler, objektif hileleri ya da açı hileleriyle bu durumları düzeltirim.

https://video.neoskola.net/1738180378760.srt

https://video.neoskola.net/1738180378527.srt

Günün sonunda fotoğraf çektirecek kişi kafasında belli bir kalıpla gelebilir.

Ama günün sonunda bakaçtan bakan kişinin ne göreceği önemlidir.

Evet, o kişi kendini A kompozisyonunda çok iyi görebilir.

Ama siz tamamen onu B kompozisyonunda çekeceksinizdir.

Bu sebeple burada sizin konuyu iyi yönlendirebilmeniz önemlidir.

Çünkü bazı şeylerde ısrar edebilir.

Kendi doğrularına göre ısrar edebilir.

Bu sizin için yanlış olduğu için de fotoğrafınızın kötü olmasını sağlayabilir.

Fakat bir yandan da karşıdaki kişinin genel hayat duruşuna karşı

nasıl diyeyim tam tersi bir yönde bir fotoğraf çekmeniz de

sonucun çok da sağlıklı olmadığını gösterir.

Bir rockstar gibi çekebilirsiniz birisini ama onunla hiç alakalı olmadığını söyleyebiliriz mesela o fotoğrafın.

Onu görenler de sadece bunun herhalde mizansen bir fotoğraf olduğunu anlayabilirler çok rahat şekilde.

Konuyla kurduğunuz ilişki konunun size kendisini ne kadar bırakacağının da aslında bir göstergesidir.

O kurduğunuz ilişki eğer doğru değilse konu asla size gerçek vücut dilini göstermeyebilir.

Siz o gerçek vücut dilini makine tarafına geçirmek istiyorsanız

konuyla en başta kurduğunuz ilişkiyle onu yönlendirerek çok daha iyi bir seviyede size vücut dilini yansıtmasını sağlayabilirsiniz.

Bu bazen tersi de tepebilir mi? Evet tepebilir.

Bazen sorunlara yol açabilir mi? Açabilir.

Ama bunu da yolda toplamak dediğimiz deyimle yolda da toparlayabilirsiniz.

Ama dediğim gibi ilk başta kurduğunuz o ilişki konudan ne istediğinizi konuya çok iyi anlatırsanız

o ilişki ne kadar sağlıklı gelişirse sonuçlar da o kadar sağlıklı olur.

Çekeceğiniz konu kendi doğrularını, kendi doğru açılarını size vermek isteyebilir.

Ve bu bir mücadeleye de dönüşebilir konu ve fotoğrafçı arasında.

Burada aslında küçük bir iktidar mücadelesi de vardır.

Siz günün sonunda bu iktidar mücadelesini kazanamazsanız fotoğraf çekiminin kontrolü zaten sizde hiçbir zaman olmamıştır.

Aslında benim bazen bazı çekimlerimde bir saat bu iktidar mücadelesiyle geçiyor.

Evet fotoğraf çekimi yapıyor muyuz? Yapıyoruz o sırada.

Ama aslında çöp çekiyorum. Bunu çok iyi biliyorum. Daha çekerken biliyorum.

Ama o bir saatin sonunda artık bütün gardlarını, bütün savunma mekanizmalarını, bütün güvenlik duvarlarını düşürüyorum.

Ve belki de çekimin son 15 dakikasında aslında istediğim fotoğrafları çekiyorum.

Ve o bütün bir buçuk saat boyunca çekemediğim fotoğrafların hepsini o son 15 dakikada çekebiliyorum.

Kimi durumlarla da karşı tarafta olan etkileşiminiz size yeni bir kulvar açabilir.

Belki de görmediğiniz bir şeyi, karşı tarafın size söyleyeceği bir söz, bir göz hareketi, bir mimik vesaire neyse

bu hareketle sizin belki de onda hiç göremediğiniz, sizin fotoğrafınız daha iyi yapacak bir şeyi

bu etkileşimlerle de daha başarılı üretimlere, sonuçlara sizi sürükleyebilir.

O sebeple fotoğraf çekiminde algınız sürekli açık olmalı, konuya sürekli hakim olmalısınız.

Ve kontrolü de asla bırakmamalısınız.

Bunları da gayet çaktırmadan yapmanız gerekiyor.

Fotoğrafa Konu Olacak Kişi

https://video.neoskola.net/1738180378256.srt

Günün sonunda fotoğraf çektirecek kişi kafasında belli bir kalıpla gelebilir. Ama günün sonunda bakaçtan bakan kişinin ne göreceği önemlidir. Evet, o kişi kendini A kompozisyonunda çok iyi görebilir. Ama siz tamamen onu B kompozisyonunda çekeceksinizdir. Bu sebeple burada sizin konuyu iyi yönlendirebilmeniz önemlidir. Çünkü bazı şeylerde ısrar edebilir. Kendi doğrularına göre ısrar edebilir. Bu sizin için yanlış olduğu için de fotoğrafınızın kötü olmasını sağlayabilir. Fakat bir yandan da karşıdaki kişinin genel hayat duruşuna karşı nasıl diyeyim tam tersi bir yönde bir fotoğraf çekmeniz de sonucun çok da sağlıklı olmadığını gösterir. Bir rockstar gibi çekebilirsiniz birisini ama onunla hiç alakalı olmadığını söyleyebiliriz mesela o fotoğrafın. Onu görenler de sadece bunun herhalde mizansen bir fotoğraf olduğunu anlayabilirler çok rahat şekilde. Gibi gibi bunlar örneklendirilebilir. Konuyla kurduğunuz ilişki konunun size kendisini ne kadar bırakacağının da aslında bir göstergesidir. O kurduğunuz ilişki eğer doğru değilse konu asla size gerçek vücut dilini göstermeyebilir. Siz o gerçek vücut dilini makine tarafına geçirmek istiyorsanız konuyla en başta kurduğunuz ilişkiyle onu yönlendirerek çok daha iyi bir seviyede size vücut dilini yansıtmasını sağlayabilirsiniz. Bu bazen tersi de tepebilir mi? Evet tepebilir. Bazen sorunlara yol açabilir mi? Açabilir. Ama bunu da yolda toplamak dediğimiz deyimle yolda da toparlayabilirsiniz. Ama dediğim gibi ilk başta kurduğunuz o ilişki konudan ne istediğinizi konuya çok iyi anlatırsanız o ilişki ne kadar sağlıklı gelişirse sonuçlar da o kadar sağlıklı olur. Çekeceğiniz konu kendi doğrularını, kendi doğru açılarını size vermek isteyebilir. Ve bu bir mücadeleye de dönüşebilir konu ve fotoğrafçı arasında. Burada aslında küçük bir iktidar mücadelesi de vardır. Siz günün sonunda bu iktidar mücadelesini kazanamazsanız fotoğraf çekiminin kontrolü zaten sizde hiçbir zaman olmamıştır. Aslında benim bazen bazı çekimlerimde bir saat bu iktidar mücadelesiyle geçiyor. Evet fotoğraf çekimi yapıyor muyuz? Yapıyoruz o sırada. Ama aslında çöp çekiyorum. Bunu çok iyi biliyorum. Daha çekerken biliyorum. Ama o bir saatin sonunda artık bütün gardlarını, bütün savunma mekanizmalarını, bütün güvenlik duvarlarını düşürüyorum. Ve belki de çekimin son 15 dakikasında aslında istediğim fotoğrafları çekiyorum. Ve o bütün bir buçuk saat boyunca çekemediğim fotoğrafların hepsini o son 15 dakikada çekebiliyorum. Kimi durumlarla da karşı tarafta olan etkileşiminiz size yeni bir kulvar açabilir. Belki de görmediğiniz bir şeyi, karşı tarafın size söyleyeceği bir söz, bir göz hareketi, bir mimik vesaire neyse bu hareketle sizin belki de onda hiç göremediğiniz, sizin fotoğrafınız daha iyi yapacak bir şeyi bu etkileşimlerle de daha başarılı üretimlere, sonuçlara sizi sürükleyebilir. O sebeple fotoğraf çekiminde algınız sürekli açık olmalı, konuya sürekli hakim olmalısınız. Ve kontrolü de asla bırakmamalısınız. Bunları da gayet çaktırmadan yapmanız gerekiyor.